LİVE (ASKER YARENİ)

Giriş🕊

Merhabaaaa♥︎

Tekrardan Hoşgeldiniz!



🌸'💜

Gökyüzün de yer bulur muyum bir gün?

Hayatım diyebileceğim bi nesneye sahip değildim. Hiç olmadım da. Olmasını çok isteyebilirdim. Ama yoktu işte olmadı da hiç.

Yer edinebileceğim bi hayat isterdim. Yan karakter dahi olsa isterdim. Ben kendi hayatım da dahi baş karakter değilim. Benim hayatımı yöneten ailem vardı.

Baskıcı aile de büyümek belki de hiç güzel değildi. Ya da fazlasıyla rahat bi ailede büyümek. İnsanlar ne tuhaf hiç ortasını bulamıyorlar.

"Baksanıza abla saat gece 2 beni ne annem aradı ne babam. Benden onlara sevgi beslememi beklemeyin." diye keskin dille söyledi Ayşegül.

Annemizi babamızı seçme şansımız dahi yok iken onlar bizi seçiyordu sonra ise bi kenara atıp ebeveyn olduklarını zahnediyolardı.

Siyah koltuğa rahatsızca yaslanıp Peri ablanın ombre yaparken hareketlerini izlemeye devam ettim. Ayşegül'ün sözleri hareketleri bana koca bi yara açarken umursamıyormuş izlenimini verdim.

İnsanlar neden başkalarının yaralarını anlatırken o yapmacık hareketleriyle acıma hareketlerini yaparlar ki?

Peri abla ise aynadan saçını yaptığı kadınla bakıştılar bi süre gözlerine hüzün çökmüştü. Ayşegülün yaşadıkları onu sarsmış mıydı?

Neden biz birinin hayatını bilmeden yaşayamıyorduk?

Bilmemiz gerekiyordu, onun hakkında binbir laf konuşmamız gerekirdi değil mi?

İnsanlar...

Çok tuhaf varlıklardı. Bende onlar arasına sürüklenmiş varlıktım.

İnsanlardan, hayatlardan, yaşamdan her şeyden soyutlamıştım kendimi. Sadece nefes alıp veriyordum. Hayata tutunmaya çalışan insanlardan biriydim.

"Ama ailene yine de şükretmen gerekiyor Ayşegül. Annesi babası olmayanlar napsınlar? Yaşadıkların kötü bişey ona bisey demiyorum ama onların hayatlarını bilmiyoruz." dediğin de dudaklarım da oluşan alaylı gülüşü bastıramadım.

Neden hayatlarını öğrenmeye çalışmadan yaşamıyoruz.

Ayşegül alayla güldü. Sevilmemiş bir kızın sessiz cığlarıydı belki de gülüşü. Küçücük bir sevgiyi ailesi vermemiş kızdı. Sadece seninle sınırlı kalmıyordu yer yüzünde her 5 kişiden 3 ü sevgisiz ortamlarda yetiştiriliyor.

Anne baba olamayacaksınız hiç evlenmeyin...

"Benim hayatım şuan böyle ise onların suçu. Beni bu yola onlar itti." diye döküldü küçük pembe dudaklarından. O alaylı gülüşü yüzünde solmuş acı çekermiş gibiydi. İfadesiz kalmaya çalışıyordu ama beceremedi. Hafifçe dolan gözlerini saklayamadı bizden. Tek göz damla yaş sol gözünden düştü. Bize göstermeden silmek istedi sıra da benimle göz göze geldi. Tepkisiz kalmam tuhafına gitmişti büyük ihtimal. Hayatı ile ilgili sorular sormamı bekliyordu. O zaman bir ömür boyu bekleyebilirdi. Ben insanların hayat hikayeleriyle ilgilenmiyorum.

Peri abla gözlerini kısa bi süre dükkanın içinde gezdirdi. Aynadan bana kısa bakış attı. Yüzümdeki ifadesizliği silip tebessüm ettim. Gözlerini Ayşegül'e çevirdi. Bişey demek istiyor ama yaşacaklarından korkuyor gibiydi. Ayşegül'ün seçti yol pek parlak bi yol değildi.