Neighbor//Im Changkyun

1.0

Min Yun çıkış saatinin son dakikalarını sabırsızlıkla sayıyordu. Sonunda çıktığında hemen hazırlanmıştı ve planladıkları sinema salonu yakın olduğu için yürümeye karar vermişti.

Changkyun'a işten çıktığını haber vermek için mesaj atmıştı.

Cevap gelmese de görmediğini düşünerek sinemanın önüne gelmişti. Binadan içeri kafeye geldiğinde etrafa bakınmıştı ama kimseyi görememişti. Seçtikleri filmin yarım saat sonra başlayacağını görünce Changkyun'un birazdan geleceğini düşünerek bir masaya geçmişti. Karşı masada sahipsiz duran çiçek demetini görünce şaşırmış ve bir süre ona bakmıştı. Acaba yine kim sevgilisinden ayrıldı? Diye düşündü.

Min Yun dakikalar geçtikçe sıkıldığını hissediyordu. Changkyun'u sürekli rahatsız etmek istemiyordu ve bu yüzden aramamıştı da. Yaklaşık 20 dakikadır beklediğini fark edince dayanamamış, Changkyun'u aramıştı.

Cevap veren olmayınca sinirlendiğini hissetmeye başlamıştı. Bekletilmek en nefret ettiği şeylerden birisiydi.

Gitmek için kalktığında geri çalan telefonuna baktı. Changkyun'un aradığını görünce sinirini belli etmek istese de kendisini tuttu ve telefonu açtı.

'Min Yun? Ben.. Çok özür dilerim bir aksilik çıktı.'

Min Yun Changkyun'un telaşlı ve sinirli gelen sesini duyunca meraklanmıştı.

'Ne oldu? İyi misin peki?'

'Evet, endişelenme benimle ilgili bir şey değil. Bir arkadaşım kaza geçirmiş de. Şu an hastanede yanındayım.'

Min Yun ne yapacağını bilemeyerek kafeden dışarı çıkmıştı.

'Gelmemi ister misin?'

'Ah! Changkyun!'

Bağıran bir erkek sesi gelince Min Yun ne olduğunu anlamamıştı.

'Hyung! Yok.. Gerek yok. Bu gece taburcu olacakmış zaten. Sinemaya yarın gitsek sorun olur mu?'

Min Yun başka çareleri olmadığını düşündü.

'Sorun olmaz. Arkadaşın kısa sürede iyileşir umarım. Ben de eve döneyim o zaman.'

Karşıdan bir süre ses gelmeyince Min Yun telefonun kapandığını düşünmüştü.

'Min Yun özür dilerim. Bunu telafi edeceğim, tamam mı?'

Min Yun Changkyun'un suçlu hissetmesine içi el vermeyince moralini düzeltmeye çalışmıştı.

'Sorun değil Changkyun. Önümüzde daha çok boş vaktimiz olacak.'

'Peki o zaman. Sonra sana mesaj atacağım. Tamam mı?'

Min Yun onu onayladıktan sonra telefonu kapatmıştı. Otobüs durağına giderken yaralanan arkadaşının kim olduğunu merak etmişti.

°°°

"Resmen çağırttığıma pişman ettin beni!"

Changkyun sinirle yatakta yatan Hyungwon'a baktı.

"Ameliyat dediler! Ben ortada bir şey göremiyorum hyung."

Changkyun korkuyla odaya girse de gördüğü manzara beklediği gibi değildi. Hyungwon'un yüzünde yara izi vardı ve sağ bacağı sargıdaydı. Gözleri açık etrafı izliyordu.

"Ben de telaş yaptım! Nerden bileyim sadece dizimdeki bir dokuyu kontrol edeceklerini? Doktor ameliyathane demişti.Ah, resmen öleceğim sandım..."