Görücü usulü evlendirilen iki genç.
Bu isim sadece bizi birleştirendi. Bizi bütün yapandı.
"Elfida konuşalım mı?" sıcacık sesini duydum da hafifçe titredim. Başımı evet anlamında aşağı yukarıya sağladım. Gülümsediğini hissettim.
Keşke dedim keşke...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İyi Okumalar♡
🌸'💜
Kuzenlerimizin ısrar sonucu fotoğraf çekilmeye karar vermiştik. Duvarın önünde kuru çiçeklerle organize yapılmış, duvardan sarkan yıldız desenli ışıklı ledler düşüyordu. Hoş gözüküyordu.
Yavuz duvarın önünde durmuş kuzeni Yıldız'ın dediklerini yapmaya çalışıyordu. Benim kuzenlerim de gülerek Yıldızın demek istediğini göstermeye cabaladılar.
Herkes Yavuz ile ilgilendi beni kayıya köşeye atmışlardı. Karnımın acıktığını fark ederek yanlarından ayrılıp mutfağa ilerledim. Ne çıktığımı gördüler ya da görseler de umursamadılar.
Yavuzla beraber benim de sözüm oluyordu. Yavuzu mu kıskanıyosun demeyin hiç. İnsanın söz günü geri plana atılması doğru muydu?
İlk başta istemedin sonra istedin.
Şuan istemezsem dahi bu olan doğru değil. Bi insanın özel günün de geri plana atılması iğrenç bişey. Ben evliliğe adım atmışım ya adını mesleğinden başka bilmedim biriyle evleniyorum ama geri plandayım şuan.
Gülümseyen yüzüm suratıma yük olmaya başlamıştı. Güler yüzümü silip düz ifadeyle kaldım. Akşam boyu gülümsemek zorunda olmak kötü biseydi. Dükkan da rol yap evde de rol yapmak zorunda kalmak.
Mutfak masasın da duran yaprak sarmasından, dolmadan tabağıma biraz alarak karnımı doyurmaya başladım.
Yarım saatte yakın mutfakta yalnızlığım ile yemeğimi yedim. Hazır çay olduğunu görünce orta şekerli çayımı da yanıma almıştım. Telefondan izlenecek en güzel aktivetelerden biri olan Çok Güzel Hareketler Bunlar2 açmıştım.
Artık unutulduğumu fark ederek yemek yiyişlerim yavaşlamış ve suratım düşmüştü. Şuan izledim Açın Kapıyı serisi dahi komik gelmemekle beraber midem bulunmaya başlamıştı.
Kendi nişanında unutulan kız. Ne ironik be!
Yavuz mutfak kapısından kafasını uzatarak bana baktığın da ağzımda duran sarmayı çiğnemeyi bırakmış oldum.
Derin nefes alarak yanıma geldiğin de yüzünde gezinen gözlerimi geri telefona çevirdim. Gelip yanı başıma oturdu. Sol eli sağ elindeki yüzükte gezdi belirli bi süre. Farkın da olmadan yaptı belliydi.
Çatal da duran ellerimin üzerine parmaklarını koydu bana biraz daha kafasını yaklaştırarak çatalın ucundaki sarmayı ağzına attı.
Ağır ağır çiğneyip yuttu. Ağzımdakini çiğnemeden yutaverdim için öksürmeye başlamış ağzımdan çıkan birkaç tükürük balkanları yüzüne gitmişti. Gözlerini sımsıkı kapatmıştı bu sırada da.
