One Direction One shots & Reactions

One Shot with Harry pt II

Ήμουν σοκαρισμένη από ότι είχε προηγηθεί.Ακουμπησα τα πρησμένα μου χείλη και ένιωσα τα δικά του εκεί.Ηταν τόσο ωραία αίσθησηΆραγε θα νιώθω έτσι κάθε φορά;Θεέ μου,ήταν το πρώτο μου φιλί με το αγόρι που μου αρέσει.Πρεπει σίγουρα να το μάθει αυτό η κολλητή μου.Η ώρα είναι 5 οπότε έχω ελπίδες να είναι ξύπνια.Γενικα σηκωνόμαστε από νωρίς και ετοιμαζόμαστε μαζί.Ερχεται σε εμένα και τρώμε.Μετά φεύγουμε για το σχολείο.
Καθώς πάω προς τα σκαλιά αντιλαμβάνομαι κάποιον στην κουζίνα.
"Μπαμπά;" ψυθιρισα και πήγα πιο κοντά.
Είχε σταυρωμένα τα χέρια του και το βλέμμα του άγριο.
"Καλώς την" είπε ειρωνικά
"Τι κάνεις ξύπνιος;"
"Εγώ τι κάνω ξύπνιος η εσύ;Που ήσουν;" ρώτησα ψυχρά
"Ε-εξω.Εκανα μια βόλτα και ήρθα"
"Μόνη;"
"Ν-ναι"
"Και γιατί έχεις πρησμένα χείλη;Φιλιθηκες μόνη σου;"
Δεν μου αρέσουν τα πράγματα.Ξερω πως θα εξελιχθούν.
"Δεν είναι αυτό που νομ-"
"Σκάσε!" Φώναξε και ένιωσα έναν πόνο στο μάγουλο μου
"Ποια νομίζεις ότι είσαι ε;Καμία εικοσαρα που τριγυρνάει από εδώ και από εκεί ξημερώματα;Που πηδιέται με όλους;"
"Δεν σου επιτρέπω!" φωνάζω ενώ μερικά δάκρυα τρέχουν από τα μάτια μου
"Μάντεψε.Ουτε εγώ σου επιτρέπω να ξανά δεις το αγόρι που είδες σήμερα.Θα ξανά βγεις από το δωμάτιο σου όταν στο πω εγώ.Καταλαβες;!"
"Είσαι απίστευτος" είπα νευριασμένη και ανέβηκα πάνω.Πηγα στο κρεβάτι μου και έπεσα με φορά ξεσπόντας σε κλάματα.Απο μικρή με χτυπούσε.Και εμένα και την μαμά μου.Τώρα αυτή έφυγε και τα ρίχνει όλα σε εμένα.Όλα.Δεν αντέχω άλλο.Θέλω να φύγω όσο πιο μακριά από εδώ γίνεται.
Προσπαθώ να ηρεμήσω και σηκώθηκα να αλλάξω.Έβαλα τις άνετες μου πιτζάμες και πήρα το κινητό μου.Είχε ένα μήνυμα.
Από:Harry
"Όλα καλά;Γιατί έφυγες έτσι απότομα;"
Τι να του έλεγα;Να,ξες,μου αρέσεις και σε βλέπω τα βράδυα στα όνειρα μου;Συγκεντρώσου Ον/σ.Βρες μια δικαιολογία.
Προς:Crush
"Συγγνώμη αν σε ανησύχησα.Απλώς ένιωσα και αδιαθεσία."
Έκλεισα το κινητό και ξάπλωσα.Κοιτουσα το ταβάνι,όταν μου ήρθε μια ειδοποίηση.
Από:Harry
"Όλα καλά τώρα;"
Προς:Crush
"Ναι,μια χαρά,Ευχαριστώ"
Από:Harry
"Ωραία.Καληνυχτα μικρή"
Προς:Crush
"Καληνύχτα Harry"

Harry's Pov.
Ειμαι σίγουρος ότι την πείραξε αυτό που έκανα.Για ποιο άλλο λόγο θα έφευγε σαν κυνηγημένη;Πάντως όχι επειδή ένιωσε μια "αδιαθεσία".Δεν μπορώ να σταματήσω να την σκέφτομαι,ειδικά μετά το σημερινό.Και έχω μεινε και αναμένος.Μια λύση υπάρχει.Χαίρε Μαρία Παλάμη.

Το πρωί στο σχολείο

Την ψάχνω παντού.Που στο διάολο είσαι Ον/σ;Θέλω να μιλήσουμε σοβαρά.Να ξεκαθαρίσω επιτέλους,τώρα που μπορώ,τι νιώθω.
Πέρασα από κάθε σημείο του σχολείου και δεν ήταν εκεί.Μα καλά,πάλι αποκοιμήθηκε;
Ξαφνικά την είδα να μπαίνει από την εξώπορτα και έλαμψε το πρόσωπο μου.Πηγα κοντά της βιαστικά και μπήκα μπροστά της
"Καλημέρα" είπα χαρωπά.Ηταν και η φίλη της εκεί αλλά εγώ κοιτούσα αυτήν
"Καλημέρα" είπε να ένα αμυδρό χαμόγελο
"Είσαι καλά;" είπα εξίσου χαρούμενα
Έγνεψε και πέρασε από τα αριστερά μου για να μπει μέσα.
"Ον/σ;" ρώτησα σφιγμένος
"Μμμ"
"Τι είναι αυτό;"
"Ποιο;" είπε ξεροκαταπινοντας
"Στο μάγουλο σου,μην μου παίζεις την ανηξερη"
"Τίποτα,τίποτα"
"Δεν το βλέπω για τίποτα.Ποιος σε χτύπησε;"
"Harry δεν είναι αναγ-"
"Είπα ποιος σε χτύπησε" Τα νεύρα μου έχουν φτάσει το όριο.Νιωθω ότι θα εκραγω.
Έκανε στην φίλη της να φύγει και μείναμε μόνοι στην αυλή του σχολείου.Το κουδούνι είχε ήδη χτυπήσει.
"Ο...ο μπαμπάς μου"
"Δεν το πιστεύω" είπα και βουρκωσα.Πηγαινα από εδώ και από εδώ περνοντας βαθιές ανάσες
"Ποτέ περίμενες να το πεις Ον/σ;Όταν θα σε έχει σκοτώσει;"
"Δεν θα έφτανε εκεί" είπε με το κεφάλι κάτω
"Γαμωτο μικρή κάνεις δεν έχει το δικαίωμα να σε χτύπησε!Κατάλαβες;Ούτε να σε ακουμπάει εκτός από εμένα" φώναξα κοντά της και την έπιασα από τα μάγουλα της σηκώνοντας το πρόσωπο της για να με κοιτάξει.Της ξεφυγαν μερικά δάκρυα από την ένταση της όλης στιγμής και την αγκάλιασα σφιχτά.Το ίδιο και εκείνη.Μετα απο λίγα λεπτά οι λυγμοί της βγήκαν έξω.Της χάιδεψα το κεφάλι για να την ηρεμήσω.
"Πόσο καιρό;" ρώτησα
"Χρόνια" είπε
Έκλεισα τα μάτια μου και ένιωσα να τρώω μια δυνατή μπουνιά στην κοιλιά.Το σαγονι μου σφιχτηκε και ήμουν έτοιμος να τον βρω και να τον σπάσω τον άθλιο
"Θα μείνεις σε εμένα σήμερα" ανακοίνωσα καθώς την έβγαλα από την αγκαλιά μου
"Τι;"
"Άκουσες μικρή,θα έρθεις σε εμένα και σε λίγο καιρό θα ζεις μόνιμα μαζί μου"
"Ωπα.Κατσε Harry.Δεν μπορώ να το κάνω αυτό"
"Τι εννοείς δεν μπορείς;Δεν πρόκειται να σε αφήσω εκεί μέσα να σε δέρνει ο άλλος"
"Είναι ο μπαμπάς μου.Ο μπαμπάς μου" συλλαβισε
"Εισια σίγουρη ότι αυτό κάνουν οι μπαμπάδες;"
Με κοιτούσε με πονεμένο βλέμμα
"Έλα.." της είπα χαμηλόφωνα και την έπιασα από το χέρι
"Που;" ρώτησα γεμάτη απορία
"Σπίτι μου μικρό"

Όπου κάνεις δεν θα σε ακουμπάει.Παρα μονο εγώ.