Only One Gender [Dutch 2/3]

-3-

Pov Dylan
"Hoi." zeg ik omdat de-jongen-zonder-naam alleen maar aan het staren is. Ik wil niet veel zeggen, maar staren is onbeleeft. "Hallo." zegt hij. Eindelijk eens ik zich op zijn moeder. Hoop ik voor hem dan. Als dat zijn vader is weet ik het ook niet meer. We houden het wel op genderneutraal.

"Dag, veel plezier hier." "Gaat vast lukken. Tot de vakantie!" De genderneutraal loopt de kamer uit. Nu ben ik samen met deze jongen over. Ik weet niet of jij hij niet helemaal goed is, maar hij wil hier plezier maken?

Het enige plezier wat ik nu kan maken is hem te duwen waardoor hij met backpack en al in de schildpad houding komt te liggen. Alleen ik ben wel weer zo aardig dat niet te doen. Geen dank.

Ik heb al mijn plekjes al geclaimd in de kamer, dus hij legt zijn spullen op de plekken die over zijn. Ik was eerder. Dan zou iedereen toch claimen? Vast. Ik ben heel gewoon namelijk.

"Hoe heet je?" Vraagt de jongen zodra hij op de andere stoel gaat zitten. "Dylan Isaacs. Jij?" "Mats Konings." De jongen heeft dus toch een naam, maar dat hadden jullie vast in de gaten. Oké, weer verder met het gesprek. "Waarom ben jij hier?" vraag ik hem. "Het leek mijn ouders een goede school. Verder niet zo'n bijzondere reden. Jij dan?" "Mijn ouders wilden mij gewoon naar een school zonder meisjes hebben. Kuisheid. Verschrikkelijk regel." zeg ik. "Streng opgevoed?" "Jep."

Misschien is deze jongen minder erg dan ik dacht. Eigenlijk dacht ik niks want ik ben lui, maar dat laten we even achterwegen.

Een stem komt uit de luidsprekers die door de hele school hangen. "Willen alle eerstejaars zich verzamelen in de centrale hal? Voor de rest van de leerjaren beginnen de lessen op dit moment. Dankuwel." Beide staan we om naar de centrale hal te gaan. "Weet jij waar heen?" vraag ik Mats. Ik heb namelijk weer eens niet opgelet. Één van mijn specialiteiten. Één van.

We lopen dit hele gebouw door. Het ziet er overal hetzelfde uit. Verschrikkelijk. Dit is gewoon de hel.

Aangekomen in de hal staan er redelijk wat jongens. Waarom doen mensen het zichzelf of anderen aan naar hier te gaan. Ik dacht dat ik slim was - wat is eigenlijk ook ben, maar dat ik bijzaak - maar dat mensen hier op school gaan snap ook niet. De eerste minuut wilde ik all weg, maar ik kon niet.

Welkom in mijn leven. Voor zover is die nog heb. Echt waar, wat is het nummer van de begrafenisondernemer? Is ga wel levend onder de grond.

Eigenlijk is dat niet nodig. Als ik dood ga, ga ik naar de hel. Wat ben ik nu? Precies, de hel.

Wat wordt het nu weer gegund.

We hebben een hele 'interessante' uitleg gekregen over hoe het hier in elkaar zit. Het was zo interessant dat het enige wat ik nog weet is: 'welkom leerlingen'. Niet interessant dus.

Nu moet ik naar mijn eerste les. Ook dat heb ik heel veel zijn in. Net zoveel zijn als wat ik onthouden heb van de uitleg. 2% dus.

In mijn geval is 2% zin eigenlijk heel veel.

Maar ja, les.

Het eerste vak wat we hebben is scheikunde. De scheikunde docent is namelijk ons klassenhoofd, dus dan kunnen we een introductie houden. Waarom ze het niet gewoon mentor noemen weet ik ook niet. Ik weet niet of ik veel ga leren op deze school hoor. Al te snugger zijn ze niet.

Ik ga op een plekje rechts achterin zitten en Mats gaat naast me zitten. Beter zegt hij niks, want ik moet ook al een kamer met hem delen. Meer vriendelijkheid gaat voor mij echt even te ver hoor.

"Omdat de school nieuw is voor jullie komt na elke les de docent van de volgende les jullie bij het lokaal ophalen. Zo leren jullie het hier wat kennen. Dit blijft zo voor deze week, vanaf dan moeten jullie de weg zelf kunnen vinden. Ik ben jullie klassenhoofd, dus met vragen moet je je gewoon bij mij melden. Verder ben ik gewoon jullie scheikunde docent. Elke les hebben jullie met dezelfde klas. Jullie roosters hebben jullie als het goed is allemaal in de tas samen met de goede boeken." vertelt de man allemaal, maar hij heeft niet eens vertelt hoe hij heet. En mijn ouders sturen me naar deze school, maar ze zijn hier zo onbeschoft om te praten zonder jezelf voor te stellen.

"Ik ben voor jullie vanaf nu gewoon meneer Vriezen, dus pak je scheikunde boek en schrift voor je want de eerste les gaat toch echt starten."

De hele les is gepraat. Het is een echte eerste les van het schooljaar zoals we die allemaal kennen. De 'we beginnen met..., dit jaar gaan we het zo doen..., als ik je aanwijs voor de beurt zeg je eerst even je naam zodat we elkaar kunnen leren kennen' les.

Wat verschrikkelijk is, gewoon verschrikkelijk. En dat is nog zacht uitgedrukt als je het mij vraagt.

-
Zo slecht. Ik heb na -2- al mijn uploadschema niet kunnen waarmaken, maar ik was gisteren de hele dag niet thuis.
Ik probeer het elke dag bij te houden. Sorry.