KENDİ BAŞIMIZIN ÇARESİNE BAKACAĞIZ

8.1K 473 7
                                    

EVEEET!!!! 10K OLMUŞUZ YAAAA!O KADAN MUTLUYAM OKADAN MUTLUYAM KİĞĞĞ!ANLATAMAM.

BU ARADA KAPAĞI DEĞİŞTİREYİMMİ BÖYLE Mİ KALSIN?

Uyandığımda arabayı hala Kaan sürüyordu.

Esneyerek:

-Kaç saat oldu?

dedim.

Kaan gözünü yoldan ayırmadan:

-1.Yani galiba 1.Bilemiyorum.

Başımı salladım ve kafamı koltuğa sert biçimde koydum.

-Sen iyi misin?

dedi Kaan.

-Değilim.

-Olacaksın.

diyip yanağıma hızlı bir öpücük kondurdu.Bende onun yanağına öpücük kondurdum.Sırıttı.

Bende biraz olsun gülümsemiştim.

--------------------------------------------------------------------------------

1 saat daha arabayı Kaan kullandı.

Bir yerde durduk.Kahvaltı,gözleme falan yazıyodu.

Ben herkesi uyandırdığımda Kaan yerleşmişti bir masaya.

Onun yanına gittik.

Kadın:

-Ne istersiniz?

Ben cevap verdim.

-Ortaya bir kahvaltı masası 5 tanede çay.

Kadın başını sallayıp gitti.

Hiçbirimizden çıt çıkmıyordu.

Abim sessizliği bozarak:

-Bak.Su.Biliyorum zor olacak.Annem iyileşemezde ölürse...

Gözlerim doldu bir anda.

Abim devam etti:

-Ağlama!Annem ölürse teyzemlerde falan kalmayacağız anladın mı beni!

-Nasıl geçineceğiz peki!

Simal araya girdi:

-Biz abinle birşey konuştuk.

-Ney konuştunuz?

dedim.

Abim:

-Simal bize gelecek.Annesinden izin aldı bile.Yatılı kalacak.Kısacası artık bizle yaşayacak.Anneannem biliyorsun ki zaten bize yardım ediyor.Simal'in aileside yardım edecek.Bende ufak bir işe gireceğim.Hani bir ara bahsediyordum ya.Kafe işi var iyi para veriyo.Sadece hafat sonları için?

-E-evet?

-Ondaki işi kabul ettim arayıp.Böylelikle herşey çözülmüş olacak ve o "teyze ve dayı" dediklerimizle yaşamak zorunda kalmayacağız.

-Ya Nehir?Biliyorsun ki Nehir o "teyze ve dayı" dediklerimizin çocuğu.

-Nehir arada bize gelir.Ne diyosun?

Bir süre düşündüm.Ama anlamıyorum.Neden annem ölecekmiş gibi konuşuyorlar.Bu kadar plan neden yani?

Simal ve abim meraklı gözlerle bana baktılar.

Tam ağzımı açtım konuşacağım;kadın kahvaltıyı ve çayları getirdi.

Teşekkür ettik ve yemeye koyulduk.

-----------------------------------------------------------------------------

Yemek bittikten ve hesabı ödedikten sonra arabaya bindik.

Bu sefer şoför koltuğunda abim,ön koltukta Simal,arka koltuktada ben,Kaan ve Nehir oturuyorduk.

Abim:

-Cevabın nedir?

dedi.Bende:

-Olur.O ikisine minnet duymaktansa kendim aç yaşarım daha iyi.

dedim.Başını salladı ve yola devam ettik.

KISA BİR BÖLÜM OLDU FARKINDAYIM. 

ÖBÜR BÖLÜM UZUN OLCAK.

UMARIM BEĞENİRSİNİZ ^_^

YAZ TATİLİ =)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin