Unsteady (COMPLETED | An #imaginepamore MAICHARD fanfic spin-off)

14 Face swap

Present Time
Beverly Hills, California

"Oh my God! Thank you so much for coming!" Inakap ako ng isang di katandaang babae na nasa harapan namin pagdating na pagdating namin sa lokasyon na ibinigay sa akin ni Adie.

"I'm not going to miss this for anything. I love kids and Adie insisted that I come here." Ang sagot ko sa kanya matapos niya akong kausapin.

"Why is Ms. Turner not with you? Or Adie?" Ang tanong niya matapos makita na wala akong kasamang dumating doon sa daycare center.

"Adie will be here. She's just stuck in traffic. Sophie left last week for London. She have new scenes to film for an upcoming TV show." Ang sagot ko sa kanya. "Ms. Anderson, how long has Adie been going here?"

"Ever since her friend took her here. She loves taking care of kids once in a while and she owes me a favor. I'm glad she's bringing in more of her friends, although I seem to remember that you two were dating?" Inimbitahan niya ako paloob ng daycare center habang sinasabi niya ang mga katagang iyon.

Dahil tuloy sa mga tanong niya, naalala ko nanaman kung bakit hindi si Adelaide Kane ang naging girlfriend ko at natawa nanaman ako.

"We never really got around to dating. We just hung out and we never really had the inclination to be a couple. So we stuck with being friends and an onscreen couple for our TV show but that's all there is to it."

Tumawa lang si Ms. Anderson at hindi na siya nagtanong pa. Agad niya akong dinala sa room ng mga batang naglalaro.

"Adie loves playing with kids. I guess you do, too, because you wouldn't be here if you didn't. She always encourages children to go beyond their dreams. I know they're still too young to understand but it helps."

"I want to go in without Adie, is that okay?" Lumingon ako sa kanya at tinignan kung papayagan niya ako. Hindi rin kasi ako pwede gumawa ng gusto ko dahil unang beses ko pa lang gagawin ito.

"Sure! Anyway, Adie will be here soon so go ahead."

Napangiti ako ni Ms. Anderson at dali dali niya akong dinala sa loob ng play area. Iba iba ang age ng mga bata doon pero lahat sila masaya at naglalaro kasama ang isa't isa.

"Hey kids, look who's here to read you a story!" Ang kanyang masayang sambit.

"I know him." Ang sabi ng isang batang babae sa kabilang dulo. "He's always in that TV show my mom always watches. She keep saying you're hot." Tumawa ang ibang mga bata sa kwarto. Ako rin naman ay natawa dahil laging yun ang unang impression sa akin.

"Is that so?" Ang tanong ko sa kanya.

"Yup. I hear her talking to her friends and says something like she wants to bone you. What does that even mean?"

Natawa si Ms. Anderson sa likod ko. Ako din ay natawa at nilapitan ko siya. "I don't really know. But, you know what? I have a dog who loves bones. Who here has a dog?"

Lahat sila nagtaas ng kamay bukod sa ilang bata na nasa likuran na masyado pang bata para maintindihan ang ibang sinasabi ko. Doon ko napansin ang isang bata na pamilyar sa akin. Imposible dahil alam ko na hindi ko pa siya nakikita sa buong buhay ko. Natigil ang pagtitig ko sa bata nang marinig kong magsalita si Adie.

Tuwang tuwa ang nga bata at dali dali naman ito lumapit sa kanya. Natuwa rin naman ako dahil alam ko na kung bakit gustong gusto ako papuntahin ni Adie sa lugar na ito. Napamahal na siya sa mga bata.

Lumapit ako kay Ms. Anderson at napilitang itanong kung bakit ginagawa ni Adie iyon at kung ano ang utang niya sa kanya. "She was my student back when she was in high school. She made a lot of trouble and one day, she hot in an accident and just got caught. As punishment, I took her under my wing, started mentoring her and we got close. She promised that one day, when she makes it in Hollywood, she'll come back here. She didn't forget but she couldn't find me until one day, her friend and former classmate took her here. She never stopped."

"Wow" Napangiti na lang ako dahil I di ko makikilala ang isang kaibigan tulad ni Adie kung hindi nangyari ang mga nangyari noon at nagpapasalamat din ako.

"You should go talk to that kid at the back. He's really shy." Napatingin naman ako sa sinasabi ni Ms. Anderson at nakita ko ulit ang pamilyar na bata. Hindi ko talaga mawari kung paano pero nilapitan ko na lamang siya upang makipaglaro.

Di ko alam kung ano ang nangyari pero ang bilis gumaan ng loob ng bata sa akin at agad nakipaglaro. Magaling na siya magsalita kahit na may ilang ilang salita pang hindi siya masambit ng maayos. "My mommy has a photo of you in her wallet." Ang sabi niya sa akin habang kami ay naglalaro ng Lego na nakakalat sa sahig.

"Really? Tell your mom thank you." Ngumiti lang siya sakin at nagpatuloy sa pagkwento kung ano ang ginagawa ng mga laruan niya kahit na di konmasyadong naiintindihan.

"RJ." Ang tawag ni Adie sa akin. Napalingon ako at napansin kong nakakunot ang kanyang mukha habang papalapit sa akin.

"What?"

"That kid looks a lot like you." Ang sambit niya. "Do you have a kid I don't know about?" Ang asar ni Adie.

"What? No!" Ang sagot ko pero agad agad niyang kinuha ang kanyang telepono, binuksan ang snapchat at nilagay sa face swap. Kinuhanan niya ako at ang bata ng letrato at pagkatapos ay nakita ko kung gaano nga kami magkamukha. Nanlaki ang aking mata sa nakita ko. Kaya pala pamilyar ang bata.

"Told you."

"Ms. Anderson, what's his full name?" Ang tanong ko agad kay Ms. Anderson.

"Alexander Dennis Ejercito." Ang sagot niya sa akin.

"Alex, how old are you?" Ang tanong ko agad sa bata na katabi ko. Binilang niya ang kanyang daliri at agad na inangat ang mga ito. Parang tumigil ang buong mundo nang panahong iyon.