YAZ KAMPI

3.BÖLÜM

Acaba bir kaç bişey mi alsam diye düşünürken  bir mağaza ya girdim ve birşeyler denedim ama hiçbirini beğenmedim. Karnım açılmıştı yemek bölümüne gittim bir hamburger sipariş ettim,  hamburgerim hazır olunca aldım ve boş bir masaya oturdum. Hamburgerimden bir ısırık aldım ve telefonum çalmaya başladı, arayan tabiki de Çağrı'ydı. Telefonu açtım ve ;

- Ne oldu? Dedim direk.

-Nerdesin sen? Okulda  seni aramadığım yer kalmadı merak ettim seni. Dedi.

-Okulda aramana gerek yoktu telefonla arasaydın merak etmezdin beni, nerede olduğumu söylerdim sana. Dedim umursamaz bir tavırla.

- Nerdesin? Dedi. Sesi cidden çok ürkek geliyordu demekki gerçekten merak etmişti beni.

- Alışveriş Merkezin'deyim ve sen beni yemeğimin ortasında aradın senin yüzünden yemeğim yarım kaldı başka bişey yoksa kapatıyorum ben. Dedim ve cevap vermesini beklemeden kapattım telefonu yemeğim ondan daha önemliydi. Yemeğimin soğumasını asla istemezdim ve soğumadan yemeye başladım yemeğim bittikten sonra kalktım ve eve gitmek için yola koyuldum. Eve geldiğimde annem ve babam yemek yiyorlardı ve beni de çağırdılar ama ben aç değildim.

-Kızım hadi gel yemek yesene. Dedi annem. Eğer yemek yersem patlayacaktım ve yememeye karar verdim.

-Hayır anne aç değilim size afiyet olsun. Dedim ve odama gittim. Üzerimi değiştirdim yatağıma uyandım, kulaklığımı aldım ve müzik dinlemeye başladım. Bir Mesaj geldi telefonu elime aldım mesajı açtım ve mesajda aşağıya bak yazıyordu. Yataktan kalktım ve cama doğru yürüdüm camdan aşağıya baktığımda yolun ortasında yanan mumlarla;
    
               "Seni Seviyorum" yazıyordu. Ama bunu kim yazmış olabilir ki? Hem bana mesaj atan kişi kimdi numaramı nerden bulmuştu? Ahh kafamda o kadar çok soru oluştu ki beynim birden durdu bişey düşünemiyordum artık en iyisi yatmak olabilir. Şimdi o kişiyi araştırmaya üşendim yarın kim olduğunu bulurum dedim ve yatağıma uzandım. Bi kaç dakika sonra uyuya bildim. Sabah alarmın çalmasıyla uyandım ama okuka gitmek istemiyordum bugün, mecbur gidecektim yoksa Çağrı'nın dilinden kurtulamazdım, yataktan kalktım ve dolabımı açtım kot pantolonumu giydim üzerine de bir t-short giydim kot çektimi de giydim şimdi sıra saçımı yapmaya geldi saçımı maşa yaptım biraz uzun sürdü ama olsun daha çok vaktim vardı hazırım şimdi okula gidebilirim.  Kapıya geldim ve spor ayakkabılarımı giydim ve evden dışarı çıktım. Arabaya bindim şoför arabayı çalıştırdı okula gitmeye başladım şoförden biraz daha hızlı gitmesini istedim okuka hemen gitmek istiyordum. Aklıma birden dünkü mesaj ve sokakta yazan yazı geldi bunu kim yapmıştı? Cidden çok merak ediyordum. Telefonu elime aldım ve bana mesaj atan kişinin numarasını buldum aradım ama hat kapalıydı, sonra nunarayı bir kağıda yazdım ve bilinmeyen numaralar servisine numarayı sorgulattım bu bir lise öğrencisine kayıtlıydı. Kişinin adını sorduğumda Caner Başak dedi yetkili Kişi, telefonu kapattım ve bu o gün tanıştığım çocuktu benimle neden uğraşıyor bu çocuk ya off!
Okula geldiğimde gözüm Caner'i aradı ama hiçbir yerde yoktu, belki de okula gelmedi bugün banane yaa neden düşünüyorum bunu ben? Hem beni seviyorsa ne olmuş yani herkes herkesi sever de ben bu çocuğu sevmiyorum ki platonik onun sevgisi beni ilgilendirmiyor zaten kendi kendime konuşurken birden yanıma Çağrı geldi ve yanıma oturdu, yerimde sıçradım birden. Yanımda oturan Çağrı'ya gece olan biteni anlatmak istiyordum. Hemen Çagrı'ya gece yaşadıklarımı anlattım ve ağzı açık bana bakıyordu;

-Oooo eniştemiz mi oluyor? Koluma vurdu.

-Kes ya kız gibi davranma bana tamam mı?  Öyle birşeyi aklından bile geçirme sen beni onunla aynı yerde bile hayal etme oldu mu ? Dedim.

-Yeter ya he bire beni azarlıyorsun ben senin en yakın arkadaşınım kölen veya evindeki hizmetçiler değilim sen de bunu unutma tamam mı? Dedi. Bu sefer gerçekten sinirlenmişti üzdüm onu ama elimde değil ki ben böyle büyüdüm yani elimde olmadan birilerini kırıyorum ve dışarıdan görenler benim bundan zevk aldığımı düşünüyor olabilir.

-Özür dilerim seni kırmak istemedim sadece çok gerginim ondan dolayı sana böyle çıkıştım, cidden seni kırmak istemedim affet beni sen benim en yakın arkadaşımsın. Dedim. Ama bu laflarım ne kadar fayda etti bilmiyorum.

-Sen beni her zaman azarlıyorsun sadece bugün için demiyorum ben sana ne zamn iyi davransam sen beni kırıyorsun bence biraz ayrı kalalım arkadaşlığımıza ara verelim. Dedi ve yanımdan kalktı gitti. Gözlerim dolmuştu dokunsalar ağlayacak durumdaydım resmen, o benim küçüklük arkadaşım ya ben her şeyimi onunla paylaştım şimdi ben kiminle dertlerimi paylaşacam kiminle mutlu olacam off offf ne yapacağımı bilmiyorum. Yanıma birisi oturdu yan tarafıma döndüm ve karşımda ki kişi Caner di.

-Ne işin var senin burda? Dedim.

-Yanında arkadaşın yoktu bende bir merhaba demek için yanına oturdum. Dedi. Oturdun iyi halt yedin ya off kalksın gitsin onunla uğraşmak istemiyorum.

-Şu an konuşmak için iyi bir zaman değil. Dedim ve kalktım  sınıfa gittim ders başlamak üzereydi ama ders dinlemek istemiyordum onun için başımı sıranın üzerine koydum ve dersin bitmesini bekledim.

  Okuduğunuz için teşekkür ederim♥ Yorum yapmayı ve oylamayı unutmayın