One Direction One shots & Reactions

One Shot with Harry

Ξαπλώνω ακούγοντας μουσική.Με βοηθάει στην χαλάρωση μιας και τελευταία είμαι συνεχώς κουρασμένη.Πίεση και υποχρεώσεις είναι κάτι που "τραυματίζουν" άσχημα έναν έφηβο.Να μην μπορεί να ζησει την ζωή του.Να εχει τυψεις που άφησε το διάβασμα εκείνη την μέρα για βγει.Είναι απαίσιο συναίσθημα.Ειδικά αν εκτός από αυτο σε βασανίζουν και αλλά θέματα.Τότε πάμε σε άλλο επίπεδο.Σαν αυτό που βρίσκομαι εγώ.Δεν έχω όρεξη για τίποτα και κανέναν.Νταξει και όχι και κανένα...αλλα πλέον βαριέμαι ακόμα και να κουνηθώ.Παντου με κυνηγάνε τα μαθήματα.Οι σκέψεις μου συνέχεια εκεί...και σε αυτόν.Δεν περίμενα να το πω,αλλά μου αρέσει.Για έναν ανεξήγητο λόγο,από εκεί που τον έβλεπα ως φίλο όλα άλλαξαν μέσα σε μια μέρα.Αλλαξαν μεταφορικά,γιατί τίποτα διαφορετικό δεν συνέβη.Απλως έγιναν τα συναισθήματα αλλά.Οι κλέφτες ματιές που ρίχνετε χωρίς να το καταλάβει κανείς.Ο τρόπος που καρφώνεται τα μάτια σας όταν μιλάτε ξεχνώντας όλος τους υπόλοιπους.Αυτο που δεν μπορείτε να ξεκολησετε το βλέμμα σας.Ειναι τόσο όμορφα αισθήματα που με κάνουν τώρα,μεσάνυχτα,να γράφω γι'αυτά και να τον σκέφτομαι.Δεν ξέρω αν πρέπει να νιώθω κάτι,αν πρέπει να νιώθω κάτι.Δεν ξέρω καν αν ενδιαφέρετε όσο εγώ.Εννοω όλα τα αγόρια τώρα θέλουν απλά φάσεις,ξέρεις φασεις.Εμεις όμως είμαστε διαφορετικές.Θελουμε να νιώθουμε αγάπη,φροντίδα.Να έχουμε κάπου να στηριζόμαστε όταν δεν είμαστε καλά,να έχουμε κάπου να κλαίμε χωρίς ντροπή.Οταν βρίσκεσαι σε μια κατάσταση σαν την δική μου,αυτά θες,αυτά χρειαζ-
Πήγα να γράψω στο ημερολόγιο μου αλλά ένας ήχος από το παράθυρο με διέκοψε.Παραξενευτηκα και συνέχισα από εκεί που έμεινα,όμως ο ήχος ξανά ακούστηκε.Σηκωθηκα και πήγα προς τα εκεί.Ρο άνοιξα και κοίταξε έξω.Ηταν σκοτάδι και δεν έβλεπα καλά.
"Ναι;" είπα
"Εδώ κάτω" άκουσα ψυθιριστα και γύρισα το βλεμμα μου
"Harry;Αν είναι δυνατόν τι κανεις εδω τέτοια ώρα;"
Ανασηκωσε τους ώμους του και γέλασα
"Ήθελες κάτι;" τον ρώτησα
"Μπα..αστο" είπε και στεναχωρήθηκα.
"Βασικα έλεγα μήπως θες να πάμε καμία βόλτα"
"Στις 12 το βράδυ;"
"Γιατί όχι;Για όλα υπάρχει πρώτη φορά"
Ρισκάρω πολλά αυτή την στιγμή,αλλά ποιος τα γαμαει.Μου αξίζει η ξεκούραση.
"Περίμενε έρχομαι" του είπα και έβαλα το κεφάλι μου πάλι μέσα.Εβαλα στα γρήγορα ότι ρούχο βρήκα μπροστά μου και έφυγα από το σπίτι αθορυβα για να μην ξυπνησω κανένα.
"Καλησπέρα σας κυρία"
"Καλημέρα και σε εσένα Harry" με κοίταξε και χαμογέλασε
"Ωραίες πιτζάμες παρεμπιπτόντως" είπε όταν αρχίσαμε να περπατάμε
"Τις είδες;" ρώτησα ντροπιασμένη
"Ναι" είπε γελώντας
"Ήταν χαριτωμένες μην αγχώνεσαι"
"Ναι η Ντόρα είναι πολύ επίκαιρη ξέρω"
Αυτός συνέχισε να γελάει και τα λακακια του εμφανίστηκαν.Είναι τόσο όμορφος γαμώτο,τι θέλει εδώ με μένα βραδιάτικα;
"Που θα πάμε;"
"Θα πάρουμε πατατάκια και θα κάτσουμε σε ένα πάρκο"
"Θες να βάλω κιλά;" ρώτησα θιγμενη
"Θα τα χάσεις έτσι και αλλιώς"
"Πώς;"
"Κάθε μέρα τρέχεις για να μην χάσεις την πρώτη ώρα.Σε παίρνει ο ύπνος συνεχώς"
Ασυναίσθητα χαμογελασα
"Με προσέχεις"
Κοκκινισε και γύρισε το κεφάλι του στην ευθεία.Είναι πιο ντροπαλός από ότι φαίνεται.
"Λοιπόν τι γεύση θες;" με ρώτησε όταν φτάσαμε στο περίπτερο που για κάποιο λόγο ήταν ανοιχτό.
"Ξύδι"
"Ουαου σαν εσένα"
"Ευχαριστω πάρα πολύ γλυκέ μου"
"Δεν κάνει τίποτα μικρή"
"Εσύ τι θα πάρεις;"
"Δεν νομίζω να πάρω κάτι"
"Μην χαλάσεις και αυτό το υπέροχο σώμα"
"Πώς με καταλαβαίνεις ρε Ον/σ"
"Είδες,Είμαι θεα"
"Είσαι" είπε γλυκά
Λιώνω,χανομαι,σβήνω.
"Μην κοκκινίζεις μικρό"
"Τελείωνε να πάμε να κάτσουμε κουράστηκα"
"Μάλιστα καπετανιε"
"Είσαι σίγουρα παιδί Λυκείου;"
Γελάσαμε και πήγαμε προς το κοντινότερο πάρκο

"Δεν μου αρέσει να τρώω και να με βλέπουν"
"Δεν πειράζει εμένα μου αρέσει να σε κοιτάω"
"Έχεις πυρετό;" ρώτησα και έβαλα το χέρι μου στο μέτωπο του
"Μια χαρά είμαι Ον/σ"
"Πάλι καλά,γιατί τρόμαξα"
"Πώς είσαι;" με ρώτησε
"Καλά πως να ειμαι" είπα και κοίταξε κάτω

Harry's Pov.
Την κοιτάω και καταλαβαίνω ότι δεν λέει αλήθεια.
"Σίγουρα;" λέω
Έγνεψε και συνέχισε να έχει το βλέμμα της κάτω
Πήγα κοντά της και σήκωσα το πρόσωπο της
"Είσαι κουρασμένη ε;"
"Ε λίγο" είπε και γέλασε πικρά
"Υπομονή μικρή,θα έρθει η στιγμή που θα ηρεμήσεις"
"Μακάρι"
"Να πάρω πατατακι;" ρώτησα κάνοντας κουταβισιο βλέμμα.Ευτυχως που την έκανα να γελάσει,γιατί γίνομαι γελοίος.

Πέρασαν ώρες και εμείς καθόμασταν εκεί και μιλούσαμε.Τις έλεγα τα κρυα μου αστεία και ξεκαρδιζονταν.Νομιζω ότι μου αρέσει υπερβολικά πολύ.Με κάνει να βγάζω προς τα έξω έναν άλλο μου εαυτό,καλύτερο.Α ρε Ον/σ να ήξερες.
"Harry;Με ακούς;"
"Harry;"
Πετάχτηκα και την φίλησα.Δεν άντεξα άλλο.Τα ματια της γουρλωσαν,αλλά στην συνέχεια ανταποκρίθηκε.Συνεχισα να την φιλάει τρυφερά και να πηγαίνω όλο και πιο κοντά.Εκανα τα μαλλιά της πίσω από το αυτί της και έβαλα το χέρι μου στο μάγουλο της.Την χάιδευα και ύστερα με έπιασε και αυτή από τον λαιμό.Εμβαθυνα το φιλί βάζοντας την γλώσσα μου στο όλο "παιχνίδι".Η ανάσα της βαριά και το στήθος της ανεβοκατεβαινε.Σκατα,με έχει ανάψει ήδη.Απομακρυνθηκαμε αργά και περνάμε ανάσες.Εγλυψε τα χείλη της και έκλεισε τα μάτια της.Με ξανά κοίταξε απότομα και σηκώθηκε τρέχοντας για το σπίτι της.
"Ον/σ!Ον/σ Περίμενε!" Φώναζα αλλά δεν με ακουγε.Γαμωτο,έκανα μαλακια;

Your Pov.
Άνοιξα την πόρτα και την έκλεισα.Στηριξα την πλατη μου εκει και προσπαθουσα να βρω την ανάσα μου.Διάολε,Τι έγινε μόλις τώρα;

Σορρυ που έχω καιρό να ανεβάσω ελπίζω να σας άρεσε ❤️