Destiny

Ep_40 (Final )

Deatiny
Ep_40 ( final )
[ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေအပရယ္ဖူးမဟုတ္ပါ ]

လြမ္းတယ္ .... တကယ္ေတာ့ လြမ္းတယ္ဆိုတာက ၂ လံုးတည္းရယ္ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ထိ ခံစားရခက္လည္း ခံစားဖူးတဲ့သူဘဲသိတယ္။

ေတြ႕ခ်င္ေနေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းသြားေတြ႕ဖို႔လည္း မျဖစ္ႏိုင္ ။
သူ႔မ်က္ႏွာေလးျမင္ေယာင္မိရင္း ျပံဳးမိေနရံုသာ တတ္ႏိုင္သည့္ ဘဝ ။
သူနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ ေသးေသးမႊားမႊားေလး ေတြ႕ရင္ကို သတိရမိေနတာမ်ိဳး ။

သြားရင္းလာရင္း ရွပ္အက်ႌလက္ရွည္ကုိ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ဝတ္ထားတဲ့သူျမင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္အာရံုထဲ ေပၚလာသည့္သူက တစ္ေယာက္တည္း ...

"သာ ...ဦးသာ ...ေနမင္းထက္သာ ဆိုတဲ့ ဦးေလးႀကီး "

ကၽြန္ေတာ္က လြမ္းေနသေလာက္ ထိုလူႀကီးကေတာ့ ဖုန္းတစ္ခ်က္ေတာင္မဆက္ ။

ကိုယ္က ျပင္းျပင္းျပျပ သတိရေနရင္ အမွတ္မထင္ေတြ႕ဆံုႏိုင္တာမ်ိဳးဆိုတာ ဇာတ္လမ္းေတြထဲမွာသာ ရွိသည္ ။
လက္ေတြ႕ဘဝတြင္ေတာ့ လြမ္းရံုသာတတ္ႏိုင္သည္ ။

"လဒ ! မႈိင္လွခ်ည္လား "
"ေအးေပါ့ မင္းက မင္းခ်စ္ခ်စ္ႀကီးနဲ႔ကိုး "
"လင္းစမ္းပါဦး မင္းနဲ႔ ဟိုအစ္ကိုအေၾကာင္းေလး "
"ေတာ္ကြာ အဲ့လူႀကီးအေၾကာင္းၾကားကိုမၾကားခ်င္ဘူး"
"ရန္ျဖစ္ထားၾကတာလား "
"မသိဘူးကြာ စိတ္တိုတယ္ ေတြ႕မယ္ ျပန္လုိ႔ကေတာ့ မွတ္ေလာက္သားေလာက္ေအာင္ ၃ လ ေလာက္ စကားမေျပာဘဲ ပစ္ထားဦးမယ္ "
"ဟားဟား ေပါက္တကရေတြ မင္းလူႀကီးက ျပန္ရမွာ မဟုတ္ဖူးလား "

ျပန္ရမွာ ?ဟုတ္သားဘဲ ကၽြန္ေတာ္မေတြးခဲ့မိဘူး ။ ဦးသာ အလုပ္ကိစၥေတြရွိဦးမွာဘဲ ။ ေရွ႕ေရးကို ႀကိဳေတြးရင္ ရင္ေလးတယ္ ။ ကံတရားက သာ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြဲခဲ့ဖူးတယ္ .... ထပ္ခြဲရင္ေရာ ?

ဟင့္အင္း  သာ က ကၽြန္ေတာ့္အပိုင္ ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက သာ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းရွိခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ့္အတြက္လည္း သာ တစ္ေယာက္တည္းရွိသည္ ။

"ဆင္းမယ္ ကေလးေတြ "
"ဟုတ္ကဲ့ "

ဆရာမ အသံေၾကာင့္ အေတြးကမာၻထဲက ကမမ္းကတမ္းျပန္ထြက္ခဲ့ရသည္ ။