Neighbor//Im Changkyun

0.6

Konuşmak için kendi evlerine geçtiklerinde huzursuz ortamı dağıtamamışlardı.

Ailesinden kaçan iki sevgili gibi mahçup oturan Minhyuk ve Minji'nin ilk geldikleri hallerinden eser yoktu. Yurt dışına sözde kafa dinlemek için gittiklerinde Minhyuk dayak yiyeceğini biliyordu. Kısmen her şey onun yüzünden gelişmişti.

"Evet, sizi dinliyoruz. Hangi rüzgar attı sizi böyle?"

Kollarını kavuşturmuş koltuğun koluna oturan Hoseok hiç olmadığı kadar ciddiydi. Changkyun ise hiçbir şeyi takmıyor gibi görünüyordu. Çünkü olan olmuştu ve grupları dağılmıştı.

Bu iki kaçak ise olaydan hemen sonra yurt dışına gitmeye karar vermiş, çözüm yolu bulmak için çabalayan dört kişiyi yarı yolda bırakmışlardı.

Minhyuk ellerini oynarken sesinin çıkıp çıkmayacağından emin olamadı. Bir süre bekledikten sonra boğazını temizleyerek konuşmasına başladı.

"Ben ilk önce sizden özür dilemek istiyorum."

Biraz duraksayıp Minji'ye bakmıştı.

"Biz özür dilemek istiyoruz. Biliyorum, sizi öylece bırakıp gitmemeliydim."

Changkyun'un kaşları hayret içinde kalkmıştı. Bunu gören Minhyuk utandığını hissetti.

"Ama çok üstüme gelmişti. Ayağımın sakat olması geride kalmama sebep oldu ve O... çok ileri gitti. O sırada sen de vardın Changkyun..."

Evet vardım ama bu bir şeyi değiştirmez diye düşündü Changkyun. Yine de başıyla Minhyuk'u onayladı.

"Lütfen, bana kırgın olmayın. Ve sizden ricam bunun için Minji'yi asla suçlamayın. Yurt dışına gitmek tamamen benim fikrimdi. Onu ben zorladım."

Changkyun şaşırarak Minji'ye baktı. Çünkü Minji Changkyun ile konuşmuş ve onu zorla götürmek istediğini söylemişti. Changkyun bir şey söylememişti çünkü Minji'nin yapmak istediği şey belliydi. Sevgilisinin arkadaşları ile arasının bozulmasını istememişti.

"Peki neden geri döndün?"

Minhyuk Hoseok'a bakarak cevapladı. Kendinden emin görünüyordu.

"Bu hatayı düzeltip grubumuzu yeniden toplamaya geldim."

°°°

Tırnaklarını yiyerek oturan arkadaşını gördükçe Min Yun'un içi daralmıştı.

"Chae Rim! Kes artık tırnaklarını yemeyi."

Chae Rim elini indirerek iç çekti.

"Acaba onlar kim? Ya sen hiç merak etmiyor musun? Minhyuk kimdi acaba? Hoseok bana hiç öyle birinden bahsetmemişti. Yanındaki kız da güzelmiş-"

Min Yun derin bir nefes alması için arkadaşının omuzlarından tuttu ve kendisine doğru yüzünü çevirdi.

"Nefes al Chae Rim. Kendi evlerine geçeli 3 saat oldu ve sen hala aynı şeyleri düşünüyorsun. Akşam mesaj atar konuşursunuz."

Chae Rim onaylayan bir şekilde başını salladı.

"Değil mi? Akşam sorarım. Hoseok neden söylemesin ki zaten?"

Min Yun da neler döndüğünü merak ediyordu içten içe. Çünkü Hoseok'tan çok Changkyun üzülmüş gibiydi. Ve artık komşularını tanımamanın verdiği huzursuzluk vardı içinde. Daraldığını bir kez daha hissedince Chae Rim'i omzundan dürttü.