Finally, Its You (Chris Ellis) [COMPLETED]✔

EPISODE 7

A/N:
Kung may wrong grammar o spelling po, paki-comment na lang po. Cellphone lang po kasi gamit ko. Salamat ❤

.
.
.
.

Episode 7:

TANYA'S POV:

Sunday. Ito ang araw na lilipat na ako sa new house ko. Hindi naman totally lilipat talaga, doon lang ako tuwing weekdays. Para iwas hassle at lalo ako makakapanood ng kdrama.

May nabalitaan ako maganda raw ang Scarlet heart kaya ito muna papanoorin ko bago ang W.

Nilagay ko sa maleta ang mga damit ko at sa malaking box naman ang books na need ko sa pag-aaral ko then mga belongings na importante sa akin.

After ko mag-impake ng mga gamit ko, chineck ko muna ulit para wala akong makalimutan.

✅ laptop
✅ academic books
✅ important documents
✅ clothes
✅ important things

Okaaaay,  wala naman ako nakalimutan, niyan lang naman dinala ko hihihihi syempre ang aking cellphone. Bawal ito maiwan aber! Paano makakanood ng kdrama? Ang hirap manood sa laptop, lalo na kapag nakahiga kana, kailangan mo po itagilid din? Hays, kdrama life nga naman!

Bitbit ko ang mga maleta at malaking box ng bumaba ako sa sala. Actually, niyong box tinulak-tulak ko lang Hehehe.  Ang bigat kaya! Buti nalang hindi nasira hahaha!

Nakita ko sila mommy at daddy na nakaupo sa sala. Hindi man lang ako tinulungan, anong klaseng magulang sila...Tsss!

Tinulungan ako ni yaya na dalhin niyong maleta ko. Akala ko itutulak ko na naman niyong malaking box, buti na lang nakaramdam si daddy kaya siya na niyong nagbuhat.

Binuhat ni daddy niyong malaking box papunta sa compartment ng kotse namin, nilagay din doon niyong maleta ko.

"Lahat ba ng kailangan mong gamit nadala mo ba? Baka naman, pagkarating natin doon may nakalimutan ka!" paalala sa akin ni mommy.

Tinignan ko niyong checklist ko kung may nakalimutan ba ako. Wala naman.

"None mommy! All of my stuffs is in there at the box. Mostly my books and academic purposes." sagot ko sa tanong ni mommy.

Tumango na lang si mommy sa akin.

Sumakay na kami sa car, para hindi kami ma-traffic. Medyo traffic pa naman today dahil Sunday. Sunday is a family day.

Habang binabagtas namin ang daan papunta sa new house ko...

"Honey, take care yourself. Marunong ka naman magluto pero 'wag puro can goods and noodles ang kakainin mo. Wala kang halong Korean blood ha. Chinese tayo honey. Jusko kang bata ka! Take care, Okay?" paalala ulit ni mommy sa akin.

Hays! Ginagawa naman nila akong baby. I'm 21 years old! Haller! Kaya ko na sarili ko. Hays!

"Yes mommy! Noted!" sumagot na lang ako baka saan pa umabot 'tong usapan namin.

"Saka, mommy every weekdays lang naman ako doon. Pag-weekends na, uuwi ako sa atin. Mamimiss ko kayo ang luto mo." dugto ko sa sinabi ko. Masarap naman talaga magluto si mommy lalo na niyong bulalo niya. Yummy!

Nang makarating kami sa new house ko, Bumaba agad ako. Tinignan ko siya ng mabuti, ang masasabi ko lang. Wow!

Ang kulay ng bahay ay white and light blue. Ang aliwalas kagaya ng kalangitan. Ang gandang tignan.