BERDEL { TAMAMLANDI }

6. Bölüm ♥Sen Muratı seviyorsun♥

6.Bölüm

Düzenlendi

Yatağımda uzanmış bir o yana, bir bu yana dönüp duruyordum. İçim içimi yiyordu. Şu an o odada ne olduğunu merak ediyordum. Bu durum zoruma gidiyordu! Onun yaptığı bu şey bana haksızlıktı. Tabi bir de benim o odada ne olduğunu aptal gibi merak etmem de. Yaseminin attığı kahkahası odama kadar geldi. Başımı çevirip kapıma baktım. Aslında Yasemin'e de hak veriyordum onun da sevdiği adam evlendirilmişti ama o hangi kadın olsa çekip giderdi. Bunu kaldıramadı, ikinci kadın olmayı kendine layık görmezdi, göremez di. Keşke Yasemin'in de birazcık kadınlık gururu olsaydı. Yatağımdan çıktım ve odamda volta atmaya başladım. Bir yandan seni ilgilendirmez diyorum, ya da kendimi öyle avutmak istiyordum herhalde. Acaba onu kıskanmış mıydım? Sevmediğin bir insanı kanamazsın. Peki benim şu an bu içimdeki merak neydi? Neden o odada olan şeyi bu kadar merak ediyordum. Eğer gidip bakmazsam bu merak beni yiyip bitirdi. Derin bir nefes verip odamdan çıkıp Murat'ın kapısına geldim.

Elimi kapının koluna koyup içeri girip girmemek arasında kaldım. Odadan gelen Yasemin'in kahkahası daha da artmaya başladı. Onun kahkasına daha fazla dayanamayıp. Bir an gülme sesleri kesilince kalbim sıkıştı, acaba dedim içimden o kızla mı beraber olacaktı. merak daha fazla sardı beni. Bir şey yapmam lazım ama ne. Ne yapmam gerektiğini düşünmeye başladım ne olursa olsun buna izin vermeyecektim benim yaşadığım evde bu olamazdı. Aklıma gelen plan hızlı adımlarla merdivenlerden aşağı indim ve bahçe kapısını açtım. mutfağa gidip dolaptan su bardağını çıkarıp musluğu açtım. Boş bardağa su doldurup salona geçtim derin bir nefes içime çektim ve çektiğim nefesi geri verdim. Bende Evinsem sizin bu mükemmel anınızı işte böyle bozarım dedikten sonra yüzüme sinsi bir tebessüm ekledim ve elimdeki bardağı yere fırlatıp bir çığlık attım. Bardak yere değmesi ile paramparça olurken ben çığlığımı daha da arttırdım. Murat ve Yasemin hızlı adımlarla aşağa inmeleri ile ağlama numarası yapmaya başladım. Murat ağa koşup yanıma geldi.

"Evin, ne oldu güzelim?! Neden bağırdın? Ne oldu buraya böyle?! "

Deyip yerdeki cam parçalarına baktı. Sonra gözlerini cam parçalarından çekip elleriyle yüzümü avuçladı.

"Evin, sana diyorum! Ne oldu, neden çığlık atın?!"

Gözlerim Yasemin'e kaydı. bana öfkeyle bakıyordu. Haklıydı çünkü bile isteye bu gününü mahvetmiştim. Yasemin'e bakıp göz kırpmamla gözleri kocaman açıldı. Onu daha fazla sinir etmek için Murat ağaya sarıldım. Çünkü bir o kadar da oyunumun gerçek olması lazımdı. Eğer yalan söylediğimi öğrenirse beni kesin öldürürdü. Murat kulağıma yaklaşarak fısıldadı ;

"Evin, ne oldu?! Neden çığlık attın anlatsana! " dedi yine sorusunu tekrarlayarak. Murat ağadan ayrılmadan titrek bir sesle konuşmaya başladım.

" Şey...ıımm ben su içmek için aşağı indim. Mutfaktan su aldım. Tam odama gidecekken hırsız karşıma çıktı ve üstüme yürüdü! Elinde bıçak vardı. Çok korktum Murat! bir an beni öldürecek sandım."

"Tamam.. sen burda bekle, ben bir bakayım. Bakalım hırsız nasıl girmiş içeri?"

Tam çıkacakken elini tuttum. Gitmesine izin vermedim. Yalan söylediğimi anlarsa beni bu sefer yaşatmazdı kesin ! Elini tutmamla Murat ağa önce tuttuğum ellerimize baktı üç saniye sonra gözlerini ellerimizden çekip bana bakıp, "Evin, korkma bakıp geleceğim. " Dedi ve elimi bıraktı. Dudağımı ısırmaya başladım bir şey yapmam lazımdı. Murat ağa tam gidecekken tekrar elini tuttum.

"Murat gitme! Sana da bir şey yapar. Lütfen gitme." Dedim aklıma gelen ilk yalanı uydurarak. Bana döndü ve başını salladı.

"Tamam, ağlama gitmeyeceğim. Yarın kameralardan bakarım."