Strange Love - CHANBAEK -

8

Millet! Şimdi şu konuya açıklık getirelim. Bu Ficdeki Oh Sehun biraz sadist. Yani Baekhyun'a karşı, çünkü ona aşık falan değil. Yani onu adam edecek biri gelene kadar.... :) neyse siz başlayın~
Bu arada,sizi seviyorum!

Sahilde, yalnız başıma oturuyordum. Tek istediğim biraz huzur ve  bu kafa karışıklığının peşimi bırakmasıydı. Evdeyken rahat falan değildim, aksine nereye baksam Baekhyun'un gülüşleri, kahkahaları ve sırf bir kase dondurma için yaptığı şirinlikler geliyordu gözümün önüne. Kiminle konuşsam gözlerim onu arıyor, HyunWoo ile aynı ortama gelince ondan bahsedesim geliyordu. Gerçi elimde olsa tüm insanlara onun güzelliğini anlatırdım ama göstermezdim. Şu geçen toplam bir ayda kafayı resmen onunla yemiştim. 

Ne yapabilirim ki? 

O, hayatım boyunca gördüğüm en güzel şeydi.

Okulumda, yaşadığım yerde ve hatta ülkemde böyle güzel bir insan olduğunu bilmiyordum ve Baekhyun'u Sehun ile gördüğüm o ilk anda, Sehun'un ona layık olmadığını anlamıştım.

Baekhyun değerini gerçekten bilecek birine layıktı.

Gözlerinde kaybolacağı birine layıktı...

Oturduğum yerden ayaklanıp, sahil boyunca yürümeye başladım. Tıpkı karşımdaki denizin dalgaları gibi düşüncelerim beynime gidip geliyordu, düşüncelerim beni bir yandan sakinleştirip diğer yandan "kalk Baekhyun'u ara ve bul" diyordu. Onu şu son bir haftadır hiçbir yerde göremiyordum. Ona ne oldu, Sehun ile araları nasıl bir türlü hiçbir haber alamıyordum.

Yavaş yavaş yürümemin sonunda sahili geçmiş, ara sokaklardan geçerek evimin olduğu olduğu yere gelmiştim.
Eve girmekten vazgeçip merdivenlere oturdum.

**************
~Bir kaç gün sonrasında~

#Baekhyun#

Sonunda cehennem gibi geçen okul saati bitmişti. Mecbur olmasam bu lanet yerin kapısından bile girmezdim.
Kitaplarımı çantama atıp, kapşonumu kafa geçirdim ve sınıfın kapısından çıktım. Kulaklıklarımı da çıkarıp kulağıma taktım ve sakin bir şarkı açıp okul bahçesine geçip yola çıktım.

Eve gitmek istemiyorum.

Sehun'u görmek istemiyordum.

Sesini duymak...

Yüzünü görmek...

Onunla herhangi bir iletişime geçmek istemiyordum.

Chanyeol'un evinden ayrıldığımdan beri onunla bir iletişime geçmemiştim.

Geçememiştim...

Onu cidden merak ediyordum. Acaba o da beni merak ediyor muydu?
Umarım ediyordur ama... ama hiç sanmıyorum.

Sonuçta ben onun evinde misafir olarak kaldım, ona yük oldum. Yani beni merak etmemesi çok normal.
Eve gitmek istemediğim için yolumu biraz daha uzatıp sahilden yürümeye karar vermiştim. Şuanda da bir bankta oturmuş sahili izliyordum. Şu bir kaç aydır yaşadığım şeyler beni ciddi mana da yıpratmıştı. Kesinlikle psikolojik yardım almam gerekiyordu, çünkü hissediyordum. Ya buradan gidecektim ya da daha da delirecektim.

Dinlediğim şarkı bittiğinde değişen şarkıya baktım. Bu Chanyeol ile kaldığımda birlikte delice tepinip söylediğimiz şarkıydı.

Onu cidden özlemiştim.

Hemde çok.

/................\