Heart Stage ✔ | Chanyeol

Flashback/ Park

Neşe dolu çocuk çığlıkları parkın her bir yanını kuşatmıştı. Kaydıraktan kayan ve ebelemece oynayan küçükler her yanda koşuşturuyor, neşe dolu çığlıkları ile insanın kalbine huzur dolduruyorlardı. Chanyeol ile fazla göze batmayacak bir banka oturarak çocukların seslerini dinlemeye odaklanmıştık. Sessizle ellerimizi birbirine kenetlemiş, ben kafamı omzuna koymuş ve huzura bir süre kavuşmak adına kendimize zaman tanımıştık.
''Sence... Bizim çocuğumuz neye benzer?'' diye sordu sevdiğim adam hafif tedirgin bir ses tonuyla. Daha önce hiç düşünmemiştim bu durumu. Her zaman anın tadına varmaya özen göstermiştim çünkü geleceğim olduğuna dair bir kanıt taşımıyordum bedenimde.
''Bence senin gibi uzun, hafif kepçe ve kadınlara karşı nazik bir erkek çocuğumuz ve yine sana benzeyen bir kızımız olur.''
''Kendine haksızlık yapma. Kızımızın senin sesini ve sevimli hallerini almasını isterim.''
''Oğlumuz senin gibi çekilmez olmasına katlanamam her halde.''
''Öyle mi Bayan Mihi? Ben çekilmez değilim.''
''Kıskandığın zaman bu dünyanın en çekilmez insanı oluyorsun hayatım.''
''Ne yapayım sen benim kalbimin en özel parçasısın. Kıskanmazsam olmaz.'' Dedi ve ellerimin üstüne minik buseler kondurarak beni gülümsetti. Çevrede koşturmaya devam eden çocuklardan biri ağlamaya başlamıştı. Tahminlerimce arkadaşlarının hile yaptığını düşünerek kendi kendine gözyaşlarına boğulmuştu.
''Şarkı söyleyelim mi?'' dedim aniden gelen deli cesaretiyle. Hayranlarımızdan, ailemizden bir süre uzaklaşarak kafa dinlemeye karar vermiştik ama yine de onlarsın kendimi büyük bir yalnızlıkta hissediyordum.
''Ne söyleyelim?'' dedi Chanyeol. Sesinde biraz yorgunluk bulunuyordu ama beni kırmayı istemediği o kadar belirgindi ki. Kendime kızdım o an. Sevgilimin dinlenmesi gerekiyordu, birazcık huzur bulması lazımdı ama ben şarkı söylememizi istemiştim.
''Ben sana bir şarkı söylesem... Senin için olacak ama.'' Dedim ve hafif kızardım. Chanyeol başıyla onaylayıp o muntazam gülümsemesini bana gönderdiğinde aklıma gelmesi gereken tüm şarkıların anlamlarını düşünmeye başladım. İngilizcemin iyi olmasına rağmen bazı şarkıların anlamlarını unutmuştum.
Aklıma gelen ilk şarkı ile parmaklarımla ritim tutmaya başladım.

Oh hayır, işte yine gidiyoruz
Söylediğimin dışında savaşmaya
Özür dilerim, evet özür dilerim
Aşkta kötüyüm, hayır, bunda iyi değilim
Ama masum olduğumu söyleyemem
Pek zor değil, ama üzgünüm
Ve bütün arkadaşlarım, onlar biliyorlar ve doğru
Sensiz kim olduğumu bilmiyorum
Kötüye gittim, bebeğim
Kötüye gitti

Son günlerde hissettiğim o karmaşık duyguları dökebileceğim şarkı ile tuttuğum ritmi bozmamaya çalışarak devam ettim. Gözlerimi kapatıp tüm yaşadıklarımızı ve var olmayacağını tahmin etsem da hayalini kurduğum geleceğimizi düşündüm. Sesime güç vermesi için Chanyeol'ün gülümsemesini hayal ettim.

Oh, bana beni sevdiğini söyle
Bu gibi günlerde birine ihtiyacım var, ihtiyacım var
Bu gibi günlerde
Oh, bana beni sevdiğini söyle
Birine ihtiyacım var
Bunun gibi günlerde, ihtiyacım var
Bunun gibi günlerde
Oh, kalbimin söylediğini duyabiliyor musun
Ooohhhh, ooh
Hayır, sende biri olana dek biri değilsin

Chanyeol olmadan aşırı ağır çekimde ilerleyen dakikalarımı düşündüm. Onunla güldüğüm her saniyeyi tekrar gözlerimin önünde canlandırdım. İlk onu gördüğüm anı düşündüm, heyecanlı küçük bir liseli hallerim göz önüme geldi. Sahnede benimle birlikte söylediği One Day şarkısını ve ardından dudaklarımızı birbirine mühürleyişini düşündüm. Chanyeol hayatımı değiştiren bir melekti.

Ve umarım günü asla görmem
Senin gittiğin ve ben olmadan mutlu olduğun
Ben olmadan
Senin aşkın olmadan elimde tutacak ne var?
Ne için yaşadığımı bilmiyorum

İhtiyacım olan her şey
Önümde duruyor
Bizim iyi olacağımızı biliyorum, iyi, evet
İnişler ve çıkışlar aracılığıyla
Bebeğim, etrafta dolanıyorum
Söz veriyorum biz iyi olacağız, iyi

Benim şarkı söyleyişimi dinleyen birkaç çocuğu gözlerimi açtığımda fark edebilmiştim ama ardından dudaklarımı kapatan yumuşak dudakları hissetmem dünyamdaki her şeyi silmeye yetmişti. Çocukların sevimlilik kaynayan çığlıkları ve tezahüratları kulaklarımı doldururken gülümseyerek sevgilimin öpücüğüne karşılık verdim.
Onsuz bir yaşamım olmayacaktı...
Umarım.