3

2.5K 132 59
                                    

Daha iyi misin?

Evet, teşekkürler Chanyeol-Shi.

Önemi yok, hem zaten bunu yapmam gerekiyordu.

Ama benim yüzümden Sehun ile aranız bozuldu.

Kafamı eğmiş hafifçe iç çekerek elimdeki kahveye bakıyordum. Karşımda oturan Chanyeol beni izliyor ve ben hala oturup beni izlemesine izin veriyordum. Ona hiç kızmıyorum, o bu gece belki de benim hayatımı kurtardı. O Sehun'un arkadaşı idi, ama ondan farklıydı. Evdeki gibi bana yiyecek gibi bakmıyordu. Zaten geldiğimizden beridir sadece oturup birbirimizi izliyorduk.

<FLASHBACK>

Ben bu işte yokum!

Ortam ürkütücü bir biçimde sessiz olmuştu, hala iç çekmeye devam ederken kafamı yavaşça kaldırıp onlara baktım. Birbirlerine ölümcül bakışlar atıyorlardı. Sehun gözlerini Chanyeol'dan ayırıp bana döndü ve üzerimdeki tişörtü parçaladı.
Çığlık atıp daha çok ağlarken Sehun beni umursamadan daha hırsla parçalıyordu tişörtümü.

S-Sehun hıck l-lütfen hıck  y-yapma

Eli bu sefer pantolonuma uzanınca doğrulup gerilemeye çalıştım ama o benden daha güçlüydü.
Ben hala direnmeye çalışırken araya hışımla Chanyeol girdi, Sehun'u üzerimden çekip yakalarına asıldı.

Nasıl korktuğunu görmüyor musun? Bunu ona nasıl yaparsın? O senin sevgilin!

Sevgilim olduğu için yapacağım zaten ve bırak beni! Eğer sen istemiyorsan gidebilirsin çünkü ben bugün Baekhyun'u becereceğim, hemde istediğim şekilde.

Chanyeol tekrar bana baktı, gözlerinin içine bakıp kafamı iki yana salladım. Kendimi çok yorgun hissediyordum. Buradan gitmek ve dönmemek istiyordum. Üzerimde yırtık, parçalanmış bir tişört, altımda yarı açılmış bir pantolon iki aç erkeğin önünde yem olarak duruyordum.
Ama... Ama Chanyeol bana umut vaat eden gözlerle bakıyordu, bende ona yalvarırcasına bakıyordum.
Chanyeol yolladığım bütün acı ve yardım dolu bakışları anlayıp bana yönelmişti, koltuğun üzerinde duran küçük battaniyeyi alıp üzerime örttü ve kalkmamı sağladı.

Bu kadarı fazla Oh Sehun, ona istemediği birşeyi yaptıramazsın!

Hem konuşuyor hem beni toparlıyordu, bense hala ağlıyordum.

Onu götüremezsin! Çek ellerini üzerinden.

Sehun, Chanyeol'un önüne geçip gitmemize izin vermiyordu, çünkü biliyordu... Gidersem geri dönmeyecektim, hele ki söylediği ve yaptığı şeylerden sonra.

Onu sana bırakmayacağım, şuan ya ayık değilsin, ya da düzgün düşünemeyecek kadar aptalsın.
O yüzden bırak da gidelim huh?

O benim sevgilim! Ona ne istersem yaparım bu seni ilgilendirmez!

Aptal mısın sen? Çocuk istemiyorum diyor ağlamaktan bayılacak halde, üstüne bir de tecavüz edip hayatının içine mi sıçacaksın?

Bana bak Park Chanyeol! Sen buraya sadece grup seks için geldin yapmayacaksan defolup git!

Chanyeol'un koluna daha sıkı sarıldım, beni burada bırakamazdı. Chanyeol biraz yürütüp kapıyı açtı, açıkçası yürüyecek halim bile yoktu, bir anda düşebilirdim.

Sana onu bırak dedim lanet olasıca!

Chanyeol onu dinlemeyip kapıyı açtı ve beni kucağına alıp evden çıkardı, ellerimi omzuna sarmıştım. O sırada yüzüme vuran serin hava resmen özgür hissetmeme neden olmuştu.
Kısa bir yürüyüşün ardından Chanyeol'un arabasının önüne gelmiştik, zorlansa da kapıyı açmıştı. O sırada kapıya, Sehun'un olduğu yere baktım. Neden bu kadar sakin ve tepkisizdi? Cidden sadece benimle sadece seks için mi sevgili olmuştu? Chanyeol'a döndüğümde beni bindirip sürücü koltuğuna geçti ve arabayı çalıştırıp gideceğimiz yere sürdü.

Seni şimdi evime götüreceğim.

N-NE?

Sakın korkma olur mu? Ben sana zarar vermem, istemediğin bişey asla yapmam, yemin ederim. Hem o evde 4 kişiyiz ve hepsi çok ama çok iyi insanlar.

Chanyeol tedirgin oluşumu anlamıştı, anlaşılmayacak gibi değildi ki...
Cevap vermedim ve kafamı cama çevirip dışarıyı izlemeye başladım. Bu olaydan sonra ne yapacağımı nereye gideceğimi bilmiyordum.

Eve nasıl dönecektim?

Sehun'u görürsem ne yapacaktım?  Sonuçta aynı okulda okuyorduk.

Peki dönsem bile eskisi kadar rahat olabilecek miydim?

Ben o eve dönmek istemiyordum, bence en iyisi eşyalarımı o evden alıp yeni bir eve taşınmak.
Çok zahmetli ve masraflı olacak ama mecburdum.
Ben hala ne yapacağımı, ileride ne olacağını düşünürken Chanyeol'un yaşadığı eve gelmiştik.
Arabadan inip eve geçtik. Gece vakti olduğu için herkes uyumuştu ama Chanyeol bana ve kendisine birer kahve yapıp oturmayı teklif etmişti. Lanetli gibi geçen doğum günümün üzerine sıcak bir kahve içmek kesinlikle planlarımın arasında yoktu, ama hayır diyemezdim. Uyumak istemiyordum.
Salona geçip kahveyi bekledim, Chanyeol sonunda geldiğinde karşımdaki koltuğa oturup elindeki bir kahveyi bana uzatmıştı.

Daha iyi misin?

Evet, teşekkürler Chanyeol-Shi.

<FLASHBACK END>

İşte karşınızda 3.bölüm...
Umarım okurken keyif alırsınız...
Okuduğunuz için çok teşekkürler

Strange Love - CHANBAEK -Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin