YAZ KAMPI

6 . BÖLÜM

Gecenin bir yarısı yatağımdan sıçrayarak uyandım, kulağıma sesler geliyordu birisi cama küçük taşlar atıyordu kim olduguna bakmak istiyordum ama bir yandan da korkuyordum, içime bir korku düştü tüylerim diken diken oldu ama yine de bakacağım o kişiye yoksa meraktan çatlarım. Yatağımdan aşağıya indim ve emekleyerek pencerenin kenarına geldim perdenin arkasına geçtim kim olduğuna bakmak için kafamı görünmeyecek şekilde dışarı çıkardım.

Aman allahım b...bu...bu olamaz ya bunun burda ne işi var bu saatte? Neden benim camıma taş atıyor  buna dersini veririm şimdi, camı açtım ve bir tane taş kafama geldi çok acımıştı kafamı üfeledim belki acısı geçer diye ama geçmedi. Ona bekle işareti yaptım ve hırkamı üzerime giydim aşağıya inmeye başladım yanına gittim;

- Sen ne yaptığını sanıyorsun gecenin bu saatinde ne işin var evimin önünde? Hadi evimin önüne geldin onu geçtim de neden pencereme taş atıyorsun benimle ne derdin var senin ya?  Dedim sesim biraz fazla mı çıkmıştı sanki, amaan banane şuan da o haksız.

- Şey seni aradım ama sen duymadın bende evine gelmeyi seçtim.

- Ne istiyorsun söyle çabuk uykumu böldün zaten, en nefret ettiğim şey uykumun bölünmesidir bunu o küçük beyninin bi yerine yaz bi zahmet.

- Yarın sinemaya gidelim mi ? Dedi lafı uzatmadan. Vaay cesarete bak be.

- Sen aklını yitirmiş olmalısın herhalde ben, sen ve sinema öyle ha? Yok ben almiyim eger başka dicek bise yoksa bay bay. Dedim ve arkam bakmadan eve girdim, yatağıma uzandım ve tekrar uyumak için gözlerimi kapattım ama bi türlü uykum gelmiyordu , mutfağa indim ve bir sıcak çikolata yaptım kendime sonra odama çıktım telefonumu elime aldım müzik açtım. Çok sıkıldım yaa uykum da gelmiyordu dışarıda gezmek istiyordum zaten sabah olmak üzereydi ayakkabılarımı giydim ve evden dışarı çıktım.  Biraz yürüdüm arkamdan yaklaşan ayak seslerini duyar gibi oldum ama kulağımda kulaklık olduğu için arkamda birisi olup olmadığını bilmiyordum. Bir kaç adım daha attım arkamdan birisi burnuma bişey koydu ve kendimden geçtim.

{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}{}

Gözlerimi açtığımda bir depodaydım kollarım ve ayaklarım bağlıydı korkuyordum , birisi geldi karşıma bir adamdı bu ve ben bunu hiç görmedim. Bana yaklaştı ve;

-Sonunda uyanabildiniz prenses. Dedi ve bir iki adım geriye gitti.

- Benimle ne derdin var senin neden beni buraya getirdin sen ? Dedim sesim biraz titriyordu.
Ama duruşumdan ödün vermedim.

- Sen ünlü iş adamının kızı degilmisin daha başka açıklama yeter mi? Dedi ve kapıyı kapatıp gitti. Yarım saat sonra odaya iki tane siyah takımlı adamlar geldi birisi biraz uzağımdaki sağımda diyeri de aynı hiza da solumda durdu hiç birşey konuşmuyorlardı.

- Heeeyy açım bana yemek getirin.
Ses yoktu ve tekrar;

- Size diyorum yaa açım aç. Dedim bu sefer bağırmıştım. Sağımda olan adam;

- Çok mızmızmışsın sende ya biraz sabret yemeğin gelecek birazdan. Dedi susmuştum birazda olsa.
Yemegimi bitirdim ve uyudum.