Bir Tutam Kalp

Ben Geldim

''Kaner, senin ne işin var burada?''

''Seni kaçırmaya geldim, ama kendini biraz toparla.''

''Kaçırmak mı? Nereye?''

''Uzaklaşacağız buralardan.''

''Sen beni sevmiyorsun ki''

''Canım hafıza kaybı yaşadığın için, hatırlamaman normal. En son sana evlenme teklifi ediyordum ve sen heyecandan bayıldın, sonuçta bu.''

''Oha... Gerçekten mi? Buraya 3 kişi geldi, onlarda hafızanı kaybettin dedi ama ben inanmıyordum. Peki ben onları tanıyor muyum?''

''Hayır, senin onlarla hiçbir türlü alakan yok. Onlar deli, tedavi görüyorlar.''

''El deliye ben akıllıya yani.''

''Evet, tamda öyle eğer gelirlerse konuşma bir daha.''

''Zararsız gözüküyorlar ama.''

''Onlar başlı başına zarar, bir daha gelirlerse bana söyle görevli çağıracağım.''

''Tamam söylerim.''

''Birkaç güne iyileşmiş olacaksın, o zamanda her şeyini toplarız ve buradan gidip mutlu bir hayat yaşarız.''

''Neden gitmek için bu kadar ısrarcısın?''

''Çünkü, buradan uzaklaşmak istiyorum. Çok sıkıldım, yeni bir yer, yeni bir şehir ve yeni bir sayfa açmak istiyorum seninle.''

Bunları söyledi ve bir an duraksadı, usulca yatağımın kenarına oturup bana doğru yavaş yavaş yaklaşmaya başlamıştı. Aramızda hiç mesafe kalmadığında, tam beni öpecekken kapı açıldı ve gene o çocuk...

''Ne yapıyorsun lan sen? ( Odanın kapısının önünde bağırdıktan sonra, koşarak yaklaştı bir hışımla Kaner'i ayağa kaldırdı ve bir yumruk patlattı.)

O çocuk benim Kaner' ime vuruyordu, Kaner'i beyaz büyük dolabın önüne getirdi ve defalarca yumruk atıyordu. Attığı tek bir yumruk ıska edince sıra Kaner'e gelmişti, hızlı bir tekme attı ve çocuk yere yapıştı. Kaner yerdeki çocuğa, defalarca yumruk atıyordu. O kadar kötü dövüyordu ki çocuğu, bir an ölecek sandım. Kaner çocuğun kafasından tutup ayağa kaldırdı, çocukta dayak yemekten hiç güç kalmamıştı. Kaner yavaş yavaş onu duvara yaklaştırdı ve çocuğun kafasını, duvara sert bir şekilde vurmasıyla çocuk yere düştü. Kendimi çığlık atmamak için zor tutuyordum, olanlar karşısında çok şakındım ve çok korkuyordum.

Odaya o 2 kadın gelince, Kaner benim yanıma geldi ve beni aniden kucaklayıp koşmaya başladı. Kendini Nisa diye tanıtan kadın ''Bırak kızı'' diyerek önümüze atladığında, Kaner saçlarından tuttu ve yere itti. Ona ''neden kıza vurdun?'' Diye bağırarak yere inmeye çalıştım, ama o kadar sıkı tutuyordu ki inememiştim. ''Daha sonra özür dilerim, şimdi gitmemiz gerek'' dedi.

Kaner hızlı hızlı koşarken, başım ağrımaya başlamıştı ve gözlerimin kararmasıyla sonsuzluğa ulaşmıştım...

---------------------------------KANER AÇIKGÖZ-------------------------------

İzmir'e döndüğümden beri Mina'nın peşindeydim, onu aradığımda telefonuma cevap bile vermemişti. Adamlarıma onu bulmalarını emrettikten, 2 gün sonra onun ''Hastanede olduğunu ve hafızasını kaybettiğini'' söylediklerinde şaşırmış bir halde, beni ona götürmelerini söyledim. Onunla hesaplaşmam gereken, daha çok şey vardı. En son o güzel gece yarım kalmıştı, devamının gelmesi gerekiyordu. Mina beni çok seviyordu, bana çok güveniyordu, bana sırılsıklam aşıktı. Ona her istediğimi yaptırabiliyordum. Peşimde aynı bir köpek gibi dolanıyordu. Onu asla sevmemiştim, sadece onunla oynamak hoşuma gidiyordu. Tek bir çift sözüme bile kanıyordu, Salak!