I'm her rapist

Chapter 81: (Wedding day)

SNOW'S POV...................

"Bilisan nyo ang kilos! Hala sige team galingan natin! Sigaw ng team leader ng wedding planner namin ni yuno habang ako naman ay chill lang sa harap ng napaka laking salamin.

"Napaka ganda mo kahit simple lang ang make up mo ma'am, napaka swerte naman ng mapapangasawa mo. Sabe ni make up artist habang naglalagay ng eye-shadow sakin.

"Mas swerte ako sa kanya. Yuno is a great man. Tipid kong sagot.

"Awwwwwsss. Nako ma'am happy wedding sa inyo ha!?

"Thank you. Tipid kong sagot. Pilit kong sinasabe sa sarili kong masaya ako kahit half of my mind telling that I wasn't happy. Ilang linggo na din ang nakalipas matapos masettle ang lahat about this wedding pero walang Riddle Ford na nagpakita sakin aside sa isang text message nya while saying "Be the most beautiful woman in your chosen wedding day Snow. Gusto ko pa sana syang makausap para magkaroon kami ng closure kaso feeling ko wala kong karatang gawin yun dahil sa pang iiwan ko sa kanya.

"Ma'am bakit parang hindi masaya ang mga mata nyo? tanong ng kung sino kaya napadilat ako para makita kung sino man ang nagsasalita.

"M-masaya ko, I'm just a little bit nervous. Palusot ko when I saw the girl with eye glasses.

"Talaga po? Nako ma'am lifetime commitment ang wedding kaya kung may doubt kayo wag na wag po kayong tutuloy sa kasal.

"Hoy Porsche! ano bang sinasabe mo dyan?! nako ma'am wag nyo po pansinin yang si Porsche intern kase namin yan. Pero hindi sya part ng team.

"Grabe ka naman! malapit na ko maging part ng team ah?! Sagot ng tinawag nyang Porsche.

"Porsche? Beautiful name huh? Sabe ko.

"A-e opo! daddy ko po nagbigay ng name ko na yan car brand po, kase yan ung reason ng pagkamatay ni mommy noong pinagbubuntis nya ko e, car accident buti nga po nailabas pa ko ni mommy kahit duguan na sya noon e.

"Kaya nga makulit yan e, hindi normal ang pagsilang sa kanya! hirit ng make up artist.

"Ahm? sorry to hear that. Malungkot kong sabe.

"Nako ma'am wala po yun! sabe ni daddy wag daw ako malungkot pag si mommy pinag uusapan para hindi malungkot si mommy. Sagot nya.

Napangiti ako, wala na rin akong mommy same with her but the difference is she's happy. Palibhasa hindi mahal ni daddy si Mommy.

"Ma'am okay lang po ba kayo?

"Ah-m. Oo naman.

"Nako Porsche umalis kana nga at baka mastress pa sayo si ma'am! chuppeee! mas okay pa kung magwawalis walis ka ng kalat dyan kesa guluhin kami dito ni ma'am!

"Tsss! eto na aalis na nga oh? bye ma'am!
paalam ni Porsche.

Maya maya ay ayos na ang lahat, sumakay na ko sa kotse para pumunta sa simbahan. This is it! ilang sandali nalang at ikakasal na kami ni yuno. Wala kong maramdaman kundi kaba, gusto ko ng matapos ang kasalang ito para matahimik na ang buhay naming nagulo two years ago. Sa wakas, matatapos na ang lahat.

Mabilis kaming nakarating sa simbahan, maraming tao, media, business man at kilalang personalidad kaya mas lalo akong nakaramdam ng kaba.

Maya maya ay bumukas na ang pinto ng sasakyan, nahiyawan ang mga tao kahit saan ako tumingin masasayang tao ang nakapalibot sakin. Pero Hindi ko alam kung bakit hindi ko magawang ngumiti.

Marahan kong nilabas ang aking mga paa saka ako tuluyang nakatayo sa sentro, sapat ang pwesto ko para matanaw ang altar.

Then I saw my groom waiting for me with a sweet smile and loving eyes Hanggang sa naramdaman ko ang pagtulo ng luha sa king mga mata. Hindi pa ko nakakalakad pero lumuluha na ko hanggang sa isang musika ang tumugtog na lalong nagpaluha sakin.