I am Pregnant by My Gay Bestfriend (On-Going)

Chapter 3: Preggy

After that night, that night na suddenly and unexpected ay hindi ko pa nakikita si Alex, actually few weeks na ang nakalipas matapos mangyari ang gabing....ugh! I don't wanna talk about it.

Nagulat rin siya sa nangyari siya pa nga ang unang nagmadaling humablot at kunin sa akin ang kumot. Nagsisigaw na para bang siya ang nakuhanan ng perlas, baklang gun! Bakla talaga!

Andito lang ako maghapon sa kwarto. Thinking of what ifs. Just like, what if malaman to ni dad? he's very strict pero sobra naman kung magmahal. Second, what if malaman ng mga schoolmates ko na wala na ang iniingatang perlas ko? Third, what if hindi na ako papansinin ni Alex? Or the big what if is that....what if I will get pregnant?!

Oh no!no!noooooo!!

Please Apple stop thinking that way...it will never be happen.

Hm.Sana nga..

Kinabukasan, napagdesisyunan kong bumaba sa  kitchen kahit di maganda ang pakiramdam ko. Nadatnan ko naman si mom, preparing the food while dad's reading a newspaper.

"Morning mom, dad" bati ko while biding small kisses on their cheeks.

"Morning too sweety" said mom. Pero si dad hindi man lang ako tinapunan ng tingin kahit sandali. Sus! sanay na ako diyan.

"Morning. Take your food. I think you're getting bigger." said dad. Am I?? tumaba na ba talaga ako? Sabagay pakiramdam ko rin. Masyado na ngang masikip 'yong mga damit ko.

Ewan ko ba!

Well nagsimula na akong kumain. When I take a taste of hotdog parang bumaliktad ang sikmura ko at nasusuka ako...I hurriedly go to the sink and burst out the food in my tomach pero walang lumalabas...ughhh!!

What is happening to me? Nakaramdam naman ako ng pagkahilo.

I wipe the tissue in my mouth and turn around just to see dad na naka kunot na ang kaniyang noo at parang kinikilatis ako. Hindi ko naman siya kayang tingnan sa mata. Napatulala lamang ako.

"Apple, tell me are you----" hindi na natapos pa ang sasabihin ni dad coz' I felt dizzy again and everything went black...

~~♡~~

"Thank you Doc Ivan"I heard mom said.

"You're welcome Mrs. Gonperez, by the way I have to go" boses ng isang lalaki siguro siya yung doctor sa narinig kong kausap ni mom.

Dahan-dahan kong minulat ang aking mata and to found out na nasa aking kwarto pala ako.

Anong ginagawa ko dito sa silid ko?
eh nasa kusina ako kanina?

Nabaling agad ang atensiyon ko kay mom, she looks at me worriedly and confused.

"Hey sweetie, how's your feeling right now? nagugutom ka ba? na-uuhaw? or anything?" nagpapanic na tanong sa akin ni mom.

"Ahmm...I'm okay mom, ano pong nangyari?"tanong ko sa kaniya.

Lumapit naman siya sa akin para tulungan ako na maka-upo.

"You passed out sweety, good thing your dad catch you before you fall"oh?pero ano ba talagang nangyayari sa akin?

"A-ano po yung ginagawa ng doctor dito?"maya-maya pa nung nagsalita si mom.

"Sweety I have to say something. It's very important" sabi ni mom na para bang may mali?

Ano ba yun?

Meron ba?

Ano ba yan naguguluhan na ako.

Pero bumagal agad ang paligid ko nang marinig ko ang sunod na sinabi ni mom.

"Apple...You're......Pregnant"

Preganant?

A-ako??

"Hahhaha mom wag naman po kayong magjoke riyan hahhaha-....ha"

Hindi nagbago ang itsura ni mom. Seryoso talaga...so? Buntis ako? Huhuhuhuhu hindi ko na napigilan pa at dealing nangilid ang luha sa mga mata ko hanggang sa umiyak na ako!! huhuhu!!

Lumapit si mom sa akin at niyakap ako.

" Huhuhuhuhu mom sorry...." Patuloy parin ang pagiyak ko. I feel useless!

"Shhh...sweetie, calm down its alright." Napailing naman ako.

" Mom I'm sorry for dissapointing you, you and dad."

"Sweety, kahit na dissapoint kami pero anong magagawa namin? You're our only angel at mahal ka namin. Kahit anong mangyari, we are always here for you."  Napahikbi naman ako dahil sobrang napakaswerte ko to have them in my life.

"Thank you and I love you mom. Still Im sorry"

"Its alright"

"Pero mom, alam na po ba ni dad?"

*kru.kru.kru*

Tila may ibon sa utak ko ang humuni nang matagal pa bago sumagot si mom.

Sana hindi pa please lang sana....huhuhu

"Yes he already knew about it" isa lang ang masasabi ko...

P.A.T.A.Y

Lord help me...ipalamon niyo na ako sa lupa.

"Mom...help me baka po palayasin ako ni dad "

"Sweetie dont say that. Hindi gagawin yan ng dad mo okay? Basta just tell him the truth and explain everything" Pinunasan ko ang luha ko at tumango sa kaniya. Niyakap naman niya ako.

"Sweetie always remember na we love you so much no matter what. Your dad loves you so much and so do I. Hindi ka namin pababayaan dahil ikaw ang nag iisang prinsesa namin ng daddy mo"

Dahil sa sinabi ni mom mas lalo akong umiyak huhuhuhu eh nakakaiyak eh?

Bakit ba?

Sapatusin ko ang magsasabi nang pabebe diyan...ganito ba pag buntis?

Hmm...siguro..

This is it! Pansit!

I just make myself calm as my mother said na dad wants to talk to me so I just make myself natural and not scared.

Kase alam ko kay dad na once na ipapakita mo sa kaniya na takot ka mas lalo ka niyang tatakutin