...ağacin tepesine çıktım,aşağıya baktiğimda ise yerden bayağı yüksekte olduğumu anladim.Gökyüzüne baktim birde ağacin dalindaki yeşil iri yarılı eriğe baktim , ahh çektim keske sen gibi olsa sevdiklerim değer verdiklerim sadece bir mevsime aitsin,çok anlamli geliyordu bu tarz seyler bana.Gün batimina çok az kalmişti ,yaz mevsimi olduğu için eve hiç giresim gelmiyordu sanki yaz mevsimi benim mevsimim gibiydi doğa ile yalnız kalmak çok hosuma gidiyordu hele hele bu ıssız bir yerde ayrı bir güzel di basbasa olmak.
.."imdat imdatt" kosarak gidiyordum nereye gidiyordum bilmiyordum arkamdan biri kosturuyordu bi anda kendimi hastahanede bir odada herkes basimda toplanmıs bir halde fark ediyorum uyandığımda yanımda ortaokuldan kötü anlaştiğim irem vardi tamda baş ucumdaydı,elimi tutuyordu her sey yerine oturacak sakin ol tamammi diyordu kisacasi beni teselli ediyordu,nefes nefese kalmiştim içim yanıyordu doktor yerine yanıma iri yarılı üçgen yüzlü bir kadin gelip karnıma yastıkla basinç yapıyordu "HAYIR HAYIIRRR"
Aklimin dağınıklığı ile dala tutundum dalın sağlam olmamasi ile birlikte aşağıya doğru düşüyordum kisa bir çiğlik ile kafamin yumusak bir göğüsn üstünde hissediyordum ellerimi sımsıkı beline dolamıştım bunu fark etmeden. yapmıştım .Kafamı kaldirdiğimda gözgöze geldik "iyimisn?"bakısı atıyordu bana kafamı salladim ve ayağa kalktım elimde bir erik vardi istermisin ?dedim sağ gözünü kırparak gözlerinde n bir parça sanirim diyerek uzaklasti...
Hayat acimasizi oynuyordu ya da bize oyle geliyordu yaşadiklarim yaşayacaklarim daha bitmemişti sanırım .En çok merak ettiğim ne biliyormusunuzz? Kaderim beni daha ne kadar sürükleyecekti daha ne kadar- işte burda sözün devami gelmiyor çünkü sözün devamini getirebilmek için biraz daha yaşamak öğrenmek lazim ....
