ULTERIOR MOTIVE (ONGOING)

CHAPTER 16 (18+)

MIRABELLA

Napakapit ako sa kanyang balikat. Hindi ko alam kung paano nito mabilis na natanggal ang aking mga saplot.

"Alesteir, sandali—"

"Shh, I know I'm your first. I'll control myself so I wont hurt you."

Lumunok ako at nagparaya. Hinayaan ko na gumapang ang mga kamay nito sa aking katawan. Ang mainit nitong halik ang siyang nagpablangko sa aking isipan.

Gaano na ba katagal? Gaano na ba katagal na siya ang laman ng isipan ko?

"Mira... hindi ito panaginip, hindi ba?" Saad nito sa pagitan ng aming labi at ang kamay niya ay gumapang sa gitna ng aking hita.

"Hindi."

"Hindi mo alam kung ilang beses ka naging laman ng panaginip ko at sa paggising ko sana'y nasa mga bisig kita."

Napaliyad ako at inilagay ang mga binti sa kanyang katawan. I felt my womanhood saturate with wetness, from him kneading my left breast with his hand.

"Your touch feels so good against me," he huffs into my ear before nibbling my earlobe and tracing his tongue down the hollow of my neck.

The pleasure is immense. Hindi ako makahinga dahil sa iginagawad na init ni Alesteir sa akin.

I grabbed the top of his sweatpants and boxers and slid them down to his ankles. He is magnificently huge.

I gazed at it and stroke his shaft while he rotated his tongue against fleshy nipple.

He slid three fingers into my drenched womanhood, in and out faster with each pump, making me come just from his mere touch.

"Alesteir! No... stop..."

"Stop? Do you really mean it?"

He melted his lips onto mine. Gone were the gentle kisses.  Now they're hard, forceful, and demanding.

I arched my back and hold to him tighter, relenting, releasing myself into his whims, taking me to a place I only dreamt of.

"You're so tight."

He gripped me by my lower thighs, his fingers burrow into my skin.

I welcomed the pleasure-filled pain.

He held me tighter, taking control, his fingers burrows harder into my thighs.

I let go, my body lifeless under him. He slowed the pace of his thrusting down to a slow wind.

His lower back bends and powers through into me feeling every inch of his thickness gyrate, each pump deeper than the last.

He buried his tongue into my mouth tasting my desire.

I rocked back at him, only making him pump harder, becoming lost inside of our lustful dance.

"Sandali, Alesteir—"

He thrusts violently, faster and faster. He thrusts like he wants to split into my body.

Tears nearly fell from my eyes from the agonizing pleasure.

"Alesteir..."

"Mirabella," he whispers as he lets out animalistic groan.

Parehas kaming naghahabol ng hininga ni Alesteir. Umalis ito sa ibabaw ko. Tinapon niya ang condom sa basurahan sa gilid at hinila ang kumot upang takpan ang aming katawan.

Wala pa ring nagsasalita sa amin. May inabot siya sa bed side table at pagharap sa akin ay baso iyon na may lamang tubig. Tinitigan ko siya bago inumin iyon.

Habang iniinom ang tubig ay naramdaman ko ang halik nito sa aking ulo. Ang malaking katawan nito ay nagsisilbing heater ko kaya hindi ako nilalamig kahit na malamig ang buga ng AC.

Naubos ko ang tubig at binaba niya ang baso sa maliit na table. Tumayo siya at pinanunod ko lamang siya na isuot ang pants.

"Stay there. I'll turn on the heater for the tub."

Tumango ako at pumasok na ito sa banyo. Ngunit sa sandali na nawala ito sa harap ko ay nagmamadali ako na magbihis.

Kahit na nanginginig ang aking mga tuhod at masakit ang katawan ay pinilit ko na makaalis. Hindi ko alam kung ano ang ginawa ko.

Hindi ko alam kung bakit ko ginawa iyon at ngayon lang pumapasok ang pagsisisi sa isip ko. Ngunit para sa aking ama, gagawin ko ang lahat.

Sana ay tuparin ni Alesteir ang kanyang pangako.

"Ang nasasakdal ay hinahatulan ng habang-buhay na pagkakakulong dahil sala na pagpatay..."

Hindi ko na narinig ang mga sumunod na linya. Kahit na patuloy pa rin ito sa pagbasa ay hindi ko na marinig ang kanilang sinasabi.

Napahawak ako sa aking dibdib. Sunod-sunod ang aking paghinga. Namuo ang luha sa aking mga mata.

Lumingon ako sa kinauupuan ni Alesteir. He is looking at me blankly.

Wait, he promised. Why is he looking at me like that?

I let him do anything he wants with me that night.

Why?

He... betrayed... me.

"'Tay..."

"This case is now concluded," saad ng Judge at ibinagsak ang hammer.

Lumapit ang mga police sa kinaroroonan ni Itay at tumayo siya. Paika-ika ito maglakad dahil sa kadena na nasa paa niya.

"T-tatay, sandali..."

Pinigil ako ni attorney at binulungan. "Maaari pa tayong mag-file ng appeal, Mirabella."

Tiningnan ko siya. Ibinuka ko ang labi upang magsalita ngunit tinikom ko nalang iyon at pinili na manahimik.

"Congratulations, Attorney Alesteir. Nagkaroon din ng hustisya ang pagkamatay ng mga magulang mo."

"Salamat," nakangiting saad nito at inabot ang kamay ng kaharap.

"Mabuti at nakakulong na ang masamang tao na iyon. Dapat ay may death penalty na ulit para mabura na sila sa mundo."

Lumipat sa akin ang tingin ni Alesteir. Kahit namumuo ang luha ko ay hindi ko iniwas ang tingin. Lumunok ako ng ilang beses. Umaasa ako na may kaunting awa pa siya na natitira sa akin.

"Yes. He should rot in hell."

"Umalis na tayo, Mirabella. Hindi mo na gugustuhin pa na marinig ang anumang usapan nila," saad ni Attorney.

Tumango ako at sumunod sa kanya. Kinuha ko sa bulsa ang panyo at ipinunas sa aking pisngi.

Hindi ko sinabi kay Krome ang nangyari. I will protect him for as long as I can. Poprotektahan ko ang kainosentehan niya bilang bata at nais ko na mamuhay siya na parang bata. Ang kailangan lang niya ay mag-aral at hindi magtrabaho.

Tatlong araw na ang nagdaan at dinalaw ko si itay upang dalhan ng pagkain. Ngunit naglalakad palang siya palapit sa akin ay napansin ko na agad ang pagbabago sa kanyang anyo.

Mas pumayat ito at may mga pasa ang mukha at braso. Magkagayonman ay matamis pa rin ang ngiti niya.

"Itay, parang bago ang pasa na ito ah? At bakit may gasgas ka sa siko?"

"Naku, anak, naglilinis kasi kami ng facility. Nadulas lang ako. Ano ba iyang mga dala mo? Pinagdala mo ba ako ng butong-pakwan?"

Alam kong ibinabaling ni itay ang topic sa iba dahil ayaw niya ako na mag-alala.

After kong bisitahin si itay ay tumawag ako kay attorney upang tanungin kung may magagawa ba kami para malipat si itay sa ibang selda o ibang kampo. Hindi ko matanggap ang ginagawa ng mga kakosa niya sa kanya.

"Titingnan ko kung kaya natin siyang i-petisyon."

"Sa madaling panahon po sana, attorney."

"Mahabang proseso iyan, Mirabella. Alam mo naman ang sistema ng Pilipinas. Pero huwag kang mag-alala, gagawan ko ng paraan, okay?"

"Salamat po."

Natapos na ang tawag ngunit hindi pa rin ako mapakali.

Dapat ba ay kausapin ko siyang muli?