YAZ TATİLİ =)

NASIL YAPARSIN!?

Abimin durumu iyileştiği için eve geldim.Umarım beğenirsiniz. :)

Sabah uyandığımda Nehir'de İrem'de odada yoktu.Aşağıda tıkınıyorlardır kesin.

Bende yüzümü yıkadım ve gardrobuma yöneldim.

Yeşil şortumla beyaz bol bir t-shirt giydim.Üstünde"CALL ME MAYBE" yazıyordu.Nedense hep çok sevmişimdir bu t-shirtümü çok seviyordum.

Aşağıya indiğimde abim,Simal ve Ne hir kahvaltı ediyordu.

-İrem nerde? diye sordum. 

Simal:

-Havuzda sanırım.Sabah erkenden giyinip çıktı. dedi

Allah Allah!Nereye gider bu kız ya!

-Tamam.Bende biraz bi çıkıyım.Bakıyım nerelerde.

Abim başını salladı.Gittim Nehir'e sıkıca sarılıp öptüm.O da beni öptü.

Koşarak dışarı çıktım.

Ama dışarı çıkınca yavaşladım.Çünkü havuzdaysa eğer ondan şüphe duyduğumu anlamasın.İyice üzülür.

Yavaş yavaş giderken Can'la karşılaştım.

-Selam Su!N'aber?

-İyi Can sen?

-İyi.Dün Kaan'la barıştınız değil mi?

-E-evet.Ama benim biraz acelem var sonra konuşsak olur mu?

-Olur tabii.Neden olmasın.

-Sonra görüşürüz. dedim ve el salladım.Can'da el sallayarak gitti.

Havuza tam yaklaşmışken Batuhan'ın da orada olduğunu gördüm.

Ne!?İrem ve Batuhan :o

Havuzda...Tek başlarına....

Batuhan'a güvenirim ama söz konusu İrem'se asla...

Koşarak yanlarına gittimde lanet olsun ki o görüntüyü gördüm...

Batuhan ve İrem öpüşüyordu...

Olamaz!Neden...Neden!

-B-bunu nasıl yaparsın!İrem!Sana inanamıyorum!

diye bağırdığımda ikiside korkuyla bana döndüler.Bende hışımla yanlarına gidip ikisinede tokat attım.

-SEN BAYIM! AŞALIĞIN TEKİSİNİZ!SEN!SEN ZATEN AYRI Bİ OLAYSIN!İKİNİZEDE İNANAMIYORUM!BİR DAHA BENİMLE KONUŞMAYIN!TABİİ!O KADAR YÜZSÜZSÜNÜZ Kİ ÖZÜR DİLEMEYE BİLE KALKARSINIZ SİZ!İ REM! EVE GİDİP EŞAYALIRINI TOPLA! ONDAN SONRADA DEFOL GİT EVİMDEN! SEN BATUHAN! BİTTİ! ANLADIN!? BİR DAHA GÖZÜME GÖZÜKME! İREM SENDE AYNI ŞEKİLDE!

Gözlerim dolmuştu ve ağlamaya başlamıştım.Daha fazla dayanamayacaktım.

Koşarak eve gidiyordum.Koşarken birine çarptım.

-N-neyin var Su!

Kaan...

Cevap vermedim.Ağlıyordum.HALA...

-Sana neyin var dedim! dedi bağırarak.

-B-batuhan ve İ-İrem... dedim.Sesim titremişti.Lanet olsun ya!

-Bana bak!Burada beni bekle!Ben şimdi göstericem o yavşağa!

Tam giderken kolundan tutum.

-Gitme!Lütfen!Deymez!Hadi yürü eve gitmek istiyorum! dedim.Biraz bağırarak.

Elimi tutu ve kaykayına bindi.Yavaş sürmeye gayret ediyordu.Ama yürüyecek halim yoktu.O yüzden kaykaydan indi ve o da yürümeye başladı.Eve geldiğim de ona döndüm ve sarıldım.

-Teşekkür ederim.Sen...Sen iyiki varsın... dedim...

O da bana sarıldı ve:

-Ne demek.Her zaman yanında olacağım.Hadi şimdi yukarı çık ve soğuk bir duş al.Akşam gelirim. dedi.

Bende eve girdim.Abim ve Simal meraklı gözlerle bana bakıyordu.Bende:

-İrem Batuhan!Gersini anlarsınız! diye bağırdım ve koşarak yukarı çıktım.Neden bu kadar üzüldüğümü anlayamıyorum.

Sonuçta bu İrem...Berke'mi elimden alan kız...Abimi sevdiği için abimin sevgilisine acı çektiren kız...Tüm okulu bana düşman eden kız...

Neden şimdide Batuhan'ı almasın ki?

Batuhan'da ona yğz vermişti.İkisinde de suç vardı.

Ama artık ne Batuhan'ı ne de İrem'i görmek istemiyordum.

Bnayoya gittim ve buz gibi suyun altına girdim...