Dönüm Noktası

Kardeşim Doğuyor

Sene:1978
Günler ,haftalar ,aylar çok hızlı geçti...Zorlu bir kışı daha geride bıraktık.İlkbahar ılık nefesini bize hissettirdi.Evimizin ön cephesi doğuya bakıyordu.Güneşin doğuşuna her sabah şahit oluyorduk,evin arka cephesi ise batışına...
Bu sabah güneş her zaman olduğu gibi tüm sıcaklığı ve seveceliğiyle gülümsüyordu bize.

Babamın evimizin ön tarafına diktiği ağaçlar çiçek açtı.Babama bir bir isimlerini sordum.
Babam:"Pembe çiçekleri olan elma;beyaz çiçekleri olan erik ve vişne," dedi. Bu gördüğün çiçekler yapraklarını dökecek yerine meyve verecekler kızım, dedi.Evimizin doğu cephesine bakan yamaçta , boş tarlalar vardı.Baharda gelincikler açardı.

Her geçen gün annemin karnı biraz daha büyüyordu. Oturup kalkmaya zorlanıyordu.Babam anneme;
-Doğumun yaklaşıyor Hanım, bana kalırsa yarın anneme gelmesi için bir bilet alayım.Çocukların yanında kalır göz kulak olur. dedi.
Annem:
"Çocuklar yalnız kalmasın.Çok haklısın,"dedi.
Annemle babamın konuşmalarını işitiğimde:
"Anneannem bizimle mi kalacak? dedim.
Babam:"Evet kızım.Umarım üzmezsiniz annaneni,"dedi

"Yaşasın! Anneannem geliyor."diye sevinçten çığlık attım.

Annem,doğacak kardeşim için hazırladığı valize tekrar ne var ne yok bir göz attı,eksik gedik var mı diye.
Hazırlıklar tamamdı.
Babam'ın sabah ilk işi otobüs garajından anneannemi almaktı.Sabah olunca babam taksi çağırmaya durağa gitti.Taksiciler bu yerlere çok zor geliyorlar.Babam bir hayli uğraşmış getirtmek için.

Ankara'nın bu mahallesi pek bilinmiyordu.Issız, tenha bir yerdi.Getir götür yaparlarsa da çok para istiyorlardı.
Biraz zaman geçti.Taksi geldi.Babam bindi gitti. Evimizde bir telaş var.Burnuma güzel yemek kokuları geliyordu.Temiz örtüler serildi yere birde üzerine ekmek yuvarlak ekmek tahtası.Yeni tabaklar çatallar, kaşıklar çıkartıldı...

Merakla anneannemin gelmesini bekliyorduk.Bir hayli bir zamandan sonra bir ışık vurdu cama,kapı tıkırdadı.Gelen babam ve annannemdi.Sevinçten havalara uçtum.Ayağım yerden kesildi.Anneanemi kucakladım,sarılıp öpüştük.Hasret giderdik...

Anneannem bir hayli yaşlanmış.Beli iki büklüm,eli yüzü pruşmuş.Elinde bir bastonu var,Fakat sağ yüzünde kocaman bir siyah beni vardır.hâlâ durur yüzünde.Kardeşim Aynur,ilk başta görünce korktu annannemi,hatta çekingen ve ürkekti. Ama yavaş yavaş o da anneanneme ısınmaya başladı.

Nihayet o gün gelmişti.Aylardan Temmuz :
Annemin doğum sancıları başladı. Babam,annemle kardeşim için hazırlanan çantayı alıp evden ayrıldı.Taksiye bindiler gözden kayboldular.
Kardeşim ,Aynur ve ben Anneannemle kaldık.Ertesi gün sabah babam geldi,annem yanında yoktu.
Annem nerede ? Baba, annemi neden getirmedin ?diye sordum.
Babam: "Bu gece hastanede kalması gerek ,"dedi.Babam, annem için temiz kıyafet almaya gelmişti eve.Evden kıyafetleri alıp çıktı.

Ertesi gün sabahleyin bir araba sesi yaklaştı evimize doğru.Pencereden bir baktım,annem ve babam kucaklarında da bir şey var.Tam olarak göremiyorum.Kapıya koştum.Annanne:Annemler geldi diye bağırdım.Kapıyı açtım.Annemin yüzü kireç gibi bembeyaz,Omuzları düşmüş çok halsiz görünüyordu.
Annem aneanneme:"Umarım üzmemişlerdir seni annem Geçmiş olsun,güle güle büyüt oğlunu kızım dedi.Torunum üç oldu dedi annannem.Yüzü gülüyordu.

Babam:
"Haydi gelin! Bakın kardeşimiz size ne getirmiş"dedi.

Babamın yanına gittik.Battaniye ye sarılmış kardeşimi başladı açmaya;Meraklı gözlerle bakıyoruz Aynurla
Babam kardeşimin kundağından bir avuç şeker çıkardı ,rengarenk...
Babam:Bakın kardeşiniz size şeker getirmiş diye.
Babam şekerleri bana ve kardeşime verdi.Ben inanmadım tabiki... Küçücük bir bebekti o...
Aynur küçük olduğu için inanıverdi. Mutluydu.Bense annemin ve kardeşimin sağ salim gelmesine mutlu olmuştum.
Şekerlerin tadı ise bir harikaydı,çünkü kardeşimin şekeriydi.

Kardeşim küçücük elleri yumuk yumuktu. Gözlerini henüz açamıyordu.Ağzı burnu nokta kadardı.Babam anneanneme söylerken duydum kardeşim erkekmiş

Kardeşim için bir isim arıyorlardı annem ve babam. İlk önce Annannem'in fikri alındı Anneannem Murat olsun dedi.Anneannemim tek bi kardeşi varmış o da hastalıktan genç yaşta vefat etmiş.Kardeşini çok seviyormuş,aylar yıllarca kendine gelememiş.Adı da Murat'mış.
Babam ve annem;kırmadılar annannemi.Kardeşimin adı bundan böyle Murat oldu.
Babam kardeşimi kucağına aldı.Kulağına ezan sesi okuyarak üç kez ismini kulağına fısıldadı. Anneannem kardeşimi Muradım,diye severdi.

Kardeşim büyüdüğünde de değişmedi Anneannemin sevgisi aynıydı hiç değişmedi. Üzerine titredi her zaman vefat edene kadar ...

Ben çok mutluyum,kardeşimin aramıza katilmasından.O benim canım,canımın içiydi.Canım önceden birdi,şimdi iki oldu....