Heart Stage ✔ | Chanyeol

Hastane

Çıkış yapmamızın üstünde koca bir ay geçmişti bile fakat etkinliklerimiz, hayran buluşmalarımız ve konserlerimizin ardı arkası kesilmiyordu. Exo Monster ile ödüller elde ederlerken biz biraz daha geri planda kalmıştık fakat halimizden de memnunduk. Haziran ayı son demlerini hissettirirken randevum için ChanYeol ile hastaneye gelmiştik. Alışık olduğum kontrollerden geçecek, yeni ilaçlar ve öğütler alacaktım, en sonra yurda dönüp uyuyacaktım.
Sıranın bana gelmesini beklerken Exo hayranı küçük birkaç çocuk annelerine bizi gösteriyordu, her birinin kalplerinin üstünde küçük, yapışkanlı bantlar ve serumlar bulunuyordu.
''Merhaba ufaklık adın ne?'' dedi Chanyeol yere eğilip, küçük kızın elini tutarken.
''Eunwa...'' dedi küçük kız yorgun sesiyle.
''Beni ve bu ablayı tanıyor musun?''
''Evet, Siz Exxo'sunuz!''
Kızın sevinç sesi kulaklarımda yankılanmaya başlamıştı. Chanyeol küçük kızla oyunlar oynarken onların haline gülümsemeden edemedim. Gülümsemesini hiç kesmeden minik kıza bakınmayı ve ona minik şakalar yapmayı ihmal etmiyordu.
''Şarkı söyler misiniz?'' dedi minik kız. Chanyeol bana bakındığında başımla onayladım.
''Elbette ufaklık, istemen yeterli.'' Dedi Chanyeol minik kızın yanına otururken.

Herkes benden korkuyor bu yüzden dokunulmaz bir adamım,
Peki neden açıkça beni reddetmiyorsun?
Saklanıp bana kaçamak bakışlar atacaksın ve şaşıracaksın
Ben senin çelişkinim, senin var oluşunun bir parçasıyım.
Beni olduğum şekilde kabul et.
Korkunç endişelerini bir kenara koy
Tahammül edemediğin o acıyla eğlenmeye bak,
Daha derine düş
Seninle nasıl istersem öyle oynayacağım.
Ellerimin içinde oyna

Monster'ın rap bölümü akustik halde söylerken küçük kızın gözleri büyüleyici bir parıltıyla parlamıştı. Etraftaki gürültü bir miktar dinse bile, kızın sessizliği ve şarkıyı söylemeye çalışması hoş görünüyordu. Küçücüktü ve kalbinden rahatsızdı. Kolundaki serum iğnesinin acısını Chanyeol sesi ile biraz dindirmiş olsa da, küçüklüğünden kalan bir anı olarak ona şarkı söylesek de acı gerçek her seferinde baş gösteriyordu. Kalplerimizde hata vardı, Tanrı'nın bahşettiği ve bizi ikilemde bıraktığı büyük bir hata.

Kalbine sokuluyorum bebeğim,
Seni çevirecek, yıkacak daha sonra da içime çekeceğim.
Kalbini çalacak ve seni şımartacağım,
Seni mahvedeceğim.
Kazanacağım kalbini,
Ölsem bile sonsuza dek var olacağım,
Buraya gel.
Bana canavar diyebilirsin,
Kalbine gireceğim.

Nakaratı rahatlıkla ve Chanyeol'un akustik tonuna uyarak söylediğimde küçük kız bana eşlik etmişti. Gülümsememi engellemeyerek, onu biraz da olsa acılarından uzaklaştırmak için şarkıyı kusursuzca dile getirmiştim. Kız büyülenmiş gibi bize bakarken Chanyeol ayağa kalkıp resepsiyonun oraya doğru ilerledi.
''Anne, büyüyünce bende Mihi abla gibi olacağım, sesim ile herkesin hayatına ışık tutacağım.'' Dedi küçük kız annesine hafif dolmuş gözleriyle bakarken. ''Ve Chanyeol ağabey gibi de bir sevgilim olacak, her gün onunla şarkı söyleyeceğim.''
Gözlerimin dolmasını engelleyemedim; kızın bir geleceğinin olacağına dair kanıt bile bulunmazken, böyle dolu hayaller kurması ve o hayallere sıkıca bağlanması duygulanmama sebep olmuştu.
''Hayallerin ile yaşa Eunwa. '' dedim minik ellerimi avuçlarımın içine alarak. ''O hayallerin seni ayakta tutacak ve yorulmanı engelleyecek, büyüdüğün zaman beni mutlaka bul tamam mı ufaklık? Beni bulduktan sonra da sıkıca sarıl bana ve hayallerini gerçekleştirdiğini söyle.''
Gözyaşlarımın yanaklarımdan akmasını engellemek istercesine gülümseyip, elinde kâğıtla gelen Chanyeol'a bakındım. ''Senin için imza attım minik kız, Mihi ablan da atacak.'' Dedi boş olan kâğıdı bana vererek. İmzamı atarak yanına minik bir gülümseme işareti koyarak not düştüm; 'Hayaller yalnızca gerçekleştirmek için kurulur.'

''Kim Mihi; Doktor Jung sizi bekliyor.''
Hemşirenin sesi ile küçük kızın yanaklarına minik bir buse kondurarak stajyerlik zamanımdan beri doktorum olan adamın odasına girdim. Bembeyaz saçları ve sakallarıyla, gülümseyen tombul suratıyla beni karşılamıştı.
''Mihi... Seni özledim. '' dedi bana yavaşça sarılırken. Chanyeol'da odaya girince el sıkıştılar. ''Ben Chanyeol efendim. Exo grubundan.''
''Ah... Sizi çok duydum, iki sevgilinin buraya gelmesi ne kadar da güzel bir sürpriz. Şimdi Mihi, geçen hafta yaptığımız testlere göre hiçbir sorun görünmüyor.'' Dedi elindeki kâğıtları, gözlüğünün ardından bakarak. Her bir yazana yavaş yavaş göz gezdiriyor, zihninde her birinin orijinal olması gereken değerler ile karşılaştırıyor ve bana bilmem gerekenleri söylüyordu.
''Her zamanki dikkat ettiğimiz şeylere dikkat edeceğiz; dans ile kendini fazla zorlamayacaksın, sigara ve alkol kesinlikle yasak ve aşırı duygusal anlar yaşamayacaksın. ''
Son söylediği cümle ile Chanyeol'a odaklı bakınmaya başlamıştı.
''Ama ben bir şey yapmıyorum ki; kendisi her şeye ağlıyor.'' Dedi Chanyeol başını okşarken.
''Yalan söyleme, sırf düet yaptım diye bana bir hafta işkence çektirdin bir ay iki hafta önce.'' Dedim itiraz ederek.
''Sorun da o ya, seni paylaşamadığımı hala öğrenemedin mi?''
''Alt tarafı bir düetti, paylaşamamakla ne alakası var. Koskoca G-Dragon beni mi yiyecekti sanki?''
''Tüm erkekler seni yiyebilir, erkeklerin içini bilmiyorsun.''
''Sende benim içimi bilmiyorsun, seni lime lime doğrarım Park Chanyeol.''
''Bende seni tüm hayranlarımız arasında öperim!''
''Kaşınıyorsun bak!''
''Kaşısana, boyun yetmez bir kere!''
''Aptal dev!''
Doktorumun kahkahası ile Chanyeol ile atışmamış kesilmişti. Hemşire bile kahkahalarla gülerken yanaklarım kıpkırmızı olmuştu, Chanyeol'un bacağına sertçe bir tekme atarak odadan çıktım ve hastane koridorlarından dışarıya doğru hızla yürümeye başladım.
Utanmıştım, hem de fazlasıyla.
''Mihi beklesene beni!''
Duyduğum sesi aldırmadan koşar adımlarla bahçeden dış kapıya doğru yürüyordum, kameraları ile üzerime çullanan habercileri iteklemeye çalışsam da kollarımı tutarak ya da kameralarını daha da üstüme doğru tutarak rahatsızlık hissini büyütüyorlardı.
Elimi kavrayan devasa eli hissettiğim sıra arkamı bile dönemeden, kamera yığınlarının arasından uzaklaşmıştım.
''Bensiz tek bir adım bile atma, seni kaybedeceğim diye korkuyorum.''
Cevap vermeyerek arka cebimde olan maskemi yavaşça yüzüme takıp, arkamızdan gelen kameramanları umursamayarak şirkete doğru yürümeye devam ettik.
''Kısa da olsan, sen benim her şeyimsin. Cennet ile cehennemi aynı anda bana hissettirebilen en özel insansın.'' Dedi vitamin şurubu alıp bana uzatırken.
''Sende benim için bir devsin, kocaman kalbi olan, sevimli bir dev!''

ANl|>