Neighbor//Im Changkyun

0.9

"Hoş geldiin~!"

Chae Rim neşeyle kapıdan giren arkadaşını karşılamıştı.

"Selam.."

Min Yun elindeki çiçeklerle zombi yürüyüşüyle odasına çıkacakken Chae Rim'in önüne heyecanla geçmesiyle duraksadı.

"Bu çiçekler nerden geldi?! Kim verdi? Changkyun mu? Çatlatmasana adamı!!"

Min Yun çiçekleri Chae Rim'e uzatırken üzgün bir şekilde iç çekti.

"Chae Rim... Ne yapacağım?"

"N-nasıl yani?"

"Tae Young benden hoşlandığını itiraf etti.."

"Ne dedin?!"

Flashback

"T-tae Young.. Ben.. Ne yapmalıyım bilmiyorum."

Tae Young hızla heyecandan kuruyan dudakarını ıslatmış, ikna konuşmasına başlamıştı.

"Hemen cevap ver demiyorum! Sadece, lütfen beni bir erkek olarak kabul et. İstediğin zaman cevap verebilirsin. Seni sonsuza kadar beklerim. Senden hoşlandığımı düşünmeye başlayınca Lisa'dan hemen ayrıldım. Bir kaç gün düşündüm ve karar verdim. Seni o Changkyun denen çocuktan bile kıskandığımı fark ettim. Delice.."

Tae Young gülse de Min Yun'un aklına Changkyun ile lunaparkta yaşadıkları geldi. Eli istemsizce dudağına giderken neden ikilemde kaldığını düşünmeden edememişti.
Neden uzun süredir beklediği bir an gelince tereddüt etmişti ki?

Neden Changkyun'u ve o anı düşünüyordu? Tae Young'un teklifinin yanında Changkyun'unkini düşünmemesi gerekirdi.

Evet, lunaparkta 'istemeden öpüşme' olayından sonra Changkyun eve geldiklerinde birlikte bir şeyler yapmayı teklif etmişti. İki kişiyle birden vakit geçiremezdi. Aldatmaktan farksız olurdu.

Günümüz

"Şimdi kimi seçeceğini bilmediğini mi söylüyorsun?"

Min Yun başıyla onaylayınca Chae Rim düşünceli gözüktü.

"Bana kalsa Changkyun'u tercih et derdim ama... Zor."

Min Yun ağrımaya başlayan başını tuttu.

"Changkyun'un teklifi yarın için ve yarına kadar ikisine de bir cevap vermem gerek.. Sanırım delireceğim!"

"Tae Young daha yeni fark etti ve ondan önce seni umursamadan bir kızla çıkıyordu.. Changkyun'sa Hoseok'tan duyduğuma göre uzun süredir sevgilisi olmayan ve sessiz sakin biri..."

Min Yun dayanamadığı ağrıyla ayağa kalktı. Hap atması gerekiyordu.

"Hap atmam gerek.Çantamda vardı sanırım."

Odasına gittiğinde çantasını nereye koyduğunu bulamamıştı. Etrafa deli gibi bakarken sonunda yatağın yanında bulunca derin bir nefes almıştı. Bir eşyasını kaybetmek huyu olsa da çantası olmazdı.