#Hayrankurgu 81
✿✿ Her bahar Japonya sakura ağaçlarından savrulan pembe çiçeklerle doludur. Göze bolca hitap eden bu manzara karşısında hiçbir şey duramaz diye düşünürdüm. Ta ki onunla tanışıncaya kadar. Onunla tanıştıktan sonra gördüğüm ve görebile...
Sınır koymamıştım zaten ama 17 vote dolmadı, hazırda bölüm vardı atmak istedim :T
Keyifli okumalar..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi Ah Ri'nin ince sesiyle araladım. Yavaş yavaş yüzüne odaklandığımda endişeyle karışık gülümsüyordu.
"Taehyung?"
İsmimi ondan duymak bana dünyanın en özel insanıymışım gibi hissettirmişti. Neden böyleydim? Onun sevdiği adam tarafından dayak yemiş halde neden onun yanında gülümsüyordum?
Yavaşça kalkmaya çalıştığım sırada beni durdurdu ve omuzlarımdan tutarak yatmamı sağladı.
"Hayır hiçbir yere gitmiyorsun.."
Kuruyan dudaklarımı ıslatıp konuştum. Ah Ri beni hastaneye nasıl getirmişti ya da beni nasıl bulmuştu hiçbir şey hatırlamıyordum.
"Ah Ri senin burda ne işin var?"
"Seni defalarca kez aradım ama telefonun kapalıydı. Daha sonra bu hastanede olduğunu söylemek için aradılar."
Başımı onaylar şekilde salladım. Konuşurken canım acıyordu.
Parmaklarını yüzümde gezdirirken dudaklarını birbirine bastırdı.
"Seni nasıl bu hale getirebilir?"
"Onu gördün mü? Ben de onu fena benzettim."
Belli belirsiz gülümsedikten sonra hemşireyi içeri çağırdı.
"Sanırım taburcu olacak değil mi?"
Yönelttiği soru karşısında derin bir nefes aldım. Taburcu olacağımı onaylayıp odadan ayrılan hemşireye gülümsemişti. Benimle ilgilenmesi neden bu kadar huzurlu hissettirmişti?
