Mucize'm

2. Bölüm: İhanetin Soğuk Nefesi

Keyifli okumalar!!

Sevgi...Sevgi neydi? Al yazmalımda ki gibi sevgi emekti. Ben bugüne kadar bu aşk için hiç savaşmadım. Bu görevi hep Güney üstlenirdi. Bir şeyler için hep o çabalardı. O beni seviyordu.

Keza bende farksız değildim. Bendeki tek fark ben bu aşk için hiç em!aek xvermedim. Ama bende çok sevdim. Deliler gibi. Son nefesime kadar. Öyle bir zamanda çıktı ki karşıma. Çok savunmasızdım. Çok kırgın, çok öfkeli, bitap bir haldeydim. Annemi ve babamı kaybetmiştim. Onlar benim neşe kaynağımıdı. Sonra ağabeyim kaldı bana. Onla tutunmaya çalıştım hayata. Zordu benim için. Hemde çok zor.

Sonra o geldi. Benim beyaz atlı prensim. Güneş gibi doğdu içime. Hayat verdi eski bana.

                      >>>>>><<<<<<

Gözlerimi açamıyordum. Sanki bantlamışlardı gözlerimi. Yoksa açardım. Yine onun gül cemalini görmek için açardım. Sesler geliyordu. Bir kadının sesi. Birine bağırıyordu. Bu ses...Gizem... Zorda olsa açtım gözlerimi.

"Onu nerde buldun Baran cevap versene. Sen mi bayılttın onu Baran?"

"Evet ben bayılttım. Çünkü görmemesi gerek şeyleri gördü. Sende daha fazla kurcalama!"

Ağabeyim... Güney... Ben nerdeyim böyle? Güney nerde? O yaralıydı. Ağabeyim onu vurmuştu. Başımın ağrımasına aldırmadan kalktım yataktan. Ani kalktığım için başım dönmüştü ve masanın üstündeki sürahiyi devirmiştim. Kapı çok sert bir şekilde açıldı. Önce ağabeyim, sonra ise Gizem girdi.

"Rüzgar iyi misin ne oldu ? "

"Ne mi oldu ağabey. Sen onu vurdun. Ve orda ölüme terk ettin. Beni de peşinden sürükledin. Neden ha neden? Niye vurdun onu? Benim onsuz yapamayacağımı bilmiyor muydun? Söylesene!"

"Baran Rüzgar neyden bahsediyor. Sen birini mi vurdun?"

"Sen karışma Gizem. Çık dışarı!"

"Ne o yaptığın pislikleri duymasından mı korkuyorsun? Yenge senin nişanlın benim hayatımı elimden aldı. Güney'in vurdu. "

Yengem kapıdan çıkacağı sıra bunları söylediğim için hemen geri döndü. Ağabeyim ise ben cümlemi bitirir bitirmez bana tokat atmıştı. Bana attığı ilk tokattı bu.

"Yeter hiç bir halt bildiğin yok senin. Kapa çeneni! Çıkmayacaksın bu odadan."

"Baran doğru mu bu? Sen Güney'i mi vurdun?"

"Bak Gizem birde seninle uğraşamam. Sonra konuşuruz. Sakın evden dışarı çıkmasın. Telefon filan verme eline. Eğer eve geri geldiğimde onu burda bulamazsam senin için hiç iyi şeyler olmaz!"

"Sen benim ağabeyim değilsin! Sen pislik, adi, şerefsiz bir herifin tekisin. Sen benim ağabeyim değilsin!"

"Öğrendiklerinden sonrada bunu söyleyebilecek misin bakalım."

Kapıyı sertçe çekip çıktı. Ardından dış kapının sesi duyuldu. Gizem yanıma yaklaşıp yüzümü elleri arasına aldı.

"Rüzgar iyi misin ?"

"Gizem lütfen beni burdan çıkar. Benim Güney'in yanına gitmem lazım. Lütfen."

"Baran'ın dediğini duydun. Seni çıkartırsam bana neler yapmaz ki o."

"Gizem o seni seviyor. Sana sadece bağırıp çağırır. Lütfen Güney'in bana ihtiyacı olabilir."

"Deneyecegim Rüzgar. Ama evin etrafında korumalar varsa bu işi unut. Kesinlikle burdan çıkamazsın."