Destiny

Ep_39

Destiny
Ep_39

ဘာလိုလုိနဲ႔ ေက်ာင္းခရီးသြားရမည့္အခ်ိန္ကို ေရာက္လာသည္ ။ အခ်ိန္ေတြကုန္တာ အရမ္းျမန္သည္ ။ အဲ့တာထက္ ခ်စ္ရသူနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔အခြင့္အေရးမရွိေတာ့မွာကို ပိုေၾကာက္သည္ ။

အလြမ္းဆိုတာႀကီးကို မခံစားခ်င္ပါ ။ လြမ္းရမွာကို မုန္းသည္ ...ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လြမ္းစရာမလိုေအာင္ တစ္သက္လံုး အတူရွိေနခ်င္မိသည္ ။

သို႔ေသာ္ ....

"ခ်ာတိတ္ လမ္းခရီးမွာ ေသခ်ာဂရုစိုက္ေနာ္"
"အင္း "
"ညဖက္ေတြ သူငယ္ခ်င္းေတြစုၿပီး ဘီယာေတြမေသာက္ၾကနဲ႔ေနာ္ "
"အဲ့တာကေတာ့ ... "
"ေသာက္မယ္ဆိုရင္ေတာင္ ငါနဲ႔ဘဲေသာက္ မင္းကိုစိတ္မခ်ဘူး ခ်ာတိတ္ "
"အင္း မေသာက္ေတာ့ဘူူး "
"သြားေလ ကားေပၚတတ္ေတာ့ "
"ဒါဘဲလား "
"ဟမ္ ဘာကိုလဲ "
"ကြ်တ္စ္ ဘာမွမဟုတ္ဘူး သြားၿပီ ! "

မ်က္ႏွာမဲ့ၿပီး လွည့္ထြက္သြားတဲ့ ခ်ာတိတ္ကို အျမန္လွမ္းေျပာလိုက္ရသည္ ။

"ငါမင္းကို လြမ္းေနမယ္ ခ်ာတိတ္ ! "

ေျခလွမ္းေတြ တံု႔ခနဲရပ္သြားၿပီး သန္႔စင္ ႏႈတ္ခမ္းထက္မွာ အျပံဳးတစ္ပြင့္ျဖစ္ထြန္းခဲ့ၿပီး ကားေပၚတတ္လိုက္သည္ ။

~ ကၽြန္ေတာ္က ပိုလြမ္းေနမွာကို သာ မွ မသိတာ ~

》》》》》》》

ကားေပၚတတ္လိုက္သည္ႏွင့္ ျမင္လိုက္ရသည့္ျမင္ကြင္းမ်ားေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းေျပးဆင္းခ်င္စိတ္ေပါက္မိသည္ ။

ညီမင္းယံဆိုတဲ့ လဒ ႏွင့္ သူ႔ရဲ႕ ရွိန္းက တူတူထိုင္ကာ သာယာေနၾကသည္ ။
ျခည္ရဲ႕ ကိုသူရ ဆိုတဲ့ လူႀကီးလည္း ေျပာေတာ့မလုိက္ဖူးေလး ဘာေလးနဲ႔ ခုေတာ့ ေနာက္ဆံုးတန္းမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီး ။
ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းထဲက အတြဲေတြကလည္း ကားမထြက္ေသးသျဖင့္ အလြမ္းသယ္ေနၾကသည္ ။ ခံုေလး တူတူမထိုင္ရတာကို ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ မေျပာခ်င္ဘူး ။

ခရီးသြားေနတုန္း ေစာင္ RS ေတြ ငါ့ေရွ႕လာ ro ျပလို႔ကေတာ့ ေျပးရိုက္မွာ !

"သန္႔စင္ မင္းေတာ့သြားၿပီ "
"ဟမ္ ဘာလုိ႔လဲ "
"မင္းနဲ႔ တူတူထိုင္ရမယ့္သူက အစ္ကို မင္းခန္႔ေဇ "
"Wtf !!!! "
"ဟီး ငါရွိန္းနဲ႔ ထိုင္ခ်င္လို႔ ေနရာလဲထားတာ"
"သူေတာင္းဇား "