#Hayrankurgu 81
✿✿ Her bahar Japonya sakura ağaçlarından savrulan pembe çiçeklerle doludur. Göze bolca hitap eden bu manzara karşısında hiçbir şey duramaz diye düşünürdüm. Ta ki onunla tanışıncaya kadar. Onunla tanıştıktan sonra gördüğüm ve görebile...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçeri girenlere ve bana doğru gelen Taehyung'a büyük şaşkınlık içinde bakarken Sung Min'i de endişelendirmiştim. Başını Taehyung'a doğru çevirdiğinde yüzü asılmıştı.
"Merhabalar."
Balıktan bir parça kestikten sonra ağzıma attım. Benim yerime Sung Min konuşmuştu.
"Merhaba. "
Göz ucuyla ona baktığımda yüzüne bir gülümseme yayıldı. Sinsi bir gülümseme..
"Ne tesadüf değil mi partner?"
Başımı evet anlamında salladım ve yüzüme sahte bir gülümseme yerleştirdim.
"Pekala size afiyet olsun. Eğer ihtiyacınız olursa grup arkadaşlarımla birlikte orada olacağız."
İleride üyelerin bulunduğu masayı işaret etmişti. Ona neden ihtiyacımız olacaktı ki? Yine saçmalıyordu. Kaşlarımı çatarak uzunca bir süre baktım. O ise buna karşılık gülümseyerek yanımızdan ayrıldı.
Yemek boyunca Taehyung'un sinir bozucu gözlerini üzerimde hissetmiştim. Derdi neydi bunun? Ben uğraşmak istemedikçe yanımda bitiyordu. Sorun çıkarmak istiyor gibi görünüyordu. Üyeler ve Taehyung gidene kadar balığımı uzunca bir süre bitirememiştim. Bitirmek istememiştim. Çabalarım sonuç vermişti ve onlar bizden önce çıkmışlardı.
"Sung Min hesabı ben ödemek istiyorum ve itiraz da istemiyorum."
Omuz silkti. Gülümseyerek gamzesini ortaya çıkarmıştı.
"Kabul etmiyorum ben ödeyeceğim."
Gözlerimi devirdim.
"Bir sonraki senden olsa?"
"Bir sonraki olacaksa neden olmasın?"
Söylediğini çabucak anlamak için bugün fazla yorgundum. Gülümseyerek garsonu çağırdım.
