Strange Love - CHANBAEK -

17

"Fall" ile güzel okumalar~

"N-Ne olduğunu anlamadım Chanyeol. Bir anda tokat atıp boğazıma sarıldı. H-Hiç birşey yapmadım ben, biliyorsun onunla hiçbir iletişim kurmuyorum."

Chanyeol ve Baekhyun dağınık salonda oturmuş olanları konuşuyordu. Sehun'u yattığı yerden kaldırıp karşılarındaki koltuğa yatırmışlardı. Baekhyun ona baktıkça tedirgin oluyordu. Karar vermişti, onu bu evden gönderecekti.

" Uyandığında onu evden göndereceğim."

"Nereye?"

"Nereye isterse gitsin. Bu seferki çok fazlaydı. Öleceğim sandım Chanyeol. Nefes alamadım. E-Eğer o alet olmasaydı onu alt etmem zordu."

Chanyeol karşısında dolu gözlerle ona yaşadıklarını anlatan Baekhyun'a daha sıkı sarılıp saçlarını öptü.

"Geçti gitti hepsi. Bundan sonra zaten istesen bile onunla yan yana durmana izin vermeyeceğim."

"B-Birazdan uyanacak ve onu bu evden göndereceğim. Sonsuza dek..."

###############

Sehun yavaşça kendine geliyordu. İkili birbirlerine hala sıkıca sarılıyordu. Baekhyun, Sehun uyandığında bile ayrılmamıştı Chanyeol'dan.

"Siktir, b-başım çatlıyor."

Sehun etrafına bakıp Baekhyun'u görünce yüzünü buruşturup konuştu.

"Git bana su getir, başım ağrıyor."

Baekhyun, Kollarını doladığı Chanyeol'un yanından kalkmaya çalışmıştı, ama Chanyeol buna izin vermeyip kollarını daha sıkı dolamıştı ona. Sehun Chanyeol'u fark ettiğinde aptalca sırıttı.

"Sürtüğümüzün sevgilisi de buradaymış."

Baekhyun bunu duyduğunda hemen gözleri dolmuştu. O hiç bir zaman böyle iğrenç birşey yapmamıştı. Chanyeol ise bu kelimeleri duyduğu anda hızla ayaklanıp Sehun'un yakasına yapışmıştı.

"Sözlerine dikkat et! Yoksa seni öldürürüm"

Baekhyun korkuyla ikisine bakmış ve Chanyeol'un kolunu tutmuştu.

"C-Chanyeol y-yapma, yalvarırım"

Chanyeol Baekhyun'u duymamazlıktan gelip Sehun'u sarstı.

"Bu akşam bu evden gideceksin ve seni bir daha Baekhyun'un yanında görmeyeceğim! Anladın mı?"

"Buna kim karar verdi? Sen mi, Baekhyun mu?"

Baekhyun hemen atıldı.

"Benim kararım. Seni artık evimde istemiyorum"

"Ailene ne diyeceksin? Ailenin beni sevdiğini unuttun sanırım. Abin, senin benden başka biriyle sevgili olmana izin vermeyeceğini söylemişti. Onlara bu dev kepçeyi mi sevgilin olarak tanıtacaksın? Değil burada yalnız okumak evden adımını bile atamazsın!"

Baekhyun olacakları az çok biliyordu. Sehun'u ailesi ile tanıştırmış ve hepsinin güvenini kazanmıştı. Abisi Sehun'u o kadar sevmişti ki, ondan başkası ile sevgilisi olmasına izin vermeyeceğini söylemişti. Ama Baekhyun artık küçük bir çocuk değildi. Artık kendi kararlarını kendisi vermeli ve ayaklarının üzerinde sağlam durmalıydı.

"Bu kimseyi ilgilendirmez. Bundan sonra kendi kararlarımı kendim vereceğim. Ayrıca ailem senin nasıl biri olduğunu öğrenecek. Bunu onlara kanıtlayacağım ve gerçekten sevdiğim kişiyle olacağım."

"Bu kepçe ile mi? Güldürme beni. Seni ben mutlu edemediysem Chanyeol hiç edemez."

"Ben seninle mutlu olmadım demiyorum ki, sen beni mutlu ettiğinden daha fazla üzdün, kırdın. Senden tek istediğim artık evimden gitmen. Git ve bir daha asla görüşmeyelim Oh Sehun."

Chanyeol, Baekhyun'un sözlerini dinlerken pür dikkat onu izliyordu. Onunla o kadar gurur duyuyordu. Bir kez daha onu sevdiği için kalbine teşekkür etti.

" Ve son olarak..."

Baekhyun, Chanyeol'a döndü ve gözlerine baktı.

"Seni Seviyorum Chanyeol. Seni tüm kalbimle seviyorum, seni tüm kalbimle yanımda istiyorum."

Baekhyun sonunda itiraf etmenin hafifliğini yaşarken aynı zamanda Chanyeol'un ne cevap vereceğini bekliyordu. Kalbi durmak üzereydi. Chanyeol sadece Baekhyun'un gözlerine bakıyordu. Cevap verecek durumu yoktu, nefes bile alamıyordu. Yavaşça yutkundu. Baekhyun aslında Chanyeol'un da kendisinden hoşlandığını biliyordu. Kim sadece arkadaş olarak gördüğü kişi için gecenin bir saatinde evine gelir? Kim sadece arkadaş olarak gördüğü kişiyi her fırsatta öper ki? Baekhyun biliyordu ama Chanyeol emin olamıyordu ve açılmaktan korkuyordu. Şimdi ise tüm korkusu uçup gitmişti. Chanyeol ellerini Baekhyun'un yumuşak yanağına koydu ve gözlerine baktı. Baekhyun'un gözleri dolmuştu.

"Bende seni seviyorum Baekhyun hemde tüm hücrelerimle."

Chanyeol yanaklardaki elini çekmeden Baekhyun'un üzerine eğildi, yine öpecekti o yumuşak dudakları. Dudakları çok yakındı birbirine, 1 santim vardı sadece aralar--

"Yah! Bende buradayım. Şu iğrenç şeyi ben gittikten sonra yapın"

İkili Sehun'a dönüp göz devirdi. Sehun hala ağrıyan başıyla ayaklanıp odasına ilerledi ve valizini çıkardı. Eşyalarını valize yerleştirip bir süre onlarla uğraştı.

###############

Sehun sonunda eşyalarını toplamış, valizini salona getirmişti. İkiliye bakıp derin bir iç çekti.
Gözleri Baekhyun da takılı kaldığında morarmış boyuna, elmacık kemiğine baktı. Onların hepsini kendisi yapmıştı.
Umursamamak daha çok işine geliyordu. Onu üzmüş, kırmış, zarar vermiş ve incitmişti. Oh Sehun bir canavar olmuştu. Baekhyun, Sehun'un aslında böyle bir insan olduğunu düşünmüyordu. O zarar görmüş olsa bile bunu kabul etmiyordu.

Sehun ikiliye baktı bu sefer de.

"Görüşmek üzere ya da elveda"

Sehun arkasını dönüp kapıya ilerledi, kalacak yeri elbet bulurdu.

~Finale son 3...~