Marshall Hernandez's POV
Ilang years na ang nakalipas..
Matandang matanda na ako..
Pero hindi ko pa rin nakakalimutang bisitahin ang asawa ko sa puntod niya..
Minsan duon ako natutulog sa tabi niya..
Kahit umulan o uminit man.. Ayos lang sakin..
Kahit saan ako pumunta, nararamdaman kong kasama ko parin siya kasi natatandaan ko pa yung mga huli niyang sinabi...
"Marshall.. I'll Always Be Right Here.."
"Marshall.. I'll Always Be Right Here.."
"Marshall.. I'll Always Be Right Here.."
"Marshall.. I'll Always Be Right Here.."
Napangiti ako.. Katie Gonzalez, mahal kong asawa.. Hintayin mo ako.. Papunta na ako jan..
Unti unti na akong pumikit at hindi ko na naririnig ang mga hikbi ng aking mga kaibigan..
Minulat ko ang mga mata ko at ang liwanag ng paligid..
Parang paraiso.. Nasaan na ba ako?
Lumapit ako sa may ilog at nakita ko ang itsura ko..
Napahawak ako bigla sa mukha ko dahil.. Naging binata ulit ako..
NASA LANGIT NA AKO..
Napangiti ako lalo ng may tumawag sakin..
"Marshall.."
Lumingon ako sa kanya at as usual.. Ang ganda niya pa rin kagaya ng dati.. Bumalik na yung napakaganda niyang buhok at parang wala lang nangyari sakanya..
Lumapit ako sakanya at yinakap siya..
"Wife.."
Kumalas na ako sa yakap at binigyan siya ng 5 kisses..
At binitawan namin sa isa't isa ang mga salitang..
"I'll Always Be Right Here."
T H E - E N D ~
Thank you so much sa mga sumoporta ng story na ito..
Kahit na namatay silang dalawa.. Hindin hindi pa rin sila maghihiwalay..
Dahil nakatali na sila sa isa't isa..
THANKS FOR READING EVERYONE!! Vote and Comment Please ~
