Elfida Yaman♥︎ Yavuz Karaelmas
Şans hayatınız boyunca sizinle olsun★
♥︎ ♥︎ ♥︎
Odam da ki gardırop'un aynasından kendimi izliyordum. Fuşya pembesi kol kısımları düşük kol drapeli iniyordu, derin dokeltesi, beli sımsıkı sarmalayıp aşağı doğru bollaşıyordu. Bacağında derin bi yırtmacı mevcuttu.
Açık giyinmek istemiyorum diye sızlanırken Yavuza kalkıp bana açık elbise almıştı.
Yırtmacını diksem kötü dururdu saten kumaşında. Her türlü zarardaydım.
Hem neden pembe almıştı ki? Pembeden nefret ederim ben. Göğüslerim fırlayacak gibi Yavuz benden uzun olduyu için üstten üstten baktığın da göğüslerimi rahatlıkla görebilirdi.
Yanına fazla yakınlaşmasam en iyisiydi. Ayağımdaki stillotto kadife tek bant tapuklu ayakkabılar ile hazırdım. Makyaj ile saçlarımı yapamamıştım burda hiç bisey yoktu.
Odanın kapısı tekrardan calınmaya başlandığında gülümsedim. Kesinlikle sabırsız bi kamutandı.
"Gel"
"Sonunda!" diyerek içeriye girdi. Üstündeki üniformasını düzeltiyordu. "Gerçekten siz kadınlar hazırlanırken kaç saat geçtiğini bilmiyorsunuz." sonuna doğru sessi kısılmış beni süzüyordu.
"İyi ki..." seslice yutkundu.
"İyi ki almışım bu elbiseyi. Senin çocukken bayram da en sevdiğin rengi giyemedin diye hıçkırarak ağladığını unutamıyorum."
"Sen nasıl..." yanıma yaklaşarak ellerini yüzüme koyarak yanaklarımı yavaşça okşayarak "Sen beni görmezdin ki. Ben hep senin etrafındaydım. Aynı renk değil kusura bakma o rengi de bulup giydireceğim sana." dolu gözlerim gözlerinden çekmeyip "Yavuz hayatıma iyi ki girmişsin." dudakları alnıma kondurdu küçük buse olarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LİVE (ASKER YARENİ)
Ficción GeneralGörücü usulü evlendirilen iki genç. Bu isim sadece bizi birleştirendi. Bizi bütün yapandı. "Elfida konuşalım mı?" sıcacık sesini duydum da hafifçe titredim. Başımı evet anlamında aşağı yukarıya sağladım. Gülümsediğini hissettim. Keşke dedim keşke...