I'm her rapist

chapter 8: That girl

IHR

"Pre?! Sa wakas andito kana! Mabilis na sabe ni Marc ng pumasok ako sa bahay kasabay nito ang pagyakap nya sakin habang tinatapik ako sa likod. Sana naman hindi nya sinabi kay dad na hindi ako umuwi ngayong gabi.

"Ara-Aray! ouch! wahhhh! Pre masakitttt! sigaw ko dito. Mabilis syang bumitaw saka inayos ang sarili at ang kanyang suot na salamin, parang di ata sya nakatulog ahil sa pag aalala.

"Sorry pre, ikaw kase e! pinakaba mo ko, Akala ko kung napano kana mabuti at buhay ka pa? alam mo namang malalagot ako sa daddy mo pag may nangyare sayo di baa!? Seryosong sabe nya.

"Tsk! Don't worry hindi ka tatanggalan ng scholar non dahil lang sakin. Sagot ko then I rolled my eyes, di ko alam kung sakin ba nag aalala o sa sa scholar e. Tsk. 

"Sus! Alam ko yon riddle Ford kaso malaki utang na loob ko sa daddy mo gusto ko lang talagang suklian, kaya wag mo na ulit to gagawin dahil mag susumbong na ko.

"Hay nako pre tama na muna tong drama pwede? I want some rest. Sabi ko saka pumasok sa kwarto at nahiga.

"Hms? teka Bakit ganyan itsura mo? last time muka kang bankrupt na bangko ngayon muka kang sumugod sa gera yung totoo pre nag aadik kaba? dahil kung Oo tigilan mo na please lang. 

"Marc Jimenez pag hindi ka tumigil palalayasin kita dito sa apartment na to tignan mo lang!?

"Di ka mabiro Riddle Ford! O sige magpahinga kana muna baka mapalayas ako ng di Oras e. Papasok na muna ko sa school and make sure na your going to update  your dad." 

"Papasok? Wala ka namang klase right?

"Yah, but I need to read some books, mag lalibrary ako para sa darating na exams!"

"Tssss, whatever! Sige umalis kana para matahimik ang buhay ko kahit sandali lang!" pahabol ko sa kanya bago sya lumabas.

Nahiga ako sa kama saka nagpahinga, pilit kong pinikit ang aking mata pero hindi ako dinadalaw ng antok! "Argggggghhhhh! Gusto ko ng matulog pero pano?! nakakainis! bukod sa masakit ang katawan ko hindi ko din alam kung pano itatago kay dad ang mga sugat na to. 

"Sino kaba Imogen Snow? Bakit hindi ka mawala sa isipan ko?! Naiinis Kong tanong sa sarili ko ng bigla ko syang maisip. 

"Riddle? Riddle andito ka ba? Tawag ng isang babae.

"Si Lea ba yon?" Boses ni Lea yon sigurado ako. 

"Ride?? tawag nyang muli, Agad akong bumangon at binuksan ang pinto. Sa pagbukas ko ay isang mahigpit na yakap ang sinalubong nito sakin, YAkap na parang antagal kong hindi naramdaman, yakap na sya lang nakapagbibigay. 

Mahal ko si Lea and it is the hardest part of mine, I don't know how to avoid her if she continue doing this! She's my weakness and my happiness.

"Lea I'm not feeling well, Please wag mo muna ko kulitin." Sabe ko saka ako pumasok sa loob sa bahay after nya ko yakapin. Agad din syang pumasok saka malungkot na umupo sa sa sofa.

"Ride look, I'm very sorry. Hayaan mo naman akong magpaliwanag?"

"Lea please stop, mas mapapatawad pa kita kung hahayaan mo kong makapag isip at makapagpahinga, I want peace of mind kahit ngayon lang."

"Ride naman :( I miss you." Malambing nyang sabe pilit kong iniwasan ang mga salita nya dahil alam kong may kahati ako sa mga matatamis nyang salita.

Hindi ako umimik at umiwas lang sa mga tingin nya to assure na hindi ako bibigay ng ganon kadali. "By the way bakit andami mong galos at sugat? Nakipag away kaba?" Nag aalala nyang tanong.