Falling for the gangster. (KathNiel fanfic)

FFTG: Chapter 49

Dedicated to ChocolateApple26

Pag hindi kayo nag COMVO? UWEEEEEEEE! AHAHAHA.

=================================

-CHAPTER 49-

Kathryn's POV:

“Ah, Les? Ako nalang tatawag kay Dj.” Pigil ko kay Les nung akmang tatayo siya para tawagin na si Dj—pauwi na kasi kame. Nandito na kame lahat sa lobby, siya nalang yung wala.

Tumango naman si Les. “Dapat nga talaga ikaw, eh. Ewan ko ba dito kay Julia, bakit ako inuutusan.” Tas napakamot pa siya ng ulo.

Kanina, pagka-gising namen. Nung breakfast, nagpadala lang si Dj ng breakfast sa kwarto niya. Tapos, si Dom daw nauna na palang umuwi no’ng medaling araw. Sinunod sunod ako ng tanong nitong apat na boys. Bakit daw ako umiiyak, ano daw ba nangyare, ganon… pero hindi ko nalang sinabe yung totoo. Sabe ko, naisip ko lang na nagsisinungaling ako sa parents ko at ayaw ko ‘tong feeling na ‘to.

Huminga ako ng malalim before knocking on Dj’s door. Kumatok na ko—“Ah, ano, u-uwi na t-tayo…” sabe ko sakanya pag bukas niya ng pinto. Tumango lang siya at akmang isasara na yung pinto ng pigilan ko siya. Oo, nainis ako sakanya… pero kasi, ayoko ng magkaaway kame.

“Pwede na ba tayong mag-usap ng matino?” I asked him.

Umiling siya. “Mag-iimpake pa kasi ako.” “Do you need help?”

Umiling ulit siya. “Hindi na, sige na, bumaba ka na.” tapos isinara na niya yung pinto.

I sighed at napailing. Hindi ako baba. Iintayin ko siyang lumabas ulit. Sabay kame. Sumandal muna ako. Siguro, after 20 minutes lumabas na din siya. At nagulat siyang nakatayo pa din ako sa tapat ng kwarto niya.

“Tsk, sabe ko—psh.” Tapos nilagpasan lang niya ako. (gif. Nvm the ‘than the fear of letting go’ hahaha :p)

Bumuntong hininga nalang ako at sinundan na siya. Napaangat sila Julia nung makita nila kameng papababa.

“Ano, tara na?” Dj to Sed.

Napatingin saakin si Sed—nasa likuran lang kasi ako ni Dj. Umiwas lang ako ng tingin.

“Ah, eh, sige.” Tapos lumabas na kame. Bubuhatin ko na sana yung luggage ko pero nagulat ako nung bigla biglang binuhat ni Dj at nauna sa van. I smiled. Kahit galit, concern pa rin. Psh. Nakapagpaalam na ‘rin naman kame kay Tita kaninang umaga kaya okay na.

“Okay na kayo?” Julia asked me habang naglalakad kame papunta sa van.