AŞKIN KUKLASI

6. Bölüm

6. Bölüm

SERAY BENER

Eğer son anda yetişemeselerdi...off ya niye bunlar hep benim başıma geliyor ki.Ben gözyaşlarıma hakim olamıyorum Gece bile teselli edemiyordu Mete de yanımızdaydı fazla konuşkan biri değildi sanırım ama biraz sinirlenmiş olmalı ki,

"Lan yeter valla bende ağlayacağım artık, Seray sil şu gözyaşlarını.Yemin ederim utanmasam ağlayacağım" dedi derken çok tatlı olmuştu ayy.

"Gerçekten ağlar mısın? Hadi ağlasana, lütfen " diye saçmalamaya başladım, aman boşver şimdi bununda gerçek yüzünü göreceğiz,

"Seray, gözyaşlarıma boğulmak isterdim ama sırf gözyaşlarım bir gün de bitsin diye ağlayıp bir kutuya koydum ve sizce nere attım biliyor musun?" Komik birine benziyordu, Gece hemen cevap verdi,

"Sakın çeyizime sakladım deme" kahkaha attık.

"Tamam demeyeceğim"dedi Mete çok komik lan öldüm resmen ya,

"Ya hadi desene merak ettim yaa!" diye cırladım, yüzünü buruşturdu Mete,

"Tamam kız cırlama.Söylüyorum... söylüyorum...söylü-" derken Gece ağzına vurdu, ayy yeter ya gülmekten valla karnıma ağrı girdi valla ya.

"Kız bu dudaklar çok kıymetli haberin varmı senin ha!" valla yeter dayanacak gücüm kalmadı yaaa.

"Yaa tamam artık gülmekten bayılacağım şimdi sonra benle uğraşmak zorunda kalırsınız ona göre, Mete sende söyle artık" dedik ve pür dikkat Mete'yi dinlemeye başladık.

"Seray Gece ilahi sizde ya (kahkaha) sizce nereye atabilirim (kahkaha) tabi ki çöpe attım ne yapacağım ben gözyaşımı" dedi ya alem bu çocuk ya Gece öyle bir gülüyordu ki neredeyse düşecekti bende öyleydim tabi.

"Kızlar yada balık konservesinin içine atardım" artık dayanamadım ve kendimi cidden yere attım Gece de kendini tutamayıp kendini bıraktı.

O sırada kapı açıldı ona rağmen gülmemi bastıramadım.Aha abim hemen ayağa kalkmaya çalıştık ama Gece ve benim üzerimizde etek olduğu için kalkamadık.Mete'ye kaş göz işareti yaptım beni kaldırması için ama Mete.

"Seray dilin var konuşsana kızım"dedi Mete.Ahh deli yaa. Bende açık bir şekilde.

"Canım beni kaldırabilir misin?" dedim ve sonunda anladı.Ellerimi uzattım ve tutup kaldırdı üstümü sirkeledim, ardından Gece'ye de yardım etmesi için gözümle işaret ettim bu sefer anlamıştı.Gece'yi de tutup kaldırdı.

Abimler hala bize bakıyordu, ahh yapmayın alt tarafı kahkahanın dozunu kaçırdık o kadar yani.

"Abi siz neredeydiniz biz burda ölüyorduk az daha...yani gülmekten ölüyorduk"dedim gülerek abim beni mutlu görünce oda güldü ben dayanamayıp koşarak abimin yanına gidip sarıldım.

Evet mutlu görünüyordum ama unutamıyordum, gözyaşlarım akmaya başladı tekrar ve ardından hıçkırık sesi geldi.

"Kız sen bizi kandırdın mı yoksa gülüyorum diye" dedi Mete.Abim benden ayrılıp gözyaşımı sildi.Ben omuzumda Mete'ye bakarak.

" Hayır ben gerçekten mutluydum ama unutamıyorum ki"dedim başımı tekrar abime çevirirken gözlerim Yamaç'a takıldı aslında bir teşekkürü haketti beni o kurtardı sonuçta.Ama yinede ona sinirliydim.

Abimden ayrılıp Yamaç'ın yanına gittim,

"Yamaç teşekürler beni ikinci ke-" deyip sustum çünkü bundan önceki başıma gelenleri abim bilmiyordu.