Ms Probinsyana Meet Mr Manila(Completed)

Chapter 6

Abby Pov

"Wag kang mag alala babe.Di ko naman siya pinayagan sa gusto niya." sabi ko kay Clarence.Siya ang boyfriend ko,ang totoong mahal ko.

"Ano?umiyak ba siya?" tanong niya.

I chuckle."For sure. Baliw sakin yun eh."

"Promise me babe.Hindi ka mafafall sakanya." sabi niya sakin.

I just nodded."Promise."then he kiss me.

---

Shawn Pov

"Shawn!maawa kanaman sa sarili mo.Paano ka sa shooting mo niyan!" inis na sambit ni tita Cynthia sakin.

"I don't care!"

"Please naman.Ang  daming nag aabang ng paglabas ng Pelikula ng Love and Hate.Kaya please,umayos kana."

Ayaw ko!gumunaw na ang mundo ko.Ano pa bang kailangan kong gawin?wala na.Nasira na lahat ng pangarap ko.Dahil siya lang ang insipirasyon ko.Siya lang ang buhay ko.Akala ko siya na ang makakapag ayos ng buhay ko,kasi sa tuwing kasama ko siya,piling ko ako ang maswerteng lalaki sa buong mundo.Yun pala,mimahal ko siya pero may iba siya,peke lang lahat non.

"Please.Shawn,ako ang nagmamakaawa sayo." pagsusumamo ni tita.

Tinignan ko siya ng masama.

Wala akong pake kung ako man yung leading man!

"Pag sinabing ayaw,ayaw!makakaalis kana!" pasigaw ko.Kaya naman umalis na siya.Wala na siyang nagawa.

Mahirap talaga akong patahan sa oras na nasaktan na ako.Hindi gagaling ang puso ko hanggat hindi niya sinabing mahal niya ako,na niloko niya lang ako sa sinabi niya kagabi...Na sana mayakap ko siya.

Pero wala na siya!fck!

Hindi ko kakayanin na mawala na siya sa buhay ko!

Kumuha ako ng gamot,mas mabuti pa sigurong i overdose ko nalang ang sarili ko kesa sa nasasaktan ako.

Pagkainom ko ng maraming gamot,anything went black.

•••

"Anak.Mabuti naman nagising kana." naluluhang sambit ni mommy.Nilinga ko ang paligid.Puro puti!sht!bakit di pa ako natuluyan sa ginawa ko?

"Sana hinayaan niyo nalang akong mamatay!" naluluhang sabi ko.Ang sakit,hanggang ngayon dama ko parin ang mga salita ni Abby.Hindi ko matanggap!

"Anak,wag kang magsasalita ng ganyan!pasalamat ka at nabuhay kapa.Nga pala ,limang araw kanh tulog diyan sa stretcher mo." sabi ni daddy.

Sana hindi nalang ginawa ang lahat!gusto ko ng mamatay!

Napakasakit,parang pinatay narin ako ni Abby eh.

Sobrang sakit..My heart was cut into million pieces.

"Anak,may bisita ka." sabi ni mommy.

"For now i wont accept--" hindi ko na naituloy ang sasabihin ko ng makita ko si Abby.My life,my joyful...

"Sorry." sambit niya,hindi ako makahinga.Gusto kong umiyak...

Gusto ko siyang yakapin pero parang may sariling buhay ang kamay ko at isip.Nasampal ko siya.

"Sorry?anong maibabalik ng sorry ah!" sigaw ko.

"Anak,wag mong saktan si Abby." sabad ni mommy.

"Mom pwede ba,umalis muna kayo.Hayaan niyo kami." sumunod naman sila.Muli kong hinarap ang kausap ko.Hawak ng kabila niyang kamay ang pisngi niya.

"Ano!anong sasabihin mo ah!kung wala man din,makakaalis kana!" sigaw ko.

Kita ko ang pagtulo ng kanyang luha."I am sorry.Nasaktan kita,i am sorry kungnagdurusa ka dahil sakin.Wag kang mag alala.Pagbabayaran ko lahat ng yon.Thank you pala,kasi yung effort mo para sakin.Tanga nalang ang nang iwan sayo sa ere.Gaya ko.Kaya sana,mapatawad mo ako."at pagkatapos nun ay umalis na siya.

Tumulo nalang kusa ang luha ko sa sinabi niya.

--

Date Publish:February 04 2018(1:16pm)