I immediately excuse my self after kung makita ang picture na pinatingnan sa akin ni marc. Ang gulo ng isipan ko kanina biglang nawala, ang gusto ko lang gawin ay ang makarating sa dorm at alamin ang kalagyan nya. My heart is beating so fast that even breathing is hard to do.
"Hey! Den where you going?" Habol na tanong ni rex.
Pero wla na akong pakialam, i didn't even bother looking back, there's only one thing in my mind, yun ay ang mayakap ang taong naging dahilan ng paghihirap ng puso ko.
I reached the dormitory with in an hour, pagka baba ko ng kotse nagmadali akong umkyat sa second floor. I'm not even sure kung nandito ba sya, but my heart is telling me na dito domiretso instead na sa BEG.
And my heart was right, she's at the porch nakaupo patalikod sa akin.
"Baldo!" I shouted at her.
paglingon nya agad ko syang sinugod ng yakap. my tears are falling non-stop, niyakap ko sya ng sobrang higpit na parng wla ng bukas. I'm saying sorry between my sobs, hnd sya nagsasalita pro dama ko ang higpit ng yakap nya at yun lang ang kaylangan ko.
"I'm so sor--"
"Ssshh. .hush now" sbi sa akin saby tulak ng bahagya pra matingnan ang aking mukha. She gently rub her thumb on my cheek pra punasan ang luha na kanina pa pumapatak. She smiled, ngiting ngayon ko lang uli nakita. And Gahhhd! She's so wonderful when she smile. I smiled back pero may halong guilt parin.
"Sna mas maaga ko pang nalaman na mapapatawad mo pla agad ako pag may injury ako d sana matagal ko na tong ginawa" pag bibiro nya at sinabayan ng malakas na tawa.
I can see that she's happy now, yung ngiting umaabot hangang sa mata nya, ang ngiting gusto ko na palaging nakikita.
I slap her arm, kahit joke yun away ko paring may nangyayaring masa sa knya.
"Don't joke like that baldo kung ayaw mong awayin kita uli" i pouted.
She looked at me straight in the eye.
"Den, i'm sorry kung ano man yung naga--"
"Sssh. ." i placed my pointing finger on her lips, "Wla kang kasalanan baldo, it was me whose acting weird lately, hnd ko rin alam kung bakit kta iniiwasan" Pagsisinungaling ko, hnd nya pwdng mlaman ang totoong dahilan. "Sna mapatawad mo ko for dodging you for the past days".
"Hnd kapa man nka gwa ng kasalanan, napatawad na kita" she smiled
"Thanks" and i hugged her again.
"I miss you so much my baby blue eye" and she hugged me even tighter. "Sna wag ka ng topakin, kc napaphamak ako kakaisip sayo eh".
"Tss! Bad ka! But I miss you more my baby baldo"
