Eternally Grateful-Yoonnie-

-7-

"Tam olarak konuşma fırsatımız olmadı, o yüzden baştan başlayalım."diyip yerinde rahatsızca kıpırdandı.

"Öncelikle kafanın karıştığını biliyorum bu yüzden anlatacağım şeylere herhangi bir tepki vermeden beni dinlemeni istiyorum."kafamı onaylarcasına sallayıp,elimle devam etmesini işaret ettim.

"Aslında İngiltere 'ye gideceğini bana söylemeye geleceğin günden itibaren herşey bir oyundan ibaret."

Kafam karışmıştı"Nasıl yani?"

"Yani daha açıklayıcı olmak gerekirse, biz hiç bir zaman Yoona ile sevgili ya da onun gibi bir şey olmadık."

Bir saniye

O sevgili olmadık mı demişti?

Hayır. Buna inanmamı bekleyemezdi, attığım mesajlarda Yoona denen şahsiyetten"Sevgilim"diye bahsederken ona inanmazdım.

Histerik bir kahkaha attım.

"Buna inanmamı beklemiyorsun, değilmi(!)?"

"Bilmem, belki inanırsın."

Bu çocuk benimle dalga mı geçiyordu?

"Hah"layıp, ayağa kalkarak ona doğru yöneldim.

Koltuğun yanlarından destek alarak üzerine doğru eğildim.

"Sen Min Yoongi benimle kafa mı buluyorsun?"

Eğlenir haldeki yüz ifadesini donuklaştırarak"Hayır,seninle kafa bulmuyorum."dedi.

Aramızdaki mesafeyi en aza indirip
"Sadece seni geri kazanmaya çalışıyorum."sıcak nefesi yüzümü okşarken gözlerimi kapatmamak için direniyordum.

Sözlerine devam edip" Ve sanırım başarıyorum."

Gözleri dudaklarıma kaydı,dudaklarımızın arasında santimler kala" Ya da başaramıyorsun."diyip ondan uzaklaştım.

Afallamıştı.

Zaferle gülümseyerek, mutfağa doğru yönelip"Sen anlatıcaklarını toparlayana kadar,ben kahve yapayım."kafasını sallamakla yetindi.

Mutfağa girip kendi kendime söylenmeye başladım

"Ramak kalmıştı."...

                 Devam edicek..

         

Selam
Uzun zaman oldu ve vohoo bu hikaye neden çok okunuyor

Bölüm kısa ama neyse

1000 okunmayı geçmiş bilee
İnanılmazsınız

Yeni bölümü uzun zamandır beklediğiniz ve güzel yorumlarınız için teşekkür ederim

Gününüz Yoonie gülüşü kadar muhteşem geçsin..

Okuduğunuz için teşekkürler..