Neighbor//Im Changkyun

1.8

"Ne dedin? Hayatta olmaz hyung. Bugün başka planlarım var. Bana ne Chae Rim'le aranızdaki ilişkiden. Kapatıyorum."

Min Yun duyduğu sinirli fısıldama sesleriyle uyanmıştı. Kışın ortası olmasına rağmen güneş gözünü fethetmeyi aklına koymuş gibiydi. Soluna döndüğünde yatağın yanına telefonunu koymuş çatık kaşlı bir Changkyun görünce gözlerini ovalayarak onu incelemişti.

"Changkyun, ne oldu?"

Uykulu ve pürüzlü çıkan sesini duyduktan sonra konuşmaması gerektiğini düşünse de Changkyun'un yüzü onun sesini duyunca gülümsemeye başlamıştı.

"Bir şey yok meleğim. Hoseok aradı da... İyi uyudun mu?"

Min Yun gerinirken başıyla onaylamıştı, sonrasında kolunu Changkyun'un beline sararak ona yaslanmıştı.

"Sen yanımda olunca daha güzel uyudum."

Changkyun Min Yun'un saçlarıyla oynarken dişlerini göstererek sırıtmıştı.

"O zaman birlikte yaşamaya başlayalım... Hatta evlenelim!"

Min Yun şaşkınlıkla başını kaldırıp Changkyun'a bakarken ciddi olup olmadığını anlamaya çalışıyordu. Ciddi bir ifadeyle ona bakan sevgilisini görünce gözleri daha da büyümüştü.

"Ciddi misin sen?"

Changkyun Min Yun'un yanaklarını sıkarken gülmeye başlamıştı.

"Hayır."

"Çok pisliksin Changkyun!"

Min Yun Changkyun'un koluna vurmaya çalışırken yanakları çekiştirildiği için bir şey yapamıyordu. Sonunda Changkyun yanaklarını bırakmadan önce dudaklarına hızlı bir öpücük bırakmış sonrasında ayağa kalkmıştı.

"Hadi hazırlan. Kahvaltıyı dışarıda yapalım."

Bu kez Changkyun gerinirken Min Yun bir süre onu izlemeyi tercih etmişti.

"Bugün şirkete gitmeyecek misiniz?"

Changkyun başını hayır anlamında sallamıştı.

"Kihyun hyungun biraz daha dinlenmeye ihtiyacı var gibi görünüyor."

Min Yun'un kapısı çaldığında aynı anda başları kapıdan tarafa dönmüştü.

"Unni, Chae Rim unni kahvaltıyı hazırladı uyan artık. Yoksa sana banyo yaptırırmış."

Min Yun elini alnına hafifçe vururken Changkyun gülmüştü.

"Kahvaltı için Changkyun'a sözüm var, siz yapın."

Sun Hee onaylayan bir ses çıkardıktan sonra gittiğini belli eden ayak sesleri duyulmuştu. Changkyun'un evde olduğunu bilmedikleri için birazdan şaşıracaklarını düşününce gülmüştü Min Yun.

"Neye gülüyorsun sen?"

"Hiiç."

Min Yun omuz silkerken Changkyun tehditkar bir şekilde üstüne gelmeye başlamıştı. Min Yun kendisini tutmaya çalışsa da dayanamayıp güldüğünde Changkyun geri çekilmişti.

"Ben artık eve gidip hazırlanayım. Bir saat sonra görüşürüz."

Eğilip Min Yun'u tekrar öptükten sonra Changkyun kapıya yönelmişti. Min Yun peşinden giderken mutfakta oldukları için onları göremeyen kızlar kapı sesiyle Min Yun'a seslenmişti.

"Min Yuun! Niye bu kadar erken gitti bu kız?"

"Ben gitmedim, Changkyun gitti."

Aniden mutfak kapısından başını çıkarınca ikili korkuyla çığlık atmıştı.