1 Ay Sonra
Ateş evde çok bunalmıştı. Nefes ile harika bir dostlukları vardı. Birlikte yürüyüşe çıkmaya karar verdiler. Peşlerinde Yavuz Beyin adamları olduğunu bildiklerinden el ele dolaşıyorlardı. Sonra bir parkın yakınlarına geldiler. Etraf çocuk sesleriyle neşelenmiş haldeydi. Ateş yere çöktü. Bir süre ağladı. Nefes nasıl destek olacağını bulmaya çalışıyordu. Sonra Ateş ayağa kalktı. İleriki büfeden bir su ve sigara aldı. Önce suyu sonra sigarayı içti. Biraz kendine gelmişti sanki. Ellerini çoktan bırakmışlardı. Ateş'in nefesi daralıyordu. Sanki hissediyordu bir şeyler olacağını. Sonra köşeyi döndüler. İstanbul'un en işlek caddelerinden birine gelmişlerdi. Sahile çok yakınlardı. Birer kahve aldılar. Ve kahvelerini yudumlayarak sahile indiler. Ateş Nefes'e biraz daha Nazlı'yı anlattı. Nefes ise Ateş'e Mayıs'ı anlattı. Biraz daha yürüdükten sonra Ateş gördükleri karşısında şok oldu.
-Ne..ne..Nefes!
Evet arkadaşlar ufak bir önizleme paylaşmak istedim. Yeni karakterimizi (karakterlerimizi) nasıl buldunuz? Hepinizi çok seviyorum bölümü akşama yetiştirmeye çalışacağım. Keyifli okumalar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Söz Versem *NazAt*
Fanfiction"Ne kadar da mutluyduk oysaki neden Nazlı'm neden bıraktın beni?" Yavuz Ateş'i mezarın başından kaldırdı ve beraber ağlamaya başladılar. Ateş "Komutanım bu acı nasıl geçer? Nolur bana yol gösterin. Yalvarırım size. Nefes alamıyorum ben onsuz." Yavu...
