DAHA KÜÇÜKTÜM - Belki bir gün seversin...

2.Bölüm

Bu çocuk ne diyo ya?
-Sen ne dediğinin farkında mısın? dedim.
O da bana sinirli bir yüz ifadesiyle
-Evet farkındayım da sen dediğimi yapmazsan zararli çıkıcaksın,dedi.

◇◇◇

Şu an sizce neredeyim? Doğru tahmin"Arabada"yım. Birden arabayı durdu ve arabadan indi. Bana arabadan inmem için işaret etti. Ben de dediğini yapıptim, inip yanına gittim.
O da ne öyle bir uçurum kenarındayız.Bi an da bana dönüp
-Neden seni böyle apar topar alıp buraya geldiğimizi sormuyorsun?dedi. Ben de ona bakıp
-Herseyin bir sırası var bekle,diyip manzaraya geri döndüm. Bi anda sırıtarak
-İyi bari giderin varmis rezil olmicaz,dedi.

O ne dedi öyle!

-Pardon da ben mi sana dedim gel beni al kaçır diye?
-Sen demedin doğru ABİN DEDI.

Abim mi?Abim ne alaka.??

-Abim derken?
-Abin dedi kardeşimi veririm diye.

A..aabim veririm mi demiş?

-Sen ne saçmalıyosun ya,nerden geliyo bu havan,etrafındakilerin duygularina zarar verdiginin farkında değilsin galiba. Ama dur ben sana söyleyeyim duygularima zarar verdin.Beni de bırak. Amacın her neyse bunu asla başaramiyacaksın,deyip arkami döndüm ve yürumeye basladim.
Arkamdaki ayak seslerinden pesimden geldigini anladim. Gıcık şey.
Kolumdan tutup beni kendine cevirdi ardindan da
-Sana benimle ilgili olan düşünceni sorduğumu hatırlamıyorum. Şimdi bin arabaya Merve.
-Ne kadar komiksin ya daha adıni bile bilmediğim bir adam gelip bana diyorki arabaya bin harikasın cidden,dedim.

Aniden kaşlarıni catip:
-Çok zavalli ve bi o kadar da aptal bir kızsın. Sana ailene zarar vereceğimi soyledigim halde hâlâ direniyorsun. Abine hak verdim simdi. Bende olsam senin gibi bir kardeşi KUMAR MASA'sında para yerine harcardım.

Adını bilmediğim bu çocuk bana neler diyordu boyle.

-S..sen ne diyosun?,diyebildim sadece sessizce.
Bana kırgın bir bakış atıp
-Gercekleri soyluyorum,dedi.
-Benim abilerim yapmaz oyle şey
-Abilerin yapmadı zaten abin yaptı.

Şu anda gözümden akan yaşlarin haddi hesabi yok.Ben ne yapmıstımkı?
Ne söylemiştim ona?
Nasıl üzdüm ki beni bu çocuğa sattı...

◇◇◇

Araba da sessizce bilmediğim bir yere gidiyorduk. Bir an bana baktığını hissettim. Ben de başımı ona cevirdigimde göz göze geldik. Gözlerini simdi kesfettim. Maviydi gözleri. Saçlari koyu renk ve hafif dağınık. Çok degil ama yine de spor yaptigi kaslarindan belliydi. Acaba kaç yaşindaydı...
-Kaç yaşındasın,dedi. İnanmıyorum benim aklımı mı okuyor bu çocuk.
-On sekiz yaşındayım,peki ya sen,dedim.
-Yirmi yaşındayım,dedi.
-İyimis,diye geçistirdim.

-Peki simdi ne olacak? Beni aldinda ne oldu? diye sordum.
O da bana dönüp,
-Simdi değil ama gelecekte bir seyler olacak,dedi.
Ne demeye çalıştı?
-Yolumuz uzun haberin olsun da sonra başımın etini yeme,dedi.
-Nereye gidiyoruz?diyebildim sadece.
-Bursa'ya, dedi.

◇◇◇

Uyumuş olmam lazım ki araba durduğunda gözümü açtım. Geldigimiz yere baktım. Lüks bir villaydı. Ama hiç gormemistim Bursa'da bu yeri.
Adının dahi ne olduğunu bilmediğim çocuk bana eve gelmem icin yine isret etti. Uff! Ukala.

Anahtar elinde kapiyi açan çocuk kapidan içeri geçmem için isaret verdi. Ama ben tereddüt ettim. Bu kişinin kim olduğunu bilmiyorum. Belki de bir katil,belki de bir sapık,belki de... daha sayacağimiz cok sey var.
-Girmeyi düşünmüyor musun?,diye sordu. Ben de ona
-Senin kim olduğunu bilmiyorum ve bana gelmis evine girmemi söylüyorsun. Farklı bir insansın,deyip içeri geçtim. Ardin da
-Ama ben ailemden kormamayı,her zorluga diklenmeyi öğrendim. Ama ben o abimden hic bisey ogrenmedim. Sadece geceleri bana "Beni bekle,kapıyi aç."derdi. Beni sana satması cok normal.Hı! O abimle yüz yüze gelirsen eger ona de ki "Merve seni artık abisi olarak görmüyor. Onun gözünde sadece namussuzun tekisin." de.
Gözlerimde ki yaşlar durmuyor adeta caresizligime ağlıyordu. 

Bir anda sarsıldığımi hissettim.

Adıni bilmedigim bu çocuk bana sarılmışti. Gozlerime bakip
-Ağlama Merve,dedi...

Taze okurlarim bugun de böyle olsun.İyi günler...💖💙