Sensin Ey Can Adem gibi havvasıyla arafatta buluşan,
Sensin Ey Can Nuh gibi tufanlardan gemisine sığınan,
Sensin Ey Can Ibrahim gibi ateşlere atılan,
Sensin Ey Can Lut gibi kavminden Allaha sığınan,
Sensin Ey Can İsmail gibi Rabbine adanan,
Sensin Ey Can Yakup gibi yusufundan ayrılan,
Sensin Ey Can Yusuf gibi kuyulara atılan,
Sensin Ey Can Davut gibi demiri dokuyan,
Sensin Ey Can Süleyman gibi alemlerle konuşan,
Sensin Ey Can Yunus gibi denizlere atılan,
Sensin Ey Can Musa gibi firavundan korunan,
Sensin Ey Can Harun gibi hitabıyla tanınan,
Sensin Ey Can Eyyub gibi sabrıyla anılan,
Sensin Ey Can Yahya gibi ismini Rabbi koyan,
Sensin Ey Can İsa gibi kuytulara sığınan,
Sensin Ey Can Nebilerin nebisisin ey Sultan,
Sensin Ey Can mekkede doğup medineye can katan,
Sensin Ey Can sesi kuran nuru sifa ey canan,
Sensin Ey Can alemleri nuruyla donatan..
Şiir üslubumu bilen dostlarım fark edecektir benim serbest yazım siirlerimden olmadığını.
taze aşık yıllarımdam kalma yazdığım bir ezgidir...
Dipnot olarak ciltler dolusu yazılacaklar var, dilerim Nebiler silsilesi için teşvik mahiyeti taşır...
05.18.2010
#G.Z.T.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖYLE İŞTE
PoesíaBir kerbela çığlığla sesleniyorum yesribin ölüm sessizliğindeki ruhuna ; Ben ki yetim ve yitik bir umut kervanına bel baglamis, varlığını susuzluktan serap görmüş gözlerime ab-ı hayat bilmişim.. Değer mıydı ? kalbimi kırık ,hanemi yıkık koymaya! Ey...
