a ja uczę się uważnie
bo będąc nowym umysłem
cokolwiek nowego poznam
dotykam i zapamiętuję
element po elemencie
fraza po frazie
graniczę ze zniszczeniem
harując by się zmienić
i nic mi nie pomaga
jestem ogniem płonącym
który próbuje zgasnąć
lodem który nie topnieje
mimo nowych zakochań
nie uśmiecham się jak dawniej
obcuję z daleka ze sztuką
powtarzając że nie jest dla mnie
rozpaczam nad ich pięknem
staram się odwrócić wzrok
tym sama się zdefiniowałam
urodziłam się kilka chwil temu
wracam ciągle do skrajności
x szukam w tym zbiorze pustym
yście mówię zamiast yśmy
zapomnicie o mnie na końcu
