The Mistress' Tale

CHAPTER SIX

CHAPTER SIX

Sa mga sumunod na araw ay ganun parin ang naging set up. Papasok kami ng sabay ni Kylie, aattend ng classes at pagkatapos ay didiretso ako sa gym at si Kylie sa library.

Hindi rin nagbago ang turing sa akin ni Raven. Kung may bago man ay yun ay mas lalo siyang lumala. He keeps on bugging me that it irritates me to hell.

Nandiyan ang itatago niya ang mga gamit ko, ikakalat ang mga bola pag nagliligpit ako ng bola, ang daming pinabibili pag nagpapabili ng snacks pero hindi din naman kakainin,

If it's not a crime to kill, he'll probably buried six feet under the ground by now. And the culprit? I'd proudly say it's me.

Buti na lang marunong akong magpigil.

"Ivonne! Dali naman, gutom na gutom na ako!" Tulad ngayun, kakapasok ko palang, ang nakakairitang boses agad ni Raven ang bumungad sa akin. I rolled my eyes at him. Bwisit talaga.

Kinuha ko ang supot ng pinabili niyang nachos at pahampas na binigay sa kanya. I heard him groan in pain while rubbing his chest where the pack landed. At kung may nalaman man ako tungkol kay Raven, yun ay paborito niya ang nachos as snack.

I ignored Raven's overact and walked to the other members. Narinig ko naman silang tumatawa sa amin habang nagpupunas ng mga pawis.

"Grabe, ang harsh mo talaga kay Kuya Raven, Ate Ivonne." Natatawang lintaya ni Brent nang makarating ako sa sa bench kung saan sila nakaupo.

I made a face that make them laughed even more. I handed them their snacks before sitting in one of the benches.

They started talking about random things, Basketball, girls, blockmates, classmates, their competitors.

Ika nga, ang pinakamapagmintas na mga nilalang ay ang mga lalaki at ngayun ko napatunayan yun. Well, at least they're frank.

At sa limang araw kong pamamalagi dito tuwing hapon ay ito ang lagi nilang ginagawa pagbreak.

Minsan nakikisali ako sa usapan lalo na kung dignidad ng mga babae ang kailangang ipaglaban, mahirap na baka kung anu anong ipinag iisip ng mga kurimaw tungkol sa mga babae.

At sa mga araw na yun nakilala ko silang lahat. They have different personalities but they're all serious when playing, at yun ang pagkakatulad nila, sinasapuso nila ang pag lalaro.

I can say that we're all close now, lalo na sa mga bagong players. Brent, Carl, Marco, Sancho, Yuan, Cyrus and Rayniel. They're yonger than me kaya pinapatawag ko sila ng ate sa akin. I'm a senior so they better call me ate.

Mababait sila at madaling pakisamahan agad kaming naging close. At pag nalaman to ni Kylie, tiyak susugod yun dito.

Nagulat ako ng sabay sabay silang nagtawanan, mapuno ng tawanan nila ang buong gym. Halos nakahiga na sila Marco, Sancho, Rayniel, Kael at Cyrus sa kakatawa habang sapo sapo ang mga tiyan. Ang iba naman ay nakaupo lang sa gym pero tawa rin ng tawa.

"Huy! Ano bang mga problema niyo at tawa kayo ng tawa." I screamed loudly ng mairita ako sa kanila. Natatawang binigay ni Andi ang cellphone niya sa akin at pinikita ang pinatatawanan nila, Jokes Battle, kaya pala.

I rolled my eyes when I read the joke they're laughing at. Wala namang nakakatawa.

"Anong nakakatawa dito?" i raised my eyebrow at them. Napatigil sila sa pagtawa at napatitig sa akin. Naubo pa si Raven sa pagpigil ng tawa niya.