Kaç mavi kapak gerek aramızdaki engelleri kaldırabilmek için?
İşitme cihazları dagitiyorlardi bi ara beni duyabilecek misin?
Belkide göz nakliydi tek çare ve uğruna elalarimdan da vazgeçmeli bendeki vurgunu gorebilmen için!
Imza toplanmali sevgili! Ruhu sevdiğinin peşinde dolaşanlarin vuslati icin,
Hıçkırıklar gizli sinemde atip duran yakutu da verebilirim yeter ki sev beni. Ne olur sev.!
Her hucremde taht kurmuş iken aşkın iliklerimi de alın nakledin.Oda iliklerine kadar sevsin beni.
Birileri tip ilerledi teknoloji gelişti diyordu. Hangi teknoloji kalbe veri gönderebildi? Sevmeden sevilmeye çare buldu ki?
Sorun seni görünce çolak olan Ellerimde mi? Lal olan dilimde mi?
ışte buna birileri çare bulmali;
Gerekirse tüm şehrin çöplüklerinde okyanuslar dolusu mavi kapak toplanmali..
Aşk engel tanimaz diyor kimileri biz neyin engelini çekiyoruz öyleyse sevgili!
Sinemdeki yara yare ulaşmali sesine sağır sevgime kör olmamalı..
Ve aşka engel olmamali yer ve gök şark ile garbtaki hersey..
#G.Z.T.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖYLE İŞTE
PoesíaBir kerbela çığlığla sesleniyorum yesribin ölüm sessizliğindeki ruhuna ; Ben ki yetim ve yitik bir umut kervanına bel baglamis, varlığını susuzluktan serap görmüş gözlerime ab-ı hayat bilmişim.. Değer mıydı ? kalbimi kırık ,hanemi yıkık koymaya! Ey...
