1.BÖLÜM

33 7 2
                                    

Gözlerimi telefonumun çalmasıyla açtım arayan biricik kankim Çagrı'ydı. Neden bu saatte arıyor diye merak ettim ve hemen telefonu açtım.

-Ne var lan neden aradın? Dedim. Direk telefonu yüzüne kapatmak geldi içimden çünkü sabahın köründe beni uyandırmıştı ne hakla beni uyandırıyordu bu ahmak!

-Allah'ın salağı okula geç kaldın daha neyin tribindesin de bana atarlanıyon? Dedi. Sonra saate baktım ve saat 09:30'du okula geç kaldığımı o zaman fark ettim. Telefonu Çağrı'nın yüzüne kapattım ve hemen yataktan fırladım,dolabımı açtım ve giyinecek bir şeyler baktım. Siyah bir pantolon ve pandalı bir t-short giydim. Saçımı at kuyrugu yaptım ve evden dışarı çıktım. Arabaya doğru hızlı adımlarla ilerlerken şoför hızlı bir şekilde kapımı açtı ve okula doğru gitmeye başladık. Canım sıkıldığı için telefonumu elime aldım sosyal medya da biraz gezinmeye başladım ve şoförden müziğinin sesini biraz daha açmasını söyledim. Sosyal medyada gezinirken birden gözüme bir kız takıldı ve içimden"Ben bu kızı nerden tanıyorum?" Dedim. Aaa evet ya nasıl unuttum bu kız Çağrı'nın hoşlandığı kızdı. Hemen fotoğrafları ss aldım ve o zamana kadar okula gelmiştim bile. Okulun bahçesine girdiğimde etrafta kimse yoktu doğal olarak saatime baktım ve teneffüs zilinin çalmasına daha 25 dakika vardı ve bende zamanın geçmesi için okul bahçesindeki büfeye bişeler yemek için gittim. Bir Kaşarlı tost ve ayran aldım boş bir masaya oturdum. Tam yemeğim bittiği an zil çaldı sınıfa gittim ve hoca hâlâ sınıftaydı yerime geçecekken hoca yanına çağırdı kesin azar işitecektim korkar adımlarla hocaya doğru yürüdüm.

-Gizem dersime geç kalmanı sağlayan önemli meselen ne acaba sorabilir miyim? Dedi.

-Hocam üzgünüm alarmım çalmadı ondan dolayı geç kaldım dersinize! Dedim. Sinirlenmedi hayret ettim amaan banane nasılsa devamsızlığımı sildirrim nasıl mı ? Tabiki de çok zengin olduğum için babama söylerim ve o da müdürün avcuna birazcık para sıkıştırır o kadar. Sırama geçtim çantamı bıraktım ve Çağrı'nın yanına gittim Çağrı benden bi kaç santim uzundu ve çok yakışıklıydı okuldaki hemen hemen tüm kızlar onun hayranıydı çok şanslıyım böyle bir kankim olduğu için her neyse, okul bahçesine indiğimde futbol sahasına yakın olan banklardan birinde oturuyordu koşarak Çağrı'nın yanına gittim ve kocaman sarıldım sanki uzun bir süre sonra ilk defa görüşmüştük sarılma faslı bittikten sonra ona ss aldığım fotoğrafları gösterdim.

-Kankii bak seninki yeni fotoğraflar paylaşmış. Dedim. Hemen elimden telefonumu kaptı nasıl aşıksa artık kıza. Telefonumu elinden almaya çalışıyordum ama bi türlü vermiyordu içimden keşke göstermeseydim dedim ama ne fayda. En sonunda telefonumu vermişti derse girdim ve dersimiz matematikti hiç sevmiyordum bu dersin çünkü hiç bişey anlamıyordum belki de uğraşmadığım için anlamıyordum zilin çalmasını dört gözle bekliyordum okul çıkışı Çağrı'lara gidecektik biraz onlarda vakit geçirmek istiyordum hem annesi ve babası şehir dışına çıkmışlardı bizi rahatsız eden kimse olmayacaktı. Ve mutlu son diye buna denir herhalde sonunda zil çaldı ve ders bitti artık Çağrı'nın yanına gidebilirim. Çantamı topladım ve sınıftan çıktım koridorda bahçeye çıkmak için yürüyordum arkamdan birisi seslendi döndüm ve baktım, kimdi bu daha önce bu katta onu görmemiştim.

-Efendim! Dedim meraklı gözlerle ona bakarken yanıma yaklaşmaya başladı aramızda bir kişinin sığabilecegi bir boşluk kalmıştı.

-Şey ben Caner seni okulda çok görüyorum ve bi türlü seninle konuşmaya fırsatım olmadı yani sevgilinden dolayı yanına gelemedim. Dedi. Ne sevgilim mi benim bi sevgilim mi varmış ben neden bilmiyorum ne şaçmalıyordu bu çocuk diye içimden söylendim.

-Sevgilim mi ? Dedim.

-Evet sevgilin, hani okulda hep yanında olduğun çocuk var ya ondan bahsediyorum. Dedi. içimden ufak çaplı bir kahkaha attım Çağrı'yı sevgilim mi sanıyordu bu aptal.

-Hayır o benim sevgilim değil kankim sen yanlış anladın sanırım. Dedim. Ağzı açık kalmış beni dinliyordu. Birden gülümsedi sanırım bu cevap hoşuna gitmişti.

-Ciddimisin sen bunu duyduğuma çok sevindim arkadaş olma ihtimalimiz var mı? Dedi. "Arkadaş olmak mı bence bana nasıl yakınlaşmayı planlıyordu ama buna fırsat vermicektim".

-Bence arkadaş olmamız gerekmiyo yani fazla arkadaşa ihtiyacım yok. Dedim. Sözlerimin onu ne kadar kırdığını umursamadım resmen ama ne yapim arkadaşa ihtiyaç duymuyordum. Yüzü asılmıştı beklediği cevap bu değildi belki de aman banane ya arkamı dönüp gittim zaten onun yüzünden geç kalmıştım. Okuldan çıktım ve bir taksiye binip Çağrı'nın evine gitmeye başladım evde oluo olmadığını kontrol etmek için aradım.

-Alo kankii evdemisin sana geliyorum.dedim .

-Evdeyim de neden geliyorsun ki? Dedi. Resmen salak ya bu çocuk illa sebeb mi gerekiyo onun evine gitmem için?

-Kankimin evine gitmem için bir şey mi olması gerekiyo allah allah ya sinir etme beni evde misin değil misin? Dedim.

-Evdeyim gel. Dedi. Her zamanki gibi yine yüzüne kapattım telefonu alışmıştı zaten bu davranışıma.

Okuduğunuz için teşekkür ederim♥ Oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın

YAZ KAMPIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin