Tehlikeli Güzel (TAMAMLANDI)

"Sonsuzluk ve Ötesi I"

İKİ YIL SONRA

Şebnem

Derin bir nefes aldım ve yemekleri sofraya taşımaya başladı.. Bugün bir kutlama yemeği vardı, sonunda ablam kabuğundan çıkmıştı; Kerim'le nişanlanmışlardı ve kutlama yemeği işi de bize kalmıştı. İnsan gerçekten hayret ediyor. Sen o kadar illegal işlere bulaş, sonra git bir polis tavla. Bu durum karşısında gülümsemekten kendimi alamıyordum.

Herkes, oradaydı. İki yıl da bazı şeyler değişmişti, mesela artık herkes aynı evde yaşamıyordu. İşte bütün gün birlikte olduğumuz için çekirdek ailelere bölünmüştük ama bu yine de sürekli görüşmemize engel değildi.

Sevil ve Mert'in bir bebekleri olacaktı insanın içini ısıtıyor. Özellikle bebeklerini kaybetmelerinden sonra, travmanın etkisiyle çocuğunun olmayacağını düşünüyorlardı ama doktordan ümit gerçekten kesilmiyormuş demek ki. İşin tehlikesi biz sadece beyin olunca azalmıştı, o yüzden bu çocuk onları mutlu etmişti.

Bora ve Kübra da aynı evde yaşamaya başlamıştı ve bir kaç ay sonra düğünleri vardı, bu tatlı telaş onların neşesiydi, gerçi Bora'ya sorsan büyütülecek bir şey değildi ama içten içe eminim heyecandan ölüyordur.

Şafak konusuna gelince, tek başına bir eve çıktı. Bora'nın Kübra'yla ilişkisinden sonra kötü olacağını düşünmüştük ama o, bu hissin sadece bir takıntı olduğunun farkına vardı ve kendine yeni bir sevgili yaptı. Şey aslında dikiş tutmaz bir şekilde sevgililerinin çok çabuk değişmesi aslında hala toparlanamadığı hissiyatı yaramıyor değil ama mutlu olduğunu söylüyor, bize çok laf düşmez bu durumda.

Gecenin kahramanları ablam ve Kerim flört aşamasını fazla uzatmamışlardı zaten. Normal, ablamdan söz ediyoruz. Onun gözüne kestirdiği birisine nefes aldırması çok zordur. Öyle de oldu bir kaç ay bile sürmedi ve ablam bana Kerim'le olan müstehcen aşk hayatını anlatmaya başlamıştı. Kulaklarım her hatırladığında içten içe kanıyordu. Neden ben?!

Alevhan ise... Alevhan'dı işte. Her zamankin gibiydi. Tek başına yaşadığı o büyük evde yalnız hissetmeye devam ediyordu. Defalarca ona birini bulmaya çalıştılar ama hiçbiriyle olmak istemedi. Sonsuza kadar bekar kalmasının sebebi olmak beni çok korkutuyor, her ne kadar tek gecelik ilişkilerinden mutlu olsa da mutlaka kalbini çalacak biri çıkacaktır, en azından ben öyle ümit ediyorum.

Ama en azından Selim'le aralarını düzelmişlerdi. Abi ve kardeş modundaydılar artık ve bu beni mutlu ediyordu. Biz ise arkadaşlık sınırını çizmiştik, zordu ama olmuştu işte. Onun gözüne sokmadan bir şeyleri yaşadığımız sürece yanımızda mutlu olduğunu biliyordum. Bu güzel bir histi.

Bize gelince Selim'le evleneli bir yıl oluyordu. Parmağımda bir yüzükle dolaşmaya nedensiz bir şekilde hala alışamadıysam da hayatımdan memnundum. Her şey olması gerektiği gibiydi, güzeldi.

İş için de aynısı söyleyebilirim sanırım. Çakıroğlu'nun adamlarını ve iş birliği yaptığı yer altı ayak takımını tek tek hapishaneye yollamak bizim için fazlasıyla eğlenceliydi. Küçük aksiyonlar olmuyor, değildi. Her şey her zaman mükemmel gitmezdi sonuçta.

Bir kaç kez vurulma, kaçırılma, yakalanma, çatışma durumlarına girsekte, günün sonunda bunlar hep kurtulduğumuz maceralar olarak kalıyordu.

Hayatımdan memnundum, Selim'le ilk tanıştığımda işlerin geleceği bu noktayı tahmin edememiştim, sonucu beni şaşırtan detaylardan biriydi.