11

4.3K 389 237
                                    

"Hadi ama.. Baba lütfen!"

"Peter hayır--"

"Tony," Steve iç çekip yüzünü ovuşturdu. Pekala.. Bunu Tony'e açıklaması kolay olmayacaktı, hiç olmayacaktı. "Bence Peter, yarı finalde oynayabilir."

"Ama--"

"Yaşasın!" Peter yatakta zıplamayı kesip kollarını kocaman açarak Steve'e sarıldı. Bu adamı seviyordu. "Gidip Bayan Adler'a haber vermeliyim." Huysuz ve surat asmakta ustalaşmış babasının yanağına küçük bir öpücük bıraktıktan sonra sekerek odadan çıktı.

"Steve--"

"Maçtan sonra New York'a gidin. Hatta.. Karen'ı yapmaya başlayabilirsiniz--"

"Bir dakika," Tony ayaklanıp ona yaklaştı. "Ne-- Neden?" Beklediği cevabı alamadı ama. Steve ona sadece boş boş bakmıştı. Konuşamıyordu. Tony düşündüğü şeyin olmamasını diledi, hatta o şeyi düşünmemeyi bile diledi. "Bir şey söyle!"

"B-bak, kesin değil ama bir ihtimal..." Steve tekrar iç çekti. Neden her zaman için bunu söylemek ona düşüyordu ki? "Kendimizi buna hazırlamalıyız."

"Neden! Söylesene! Başaramadım de, sana yalan söyledim de!" Tony sesini fazla yükselttiğini fark edince durdu. Peter duyacaktı, belki de duymuştur. Ama önemli değil, zaten o da öğrenecekti, değil mi? Aptal bir çocuk değildi, farkındaydı o da.

"Sadece, bir ihtimal, olacak demiyorum."

Tony az önce kalktığı sandalyeye tekrar oturdu. Neden sadece bir gün sorunsuz geçemiyordu ki zaten, lanetlenmiş olabilirler miydi, belki de büyüdür.. Belki de geçen günki çirkin adam bir büyücüdür ve bu olanlar onun suçudur. Belki.. Tanrı gerçekten Tony'den nefret ediyordur.
"En başından beri olacak olan şey bu değil miydi zaten." dedi sesini kontrol edemezken, titremesine engel olamadı. Zayıftı, göründüğü adamın tam tersine.

"Sana yemin ediyorum, durumu iyi--"

"Evet, ona bir yıl sonrası için planladığımız şeyleri hemen şu an gerçekleştireceğimiz haberini söyleyeceğim. Bir sebebi yok, durumu gerçekten iyi, mükemmel."

"Sadece ona söz verdiğin şeyleri--"

"Sözümü tutamayabilirim, sen de nefes aldığım müddetçe suçluluk duygusu çekmemem için çabalıyorsun. Çabanı görüyorum Rogers, taktir de ediyorum--"

"Bir kez olsun dinle!" Mükemmel. Steve sesini yükseltmişti, evet. Şimdi de ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu, Tony neyi dinleyecekti? Kusursuz bir doktordu, gerçekten kusursuzdu.

"Ona söylemem gerekiyor mu?" dedi Tony iç çekerek. Steve'e yüklenmenin saçmalık olduğuna karar verdi. Onun işi buydu. İğrenç bir hastalıkşa savaşır, çoğunlukla yenilirdi.

Ve Steve tekrar cevap verememişti, her zaman olduğu gibi.

×××

"Tony'nin seni izlemeye geldiğine emin misin? Pek alışık olmadığımız bir durum."

"Evet.. Sanırım dürbün getirdi. Eğer bir an olsun durumumdan şüphe ederse oyunu durduracaktı." dedi Peter gülerek. Son bir kaç aydır geçirdiği en güzel günlerden biri olabilirdi.

i'll be good | peterparker + tonystarkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin