Destiny

Ep_22

Destiny
Ep_22

"ကၽြန္ေတာ္ ရွိန္းကို ေသမေလာက္ခ်စ္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္အသက္ထက္ခ်စ္တယ္ ကၽြန္ေတာ္ ရွိန္းကို အရမ္းျမတ္ႏိုးတယ္ ရွိန္း"

ကၽြန္ေတာ္ေဟာ့ေပါ့စားေနရင္း သီးသြားေတာ့  ညီက ေရဗူးထဲက ေရေတြ ခြက္တစ္ခြက္ထဲထည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ကမ္းေပးသည္ ။

"ကိုယ္ .... ကိုယ့္မွာ "

ကြ်န္ေတာ့္စကားပင္မဆံုးလိုက္ ညီက ဆက္တိုက္ဆက္ေျပာသည္ ။

"ရႈးးး ရွိန္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘာမွျပန္မေျပာပါနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ေျဖစရာမလိုဘူး ရွိန္း အစ္မေသြးကို ႀကိဳက္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ကၽြန္ေတာ္သိတယ္ ၿပီးေတာ့ ... "

မ်က္ႏွာေတြ နီရဲၿပီး ေခါင္းငံု႔သြားကာ ဆက္ေျပာသည္ .....

"ကၽြန္ေတာ္  ဘာမွမေမၽွာ္လင့္ပါဘူး ...
ရွိန္းဖက္က ျပန္ခ်စ္လာဖို႔လည္း မေမၽွာ္လင့္ဘူး ဒီအတိုင္း... ကၽြန္ေတာ္ ဒီအတိုင္းေလးဘဲ ခ်စ္သြားခြင့္ေတာ့ ရွိတယ္မွတ္လား ... ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေနတယ္ဆိုတာ သိေစခ်င္ရံုေလးပါ "

မ်က္ႏွာျပန္မေမာ့လာဘဲ ေျပာေနတဲ့ ညီ့အသံက အနည္းငယ္ တိုးလၽသည္ ။

"......"

ရွိန္း တစ္ေယာက္ အိပ္မက္ မက္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္က္လို မွင္ေသေနသည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္ကို အူေၾကာင္ေၾကာင္ေလး ေငးၾကည့္ေနသည္ .....

"ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ဖက္က မရိုးသားခဲ့လို႔ ..မရည္ရြယ္ပါဘူး .... ခ်စ္မိသြားမယ္လို႔ "

ရွိန္းဘက္က တိတ္ဆိတ္စြာ ေဟာ့ေပါ့ကိုသာ ဆက္စားေနသည္ ။
အစကတည္းက အေပၚထပ္က အခန္းကို ယူထားခဲ့တာမို႔ လူတစ္ေယာက္မွမရွိ ။
ေဟာ့ေပါ့အိုး ဆူပြက္သံရယ္ အေငြ႕တစ္ေထာင္းေထာင္းရယ္ တစ္ခါတစ္ခါ ဇြန္းသံေလးေတြရယ္ ...။

ကၽြန္ေတာ္ ေဟာ့ေပါ့ကိုသာ ဆက္တိုက္ငံု႔စားေနသည္ ။
ဘယ္လိုအရသာရွိမွန္းေတာင္သတိမထားမိ။
ရွိန္း ကလည္း အစားေပၚမွာဘဲ အာရံုေျပာင္းထားရပံုေပၚသည္ ။

"ရွိန္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အရင္လိုဘဲ ဆက္ဆံေပးပါေနာ္ ရွိန္းကို အေနခက္ေအာင္လုပ္မိလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ ...ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာေလးေတာ ဖြင့္ေျပာခ်င္မိလို႔ ....ကၽြန္ေတာ္ ရွိန္းကို ျမင္ေနရရင္ ... ရွိန္းရဲ႕ အျပံဳးေတြကို ျမင္ေနရရင္ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ေက်နပ္ပါၿပီ ေက်းဇူးျပဳၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ေရွာင္မေနပါနဲ႔ေနာ္ ကၽြန္ေတာ္လြမ္းလို႔ေသသြားလိမ့္မယ္ "